ԱՆԱՀԻՏ
Այս մտան^ոււՌերն
ունեցա
յ երբ էրու–
սաղէմ՚էն
վերագարձող
ուխտաւորները գի–
մաւորելու
գացի՛նք,
ամբոզՀ
զփւղացին, օ–
տարազգիներն
Ա1Է։
է լ ամէն տարէ
կ՚երթ՜ա՛ն
անւքէւցմէ,
ամբողՀ^
ընտանիքներ,
մեն՛ով
պզտիկով,
ն՜երուկ աղքատիկ
մ՚ւ մ մր,
որուն ս։ւ
Րրողչ
վերկացող
կեսճւքին
իղձն ու «մուրատ^ր ե–
ղան՜ է Աուրր Վայրերր
Համբուրել
ու ար­
ժա՛նանալ, որ գիշերներով,
ճրագկալին
աղմզկոտ
ցոլքերուն տակ "ճաՀրւս
մւմնելււվ
կամ
Աստուն՜ուէւ
օրր կտաւ
գոըն՜ելով
սլըղ–
տիկ
իյնայողութիւններ
ըրան՜ է,
Աառզէն
կրիելով))
՜
ճշմարիտ
զրկանքներ
յա՛նձ՛ն
առան՜ է, Համեստ
գնտոց
մր պատրաստե­
լու Համար
իր իտէալիՂւ
սիրուն,
որուն մէշ^
իրակա՛ն
զօրավիգ
մր, ՜ճշմարիտ
կազգու–
րում
մր կայ իր ֆիզիքական
եւ
րաւ։։։յա­
կա՛հ պարտասուսՂւերուն
Համար։—Այրի
մ՚ըն
ալ, որ տարիներով
Պոլիս
ւ1սւրիաւքա թիւհ
ը–,
րան՜ է պանգուիւտ ու մհռցուան՜, ու այսօր
վերջապէս կ ր յտՀսղի
երթ՜ալու
իր ա յրիա–
ցան՜, ամայացան՜
կեա՛նքի՛ն ու պարպուտն՜
սրտի՛ն առանձնութիւնը
կրօնքի
բանաստեղ–
ն՜ութեան
թերիակէովն
օն՜ելու։
Տտրիքոտ
ա
ՂՀ.է՚Ղ
""
ը)՛
Ո1
Է՛
Ո
Ր էր մ՛արգերէ՛ն
մերժուա–
ն՜ի խորապէս,
ցմ՚աՀ վիրաւոլտւան՜ եսակա–,
նութեաՀւ
եւ երիտասարգութեան
բորբո–
քուե%երէն
յետո
յ, -— որո՛նք
մ՛արգերէն
գաղտնի
Տնտցան– ենու չե՛ն Հասկցուան՜ ա֊
նոնցմէ,—
գառնացան՜ ու Հեգնոտ
լքումի
մ՚էշ^ իյնոդ
սրտի՛ն աւ/՚բոզշ^ գանձերր,
բոլո­
րանուէր
խա՛ն գա գա ո։ ա՛նք՛ն ու ա՛նսպառ գո­
րովա՛նք ր երկնաւոր
փեսայի՛ն
կ՚երթայ
՛
նուիրել մարապետ
Րէէտլով։
Ո֊–
մ՚արգերր
պիտի րսեն
իրեն Համար. «Չգտաւ
կուրտ ~
սլեա եղաւ
մ՛արապետ՝))։
Ու ամ՚ենուե ալ, անխտրաբար
ամէ՛ն
գաւառացի՛ներուն
սրտի՛ն մէշ^ տեղ մր ու
մտքի՛ն
մ՚էշԳ
անկիւն
մր ունի
իրուսաղէմ՛
երթալու
գաղափարր, որ կեանքի
՛
նպատակ
մը, տքնութիւէ։
վախ՜ճան մր գարձան՜ է
իրենց
Համ՛ար։
(/)
Ա կ ռայ ԷՆ կտչւէդով։
կրօնքի գէպ ի ո՛յս թանձրացում,
շօ–
շափելիութիւէ։
ձգտումը,
որուն
ամենէն
մթին
իարշերան
մ՚էշ^ գէտ ի
անթբօփօ–
մ՚օրֆութիւն
ՀաւատարւՐութեան
պէս բան
մր կայ կարն՜ես,
կարելի է նկատել ան–
ժըխւոելի
կերպով
այն անցամ՛աքելի
բաղ­
ձանքի
աղրիլրր,
զոր մ՝արգ
ունի
իտէալին
Համար,
երազին Համար, — ր անտ ստեղն՜ս ւ–
թեան
Համար։
Ա՚արգուէ։
մ՚էշ^
սկզբնական
վիճակ
մրն է այո, իր արտաքին
եթերա–
կանութեան
մէշ^ բոլորովին
Հողեղէն ու ի.
րապաշւո,
հանովին ու
ւ||ւշտ^5#
փոփոխակի
տււլտտկա.–աերսւ՚ն եւ ալեկոն-ուՏներուէւ
մէշՀ
երեւան
ելան՜, ու ՀետզՀետէ,
գարերու
բազւ/՚ափոփոխ
Հանգամանքներուն։
բւսրև–
շրրՀ^ականութեան
տակ
այսօր նրբացան՜ ու
գերանրբացան՜։
կ՛ըմբռնեմ
թէ
Հոգեկան
այգ
վի՜ճակը
բացատրող
տրտա
յայաւււ֊.
թիլէւներր,
որոնք գասակարգին
ու նոյն իսկ
անՀատին
Հաւ/՚ար կր տարբերին,
պիտի փո­
փոխուին
միշտ, ու մ՚արգկային
բէւութիւ1ւը
կը պաՀանշէ որ փոփոխուին,—
բայց ո և է
ենթագրական
ապագա
յ
պայմ
աններու
մ՝էշ^ անոր ամբողՀական
Հ^ւՀ^ում՚ին
Հաւա­
տալ՝ անկարելի է ինն՜ի
Համար։
Տօնի պէս բան մ՝ըն է
ուխտաւորներուն
վերագարձր։
Ամբողշ^
յուղում
մ՛ր, ամ՝~
բողշ^ Համերա շխական
տրամ՝
ագրութիլն–
ներ,
որոնք աւելի գա ղավ։ արի մ՛ր կր Էւը1ւ -
կարկուին քանթէ անձերու։
ԱՀա՜ճիներըկու–
գան
եզեր», ո՛վ կ՛ուղէ թող ը լ լ ա յ
Հա՜ճին,
բալաք/ան է որ լուս գերեզմանո
տեսան՜ ու
՜
ճերմակ,
ցուրտ
մ՝արմ՝աբիոնին
քսան՜ է իր
գէմ՚քն ուիր ձեռքերը,
որոնք սուրբ
մ՚ըթ -
նոլորտի
մ՛ը ամ՚բողՀ
անտեսանելի
լուսա­
պսակն ու գինովցնող
բուրմունքն
ուսին։
—
Հա՛տի ն՜է, գուէւ ատ
Հացիներուն
գէմ՝ պիտ ՚ չ ՝ երթա՛ս ա։
միաւորներ ու էշաւորներ
որ օրուան
մ՛ը ՜ճամբայ
գտցան՜ էին զանոնք
գիմ՚աւո–
րելու,
տմբալն
ընտանիքներ,
որ Հեռաւոր
նաւաՀանգիստ
մը օրերով սսլասան՜ էին ս.–
նոնց գալուստին,
Հաճիներում։ Հետ կը վե–
Fonds A.R.A.M