ԱՆԱՀԻՏ
01
Ո Աթէ ա Տ * ՛ Հ ։
Ըս–»
Հոոմէական
իրաւունքի
ք
« / ֊
*//» /.
սն ո ւ թ Էյան
դաշն
ի
ժ ա ման ա կ ան Հ ր ա ժ ե շ ֊
աօրէն
ս ա Հ մանւո ւ մ է այդ
ԺՕՈՁէ10Ո
պար­
գեւ ր , իսկ րսա
Հ այ
ցեղային
իրաւունքի՝
սլար դե լը կա մ
օժ ի ար չի ս ա Հ մանւում՝
նա
ա ւքո ւսն ութեան դա
շ ն ի
են
թ ադրութ
ի ւնն
երից
չէ,
այսինքն
նշանադրութեան
պայմանագրի
մէՀ էի աքանում՛։
Հայ իրաւունքին
յ ա ա կան
ի շ
մի գիծ է նաեւ, որ ամուսինների
*–՝
ԷՀ
ե դ ա ծ
կամ
փոիյ ա գ ա ր ձ ա բ ա ր
ա ր ւ ա ծ
ընծաները
Հա շ ւ ի ՚քէ^ Հեն, դր ա
Հ ամար
եւ չի կարոդ
ա ֊
մուսինն
իր կնոՀը
թ՛է՛
նշան
ադրութ
եան
ժ ա -
ման ա կ եւ թէ՝ ք–*աոյ,
ն ո յ ն իսկ պսակէն
ետվչը
տ ւ ա ծ
րն ծ ան եր ն ա մուսն ա լու
հ ո ւ թ ե ան պարա­
գայում՝
եա պա
Հ անգ ել ։
Նոյնն
է
մաՀւան
դ է պ ք ում։ Ա յ ս կարգին
ի դօրու
է երկու
կոդ՛
մերի
Համար
Հաւասարապէս՛.
Ա (Ա իրոդութ
իւնր
յ այ ան
ի է
եղել
դ ա ֊
ա ա ս տ ա ն ա զ ր ք ի կա դ՚մոդին,
որ մենք
աեսնում
ենք
4 2
ւ4ր գ
յ օ դո լա
հ ի
՚ /
^ ր ^ ընթ եր
Հ ա ա ւ ա հ ի
՛՛՛՛
ԷՀ, ուր կ
ա
յ թէ՝ «օժիտ
դոր արարեալ
իցէ,
Տեղին
է յ աւե
լուլ,
որ իս լա մա կան
իրա­
ւունք
ր Հայկ, ա մո ւսն ա կան
իրաւունքի
վրայ
յ ի շա ա ա կ ել ո ւ արժանի
մի ա գ դ ե ց ութ
ի ւ ն չի
ունեցել՛.
Այգ
աոթիւ
1
Հ^<1քՏէ
ուսուցչապեար
(
^ Շ Շ հ է տ ե ս օ հ , I.
Հատ, 26 երես)
ասում
է, թէ
Հայ երի մօա նշանադրութեան
դաշնր
գրաւոր
անելու
սովոր
ութ
իւնը
ի սլա մական
իրաւուն
-
քէն
ե% վերուցած։
/*
Հարկէ
սխալ
է այս
վար
կածը.
քանի
որ
րոլոր
ժամանակների
Համար
այգպիսի
մի սովորութիւն
էէն ա ց ե լ է
Հայ ոք իրաւունքին
մի անդ ամայն
ան ծ անօթ
։
Յարգելի
ուսուցչապեար
մոլորութեան
մէՀ է
ընկած՝
բուն
նիւթին
անծանօթ
լ ի ն ե լու պատ­
ճառով, նա պէտ
ք էր էի
Ոէ
֊
է
ի Հ ա ւ ա տ
րնծաքէր
ք՛օշի աքն խօսքերին
թէ «աո մեղ չէ
այսպէս))
յ*դ.),
քանի
որ նրան
(
Գօշին)
անսխալօ–
րէն
յայտնի
էր բուն
ցեդա/ին
սովորութիւնը։
Գօշի այգ խօսք եր ր ցոյց են տալիս,
թէ նա
նիւթի
ընտրութեան
ս՚էՀ շա տ է լ Հողած ու չէ
եղած,
բայց
որովՀետեւ
ի սլա մա կան այղ սո­
վորութիւնը
խիստ
Հակասութեան
մէՀ է ե՛­
դած՝
ն ո յ ն
նիւթի
մասին
Հայրենի
օրէնքնե–
րին եւ սովորութեանցր,
ուստի
եւ իր դա­
տ ա ս տ ա ն ա գ ի ր ք ը
կարդացողին,
կամ ի դէպ,
գործադրողին
մոլոր ութ եան
ս՝ է Հ չձգելու.
Հա­
մար,
մատնանշում
է բռւն
աղգային
կանոնր
ու
սովորոյթ
ը ։
ՀԱՅՈՑ
ՀԻՆ ԻՐԱհՈհՆ-ԲԻ
Ա՚ԷԲԻհՐՆԵՐԸ
ա)
Հայոց
Կանոնդիրք,
ը )
Գ՛ա ա ա
Ո
տ ան ա գիր ք
էքլա լկայ
ո
Րդք*
Գա
ւթ ի.
Օ.)
Գա տ ա ս տ ան ա դի ր ք Ս՝խիթ ար
Գօշի.
էլ)
Գա տ աս տ ան ա դիր ք
Կ ի լ ի կեան,
կամ
Ս մթ ա տ
Ւշ խան
ի *
ե)
Հայ Պատ մա գրեր. Ագաթ
ան գե գոս,
Փաւս–
տոս
Բիլղանդ,
Խորենացիդ
Աեբէոս, ելն,
ո) Հայ սովորոյթ
ի
իրաւունքը.
կ)
Հնագիտութիւն,
ր)
Օտար
գա տ ա ս տ ան ա գ ր ք եր։
/.
Հայոց կաՆոՆգիոք.
Հայ անկախ
պե­
տութեան
անկումից
յետոյ,
նրա
տեղը
որոշ
Հափով
բոնում
է ա ղդայ
ին ե կ եղեց
ին
լ ան­
ձին
Հայր ա պ ե տ ո ւթ ե ան
,
աս ել է
Հոգեւորա­
կան
կա դմա կե ր պո ւ թ ե ան ։ Հայաստանի
օ տ ա ր
նուաճողն
երր
Հ այ
ժողովրդին
ն կ ա ա ել են
մի շա իբր կրօն ական
մի Հա մա լնք
ա
ու այ դ
կրօն
ի ն ե ր կայ ա ց ո ւց ի չ ն ե րն, յ ա տ կ ա պ է ս
ե կե–
ղ եցու
բարձր
Հոգեւոր
ա կան ութ
ի ւնն ,ը ն ղուն
ւ ե չ
են իբր ն ե ր կայ ա ց ո ւց ի չ ն եր
Հ ա ք
ժ ոդովր
ղ ի Հ
Ւ՝ ա ց ի գ ո ւ տ կր օն ա կան - ե կե դե ց ա կան խնդի ր ֊
ներից,
Հա լաստանի
այ դ նուաճողն
երն
Հո դե֊
լոր
ի շխ ան ո ւթ ե ան
իրաւարար
ութ եանն
ու
կ ա ր գ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն ն են թողել
նաեւ
ամուսնա՜
կ ան ամէն
կար
ղի,
ինչպէս
նաեւ
ժ ա ո ան գա -
կան
եւ. այլ խնդիրների
լուծուեն
ու
առհա­
սարակ
գա տա
վար
ութ
ի ւ ն ը
։
Հին
Հալոց
մօտ ամուսնական
խնդիրներն
ա մբոդ
Հովին
եկեղեցական
վարչութեան
իրա­
ւասութեան
ը չ էին ենթար կլում,
այ
լ ե կե դե­
ցու եւ աշխարՀիկ
իշխանութեան
մի աժ ա մա֊
ն ակ,
ինչպ էս եւ այ գ
աոթիւ՝
պա տ ժ ա կան
կարգը։
քՒէ՝ յաոաՀ
I։ թէ՝ ադգային
իշխանութեան
վերանալու
ց յետոյ
մեր եկեղեցու
վար
չու­
թի ւնն
ունեցել
է ամուսնական,
վ ա ր չ ա կ ա ն ու
պա տ ժ ա կան խնդիրներ
կ ա ր գ ա դ ր ե լ ու Հա մա ր
մէկ
դատաստանագիրք,
*
Ր Ւ ^էլ\
եկեղեցու.
ու
Հօտի
բարւոք
կաոա
վարելու
վե ր ա բ եր ե աչ
կանոններն
ու սաՀմաՆոււա
երն ի Սի էէն
Հ ա
ա
լաքլած
։
Ա յղ դա տ ա ս տ ան ա ղ ի ր ք ր կ ո էէ ում Է
կանոնդիրք,
որ առաւ,
ի ժ՛ Հրա տ ա ր ա կութ
ե ա մբ
«
Հայոց
կանոնդիրք))
անունը,
մէկ շա ւո
Fonds A.R.A.M