9 4
ԱՆԱ
ո ղ բեր գութ
ե ան պատճառովդ
որուն
ան պ իա
ան
խաղ
մ
՝՝՚
րլլա՚լը
պէ՛տի
ներ
էէն
ք
եթէ
անպի­
տ ա ն
արարքի
մր առիթ
ղ ար ձա հ չըլլար–
ձե–
ղ ի մեծ
ցաւ
պ ա տ ճ ա ո ե ց ։
Հ ի ն ղ տարի
յետոյ
,
Պսիքէի եւ
կՈ
՚
Լբի ղ֊ոնի
§է|| լսի անքն
հ\\ուս
մէ^
(
Պ ուա
լոյ ի եւ ձեր
չու
ր^
կր
^էացնէիք.
որպէս֊
թէ
ա ւ ր ուա
ծ
ԷԸԼԼայ
ին
իրարու
Հետ
,
երկու
նախկին
ե դ բ այ ր ա կ ի ց -
՚
եերրւ
Ալդ
գեր
րն տ ի ր րն կ ե ր ո ւթ ի ւ ն ր
Պառնա­
սէն
սկսած
էր։
Ուստի
է
ո
րս
բ ա ր ե կա
ան ե ր ո ւ ն
բանաստեղծական
անուններ
տուիք։
Ամէն
բանի
Հեաաքրքիր,
ինքգինքնիգ
Հոն կր
կո֊
էէք
Փօլիֆիլ
(
բազմասէր)
գ
կրնայի՞ք
ուրիշ
անուն
ւՐր տալ
ձ ե ղ ի ։
1)
ս
իքէ^^՛
՚
^ԷՆ է
Ո
Ր
&
եղ
սաՀման
ած
էք,
խորին
քնքշութեամբ
մր,
ան–
մաՀ
տողերու
"՞
է^
Ղ
ո
I
1
ժամանակը
երբեք
պիտի
չխորշոմեցնէ.
ԿԸ սիրեմ (սազը ե՜ւ սէրն, կը սիրե՜ս*՛ ն ո ւ ա գ ն
ու գրքե՛րն,
փա զ աքն ու գ ի ւղն ,
ամէ՜ն
ինչ կր սիրեմ
ես,
ոյլինլ կայ
Որ ինծ ()ամ՚ար յԸԱայ բ ա րիք գ երազանց,
(
յ ՚ ի ն ^ ե ւ անգ ամ մնլամսւղծ սրտի մ*՛ հա՜ճոյքը
մ ը ո ֊ ա յ լ ։
$՝Ր է "Է^՜Ը
»
<(
/"*–/*
ճ
առանց
ան
Հ ա մրոյ ր ր լ լա­
լու
((
^ Պուա
լ օն է ։ Աք ան թ ր
,
•
որուն
խան
ղաղա
»
տանքր
«
աւելի
սրտաշարժ
բան
մր
ունէր՝ք>
%
Ռաս
ինն
էդ
որ
ձեզի
պէս–
<.չաւիադանց
կր
սիրէր
պարտէզներ
րդ
ծաղիկներր,
ծ
առերու
Հովանին))։
Վէճի
ն ի ՚ թ եղած
է Ժէլասթր,
ո–
րովՀե
տեւ
րսած
էք
թէ
«
չափազանց
զուարթ
էր))
եւ այդ
բառերը
էեն
թուիր
յարմարիլ
այն
դա
դա
ւի ա ր ին
զոր
մենք
ունինք
Մ
ո
լիէրի
բնա­
ւորութեան
վրայ։
Մեծ
բանաստեղծ
մր–
որ
ձեր
վրայ
կը սքանչանար,
եւ
որուն
ստուերը
յաճախ
մօտենալու
է
ձեր
ին ին
(
յ՝). անոր
մա­
սին
գ ր ա ծ
է,
«
Տ ըւ ա րԹո ւԹիւնն ա յ գ արու, ա ՛յնք ան տըխուր,
ա ՛ յնք ան (սոր,
(
|ր երբ ան ալ կր խնգ աս, կր զգ ա ս որ պ է տ ք
էիր
լ
ա
՜
| ։ »
(•
այց
Մոլիէռ
միշտ
տխուր
եղաւ,
ւ/՝սյ
՝1
ւա֊֊
ւանդ
ենթարկուելէ
աոաՏ՝
ա/ն
փորձանքներ
րուն
որ էր
կեանքն
ա՛յնքան
ցաւագին
կամ
գէթ
ա՛յնքան
մելամաղձիկ
ղարձուցին։
Ըստ
իս,
ան
ա լ ե լ ի կր
նմանի
Ժելասթին,
%»
կ^կի
( 0
ԱլՅ>(՚է
տ
ս ՚ Ը Միւ ս է ։
(
Ծ– 1».)
Հ /> Տ
քանի
մր գծերով,
ու մասնաւորասլէս
«
ոդէա–
մրտութեան
խորութեամբ»
ել
տեսութեանց
լայնութ
եա մբ»,
ինչպէս
րսած
է
ք ն ն ա դ ա տ
մր,
քան
թեթեւ
ու
սիրուն
Շաւիէլրւ
Ուրեմն,
Մոլիէս,
Ռասին,
Պուալօ
ել
գոլք,
սովորութիւնն
ունէիք,
գուարճանալէ
ել
ձեր
զուարճութեանց
վրայ
/
իաբերան
խօսելէ
/
ե՛
տոյ»,
գիտութեամբ
կամ
գրականութեամբ
զբաղելու։
ն ո յ ն
նիւթին
վրայ
երկար
կ ա ն գ
չէիք
առներ։
Ը ն ղ՛* տ կա ռ ա կն
«
մէկ
խօսքէն
միւսին
կր թոչտէիք,
ինչպէս
մեղուներ
որ
իրենց
ճամրուն
վրայ
շատ
տեսակ
ծաղիկնե–
րու
կր
Հանղիպին»։
Օր
մը,
«
նուազ
աղմուկի
մէչ\
ու աւելի
Հաճոյքով
լսելու
Համար
«
Պսի–
քէի
արկածներր»,
որոնց
վրայ
ձեր վէպը
նոր
վերջացուցած
էիք,
Աքաթ,
այսինքն
Ռասին,
առաջարկեց,
րստ
իր սովորութեան,
«
պտոյտի
երթալ
քաղաքէն
դուրս
Հեռու
տեղ
մր ուր
քիչ
եկողներ
րլլային»;
Վերսայլ
նոր
գեղեցիկ
շի–
նութիւններ
եղած
էին։
Պուալօ
աոիթը
լալ
գտաւ
երթալ
զանոնք
տեսնելու։
Չորսդ
՛՛
Տ ա II -
տուն
կանուխ
մեկնեցաք»,
ել աշնան
ազուոր
օրուան
մ՛ ընթացքին,
Ս՚ենաժրրիին,
Օրան֊
ժրրիին
ել
՚
հզեակին
Հրաշալիքնեբր
գիտելէ
յետոյ,
1
|ս|ւ|յէ^
ընթերցուԼՕյ
սկսաւ։
Ո՛չ
«
նա*
խանձը,
ո չ
չ արամտութիւնր,
ո չ
դաւաճա­
նութիւնը
ձաքն
ունէին
ձեր
մէ՝է։»
Երջանի՛կ
օրեր
եւ
երջանի՛կ
բարեկամ­
ներ։
Այղպէս
է
որ
ձեզ
չորսդ
վերստին
կր
գտնեմ
Հիմա,
Ռասինը
Ս ոլիէոին
Հետ
Հաշ–
տըլած,
դափնիներու
Հոտաւէտ
անտառին
մէչ^
ուր
Փեբոս
եւ
Ապոզոն
ձեր
ձայներոլն
ար­
ձագանգն
ու
ստուերր
կր
խնդրեն։
Անտրէ
Շէնիէ
եւ Ալֆրէտ
տը
Միւսէ
ձեր
մէԼ
են։
Լամարթին
իսկոյն
իր տեղն
ուզեց
ձեր
մօտ։
Իր
մեծ
Հանճարը
զինքն
ատոր
արժանի
կը
կացոլցան
էր,
բայց
ձենէ,
Պարոն,
ներողու­
թիւն
խնդրեց
ինչպէս
ե պ ա ր տ ա ւ ո ր
էր
ր - ՚ ե լ ,
կը
յիշէ՞ք
Եղիւսեան
սոլրՀանդակը
որ
18
ՑՏին
ձեզի
բերաւ
իր
դրա կս/նա Ա՜հ՜ սա Ը՜ստ սահ
դա.
սը՚նԹ՜ացք^ծ
Ը. Խօսակցութիլնը։
Անոր
մէԼ
կր
ճանչնար
«
ճշմարտապէս
աննմանելի
շնորՀը
ձեր Առակներու
«
կարճ
նախաբան­
ներուն»
տողերէն
ոմանց։
Բայց
մնացեալին
Համար,
իր խստութիւնը
մինչեւ
ա ն ա ր գ ա ն ք
կը
Հասնէր։
Փոքրագոյնն
այղ
անարգանքնե­
րուն
այն
էր
որ
կ՚րսէր
թէ
«
բարձր
բանաս­
տեղծութիւնը
երբեք
ձեզ պիտի
չդասէր
դա­
րաւոր
բանաստեղծներուն
կարպը»։
Պ՛արերը
Fonds A.R.A.M