Ա Ն Ա Հ Ի Տ
75
պարսպի
նման
փ
ո
քբիկ
շե՛քերով
(
երրորդ
կոդՏը
րռնում
կ Է՛՜՛Ք". ^2.էՂԼ\)
։
քառակուսու
մկչ
դտնւում
կ ^°՝2էդէ
Ր
ա
^ Ը ՛
հառեր,
ցանկապատեր
։
Կեդրոնում
աւազան։
ւ
Լ^րից
քառակուսու
՚ /
ք ՚ ՚ ՚ յ
երկնակաճառն
կ իննում,
սա
ճարտարապետական
խորհրդանշանն
կ
այս
շ^ինութեան
։
Կարհես
ք>
ա
֊
ռակուսու
դլի*ին
երեւասող
ե ր էլն ա կամ ա լա կլ Հա
շլի
առնւահ
լինի
շ է ՚ ^ ՚ ք է կառուցման
՜
ճարաարասլեաա–
կան
նաիւագհի
մկշ^ : Աչդ պատճառով
կ դուցկ, որ
իսկական
մեջիդի
տարածութիւնն
աչն քան կլ մեհ
չկ
դ
նա տարածէ.ու մ կ աւելի շաա բակում :
Շինու–
թիւններր
ցածր են, որպկս
զի առանց
աչն կ, Տե.
2
իդի
բարձր
շ^Հնքն
աւելի
րարձր
երեւաչ։
ԵՐԳ
1
է
սել եմ թառի
նուադր
Պարսկաստանում
ք
Ա
ա
րեւելքի
աչդ Հանճարաւոր
ւլորհիքր։
Լ~ել եմ նաև.
Ադրբե^անում։
Գեղեցկութեամբ
եւ նրբութեամբ
են
նուազում
;
Սիրտդ
ալեկոհւում
կ
ք
զդահւում
եե խո–
րապկս :
Սակաչն)
^՚1Գ թառի
վրաչ Հաչ մարդն կ նւա–>
դում, նա իր
ո
րոշ^
1
լնիքն
կ
դնում
աչդ
նուագի
վրաչ. սիրտդ
ճմլւում
կ ։
Աչսպկս են նաեւ
նրանս
երդերը.
դարդոտ,
վշտոտ
։
Սպենդի արեանի
սիմֆոնիական
կսօիզներուՏ
անդամ
չաճաիւ
նշմարում
ես աիւրո։
թիւն
։
Մի
ոլ
րի^
բնորոշ
կոզմ ։
Հաչ
երգեցողութեան
մկչ սօլօն
ու<էեզ կ^ խում–
թՐ֊իւմրականր.
թոչլ
։
Աչս
բանը նկատել
կր նաեւ
ինքր
Սպենդիար֊
եա՚նր ։
ՊԱՐ
Աչս , զարմանալի
։
Բոլորովին
աչլ րան կ Հա չկա կան
պարր։
Ո՛չ
վիշւո, ոչ
յաւ,
ոչ դարդ, աչլ
ընդՀակա–
ռակլլ
առոդՀ
հիհաղ
է
ճարպիկութիւն—Հունար
^ ըմ­
բոստութիւն
։
Աչս
մկկ։
Երկրորդ.
Հաչկական
պարերի
մկչ սօլօն
թ " չ լ Կ,
Տէնչ–
դեռ
իաւմրր
իյմրականր
ումեզ ու
ամուր։
Զարմանալի
կ նրանց
կլոր-պարշ,
եաչլին
*1
ա
1
ո
է
Ո-իթմերով
շազաիււահ
։
Այս
ռիթմերր^
չաճա
իւ աշվսատանքի
^"ձք^ԷԼ
նկատի
առնելով
են սաեզհադորհւահ
։
Ս ասսաչի
ռիթմերր
ս
Լ
աո
Գ
ո
Ր
ո
ԼԼ
կերպով
նշմար–
ւում են ։
Երր
դիտում
եւ կեդրոն ան ում ես
ս ՚ յ / յ
ռիթ­
մերի վրաչ,
զդում ես, որ դարձել ես քանդակադորհ
։
Ալս
ռիթմերր
ոչնչով
ետ չեն Յնում Վրաց -
Սուանական
ռիթմերից
յ
միաչն մի տա րրե
րութեամր,
որ
Հա չկա կան ի մկՀ աւելի
վաչրի
րմրոստացում
կ
նկատւում,
մինչդեռ
Սուանական
ի մկ^
կենսաբա­
նական
Հանդոչց
կ նշմարւում
։
Հետաքրքրական
մի ի*նդիր
9
թկ
ինչու
Հաչ­
կական
երդն ու պարը
բոլորովին
տարրեր
րնոչթ
ունին
։
ԱՐԱՄԱՅԻԱ
ԵՐԶՆԿԵԱՆ
Մեր
Հիւրասիրոզներրլ
Հա չաս ա ան ում կ ուր ա–
իւ ան ան ^ եթկ նրանց
դկմքեր
ր Արամաչիս
Երզնկ–
եանի
մկ<է տեսնեմ
։ (
Աչսպկս
կին Տտահում
նաեւ
բոլոր
պատգամաւորները)
:
Ով ա չցելում
կ
Հա չաս տ ան
ք
նա կը չիշի Եր–
զրնկեանին
։
Բոլորի
աչքին
դարնում
կ նրա "էրոֆիլը
։
Երբ
Արամաչիսը
իւօսում կ
ք
հիհադում-մպտում
կ
ուրաիւանում։
Ծիհաղ կ նրա դկմքին
ք
երբ "՚–
ռա^ին
անդամ
Հանդիպում
ես եւ երբ
դիմաւորուՏ
ե
քեզ։
Ուրախութիւնն
աչքերին
կ անցնուՏ,
կարհես,
այո՝,
անցնուՏ
կ։ Աչքեր
շ &՚"1՚րանու&
են,
կարհես
մպտուՏ
են ։
Սակայն,
երր ուշադրութիւնդ
կեդրոնացնուՏ
ես, նկատուՏ
ես
Աչքերն
արցունքոաւուՏ
են, կարհես
արցուէւ–
ռոաւոլմ են։
Այս
Տարդու
Տկշ նկատելի
կ կարհես
խոշոր
ուրախութիւն
եւ ն ո յ ն չափ կլ խորո
փիշտ։ Աո.աշ­
նով վարակուՏ
կ։ Երկրորդով
ձաՏանակ
չի տալիս :
ՈդելորւուՏ
կ յա՜ճախ
Տանկան
նՏան
։
Ումեղ կերպով
կեդրոնացնուՏ
ես
ուշադրութիւնդ
նրա ճակատին
-—
աՏուր կ նա ու Հաստատուն
։
Նւ այս «.Տանկան»
Տկշ դու տեսնուՏ
ես Հին
ասորական
պրոֆիլ
։
Fonds A.R.A.M