62
ԱՆՍ,
Հ ե ա սյ ք ր ր րակա
ն
ժողովածու.
"
Ր ի
՚
^էլԼ
ա մ փ ո փ ւ ա ծ
են
մինչեւ
&
րգ Դ
ա
ՐԱ
ա
^ * դ է
ունե­
ցած
Հայոց
ա զգա
յ Է՛Ս
ժոդովեերի
կանոնները,
ինչպէս
եւ բ ա դմա
թի
լ Հայ եւ օ ա ա ր
եկեղե­
ց ա կ ա ն
Հայր
երի
է
Ա ռ ա ք ե լ ա կ ա ն
մի
քանի
խումբ
է
Տիե դեր ական
երեք
ժոդովեերի
(
Հ՚ի–
Հիոք,
Եփեսոսի,
Կոստանգնուպոլսի)
եւ
վեց
աեդ
ա կ ան
կո չլա
ծ ժ ո դո էիւ եր
ի կ անոնն
երր,
ո–
րոնք
գումար
ւել են
դան ա դ ան
ժ ա մանակնե
-
րում՝
մինչեւ
ա ի ե դ ե ր ա կ ա ն
աոաջին
ժոզովր։
Ութեր
որդ գարր,
սէոուդապէս
վերցրած
/
ՕՀ)
թ
,
ա է ա ք
է
Հ աշւեչ
ա/ն
վերջնական
կէար
,
որից
յե ւո ոյ Հայոց
կան ոն ա գր ք ի մէ^
ներմու–
ծուսսեր
չեն եղածէ
Ս ի Հ
ա
րք.
գրչ***գր՛ե
ր՚,
իբր
բացառութիւնդ
աալիս
են,
&
ր .՝ Ժակովբ
վար֊
դասլեա
՚
Լրիմեցու
Լ/Ցրգ
գար՝)
կանոնական
մէկ
մեկնո
ւթ
ի ւ ն ր ՚ ա մուսնութ
եան
թ
ոյլա–
ա ր ե լ ի աստիճանների
մասինէ
Հայոց
Կ ան ոն գր քի
բ ա դմա
թի ւ
օրինակ­
ներ
կան,
որոնք,
սակայն,
Հաւասար
բովան՛
գա կո ւթ
ի ւ ն
չունին,
ա մեն ա
լ ր ի ւ ն ե րն
ունին
ՑՕ գլուիս
եւ
շուր^
1500
յօդուած՛.
քՒէ ո՞վ
է ոկիգբր
Դրել
Կանոնգրքի
կ ա գ ֊
մե
լու,
Հնար
չէ ասել
ց ա ր դ
յ ա յ ան
ի
աւեալ*
ներ
ո վ։
Հ ա ւան
օր էն
կամ
Հայրասլեա
արանում
եւ
կամ
նաեւ
թեմբտկան
կեն գր ոնն ե ր ի ց
մի
քանիում
իրար
են
կցւել
ձեռքի
տակ
ե դ ա ծ
կանոն
ա խ մրեր
,
ու այսպէս
յ ա^սրգաբար՝.
Այս
ձեւի
կազմւե
լու
ա պա ց ոյ ցն եր էն մէկն
է լ
այն
է,
որ
ժ ա ման
ա կա գր ա կան
կա
ր դ ր
շ ա տ
է լ
խիստ
չէ,
այսինքն^
երբես%
աւելի
Հին ժ ա մա
-
նակուս՝
կադմւած
կանոնախմբից
յեաոյ։
Չմոռ­
նամ
ասելու,
որ Կանոնգրքի
մէ^
կանոններր
գա ս ա
ւոր ւած
չ են ըստ
բովանդակութեան,
Ա
՛
յ
լ
Ասս՛
Հ ե դին ա կի է Յ ե ա ա գ ա յ
ժա ման ա էլն
երում
անյայտ
Հեղինակներ
ա շ խ ա տ ա ն ք
թաւիած
են
որոշ
գա ս ա
ւոր
ում
մտցն
ել
Կ ան
ոն գր ք ի
մԷՀԷ,
սակայն
ա
յ ՚ 1 աշխատանքը
Հ ա մ ա տ ա ր ա ծ
բնոյթ
չի ստացել*
Հայոց
Կանոնգրքի
գ ր չ ա -
դրերր
թէ
ր ս ս։ դասաւորման
ե թէ՝
նամանա֊
ւանդ
րստ
ր նթերցւածներ
ի ,
բաժան
լու մ
են
3
—
4–
խմբերի,
որն եւ ենթադրել
է տալիս,
թէ
նրանք
կարոդ
են կազմւած
լ ի ֊ ՛ ե լ , կամ
աւելի
ճիշդն
ասած
սկզբնական
օրինակները
կազ֊
մրէ ել
են
զանագան
կենղրոններում։
Այո
խնդիրների
մասին
այստեղ
աւելի
Հանգամա–
նօրէն
կանգ
առնել
չենք
կարոդ,
ուստի
եւ
բ ա ւ ա կ ա ն ա ն ա ն ք
մի քանի
խօսք
ասել
նրանց
կար
ե ւոր ութ եան
մասին,—
Հայոց
Կանոնգիրքր
պարունակում՛
է իր
մէլ
ոչ
միայն
Հայոց
եկեղեցու
իրաւունքի,
դաւանութեան
եւ պատմութեան
մասին,
այլ
նաեւ
Հայոց
իրաւունքի
Համար
մեծս
րժէք
վ ա ւ ե ր ա գ բ ե ր ,
ինչպէս
են ՆաՀապիվանի
(447
թ,),
Գուինի
(534
թ.), Ներսէսի
եւներշապոլՀի
(
Ր. Գոլինի,
648
թ,),
Մանազկերաի
(727
թ . )
Պ ա ր ա ա ւ ի
(768
թ . )
ժողոէիւերի
կանոններր։
Հայոց
Կանոնգիրքն
եղել
Է Հաք
Եկեղե­
ցու
Համար
իր ս ե փ ա կ ա ն
Օօ1՚թԱՏ
1
ԱՈՏ
Շ Յ –
ՈՕՈ1Շ1*"
Հաւոց
Կանոնգրքից
քաղւածօրէՆ
Հրա
ա
տարակո։
թիւնն
եղաւ
/ 9 / 3
թ. թիֆլի»,
՛
Լու,
կա սեա՛ւ։
Մ ա տ ե ն ա դ ա ր ա ն ի
չարքում։
Նրա
մէէ\
ամփոփ։
ահ են Հայկական
ազգային-ե
կ հ ղե ց ա -
կան
կանոնների
բոլոր
«/«
ղո վահ ո ւ ն ե ր ր ,
Հետն
ունենալով
Սիսի.
Ջաքի
եւ Երռւսաղկմի
Հա­
յոց
ժողոէիւերի
կանոններր։
Այղ
Հրատարա­
կութեան
Համար
կանոնագրքի
բնաղիրբ՝
ե–
ղած
գրչագրերի
Համեմատութեամբ՝
կաղմել
Է տողերիս
գրողր։
ԱրժԷր,
որ
Կանսնղիրքն
Հրատարակւէր
իր ամբողջական
բնագրով։
2.
դ ա տ ա ս տ անա գիրք Օլաւկա| օր՛) ի գաւ–
.—-
Այս դ ա տ ա ս տ ա ն ա գ ի ր ք ը
գործն
Հ
Գան–
ձակեցի
Գաւիթ
վարդապետի,
որ
կր
կոչւի
Ս լա
լկայ
որդի։
Հ ա կ ա ռ ա կ
Կիրակոս
Գանձա–
կեցի
պաամաղրի
ասածների,
Գաւթի
կ
անոն­
ներն
ամենեւին
«
գեղեցկայարմար»
չեՆ,
այլ
ն ա խ ա պ ա շ ա ր ե ա լ
մէկի
կիսակիրթ
գործ,
որ
մեծ
տեղ
է տւել
իր գրւած
քի
մէ^
նախապա­
շարմունքների
ել ղանազան,
երբեմն
ան
ար­
ժէք
,
սովորութ
իւնների
ել իր կողմից
ա
լ։ ւած
խորՀուրղների
եւ Հրա Հանգն
հր ի
աո
քաՀա–
նայս։
Անշուշտ
մէշ՝ր
պիտանի
բաներ
շ ա տ
կա%՝
նամանալանղ
Հայ Հին
իրաւունքի
Հա­
մար
նիւթեր։
Այս
գործն
ամբո
ղԼոլթե
ա մբ
Հ ր ա տ ա ր ա կլա ծ չէ. Հանգուցեալ
ուսուցչապետ
Կարապետ
Կոստանեանր
Հ ր ա տ ա ր ա կ ե ց
Ազ­
գագրական
Հանդէսի
մէԼ
իբր
նմուշ՝
միա/ն
երկու
յ օ դ ։ ած
նրանից,
մի քանի
ուշիմ
իյոր–
Հըբղածութիւններով
Հանդերձ։
Ամբողջական
Հրատարակութիւնն
անՀրաժեշտ
է;
Ս լ
ալ
կա/
ոբղւոյ
աքս
դ ա տ ա ս տ ա ն ա գ ի ր ք ը
գրւած
է Մխիթար
Գօշի
դ ա տ ա ս ա ա ն ա գ ր ք է ն
մօտալաբապէս
քառասուն
տարի
յաոաԼ,
ա ֊
սել
է 42րդ
ղարի
առաէին
կիսին։
3.—
դ ա տ ա ս տ անա գ իրք ||՚խիԹար գօշի
Այս
դ ա տ ա ս տ ա ն ա զ ի ր
քր գրւած
է 4184 թ լին,
« ֊
ի
Fonds A.R.A.M