ԱՆԱՀԻՏ
31
եալներուքւ
Հաւատքը
կրկնապաակուեցաւ
սակայն։
Ա՛ ար խլութեան
արցունքր
իրե՛ն
կ (լ բարձրանայ
ինչպէս
երբեւքն,
իրեն
կր սպասեն, կր սիրեն Օփնքր, իրմ՚ով
կր
յ ո ւ ­
սան, թնչսլէս
երբեւքն...։ Այնքան
գարերէ ի
վե՜ր մ՝արգկութիւնր
կ՚աղօթէ
եռանգտգին.
Ա
ՏԷր
Աստուած՜, Հա ՃԷ
երեւնլսլ
մ՛եղի՝/),
այնքան
գարերէ
ի ՛Լեր կ՝աղաղակէ
Անոր՝
որ իր անՀուէէ ողորմ՝ութեամ՝բր
ուղեց ի ^ ֊
նեէ
իր Հա ւսւ ա անհալներում։
քով։
կանու–
իյէն, ան այցելած՜
էր արգէն
արգարներու,
մ՛արտիրոսներու,
սուրր ^ճգնաւորներու,
ինչ–
պէս որ կր յիշաաակեն
իրենց
կենսագիր–
ներր։
Աեր
ւՐօսւ, քՒիուղէվ, որ խսրաոլէս
կր
Հաւատար
իր խօսքերուն
ճշմ՛արտութեան,
յայաարարած
է թէ
կքած իր Խային բեռանլւ
տակ,
էէրկհնքի թագաւորր, խոնարհ երեւոյթով սբ,
Պտրտեցաւ քու մեկ ծայրհգ լքիւսբ, ծննդավա՛յր
երկիր,
•
ք*եգ օրհնելով։
Բայց աՀա
ան ուղեց պաՀ
ւ/՝ր
երեւնալ
գոնէ տառապող
եւ թ՜շուառ
ժողովուրգին,
մ՛եղքին
ւՐԷՀ նեխած՜
ժողովուրգին
որ սա–
կայէւ
զինըր կր "իրէ մ՚իամ՚տօրէն։
Գործ՜ո­
ղութիւնը
տեղի
կ՚ունենայ
Ս պանիս յ Սէվիէ
քաղաքին
մ՝էշ\
Հաւատաքննութ՜եան
ամ՚ե–
նէն
ղարՀուրեէհ
շրջանին,
երր. ամ՛էն
օր
երկրին
մ՝ԷՀ խարոյկներ
կր
բոցավառէին
Աստուծ՜ոյ
փառքին
Համ՛ար եւ երբ
Շքեղ
Հրագատութիւններով
ԱՀաւոր
Հերետիկոսներ
կ՚այրէին։
Օ՚Հ, այ՛է կերպով
չէր որ
խոստացած
էր վերագառնալ,
ժաժանակներու
լրում՛ին,
իր ամբողջ
երկնային
փառքին
մ՝էչ\
յեղա–
կարծ՜օրէն,
նմ՝ան
փայլակին
որ կր
շողայ
Արեւելքէն
Արեւմ՝ուտք։
Ո՛ չ, Ան ուղեց իր
զաւակներուն
այցելել
՜
ճիշտ
այնտեղ
ուր
Հերետիկոսներու
խարոյկներր
կր ՜ճարճա­
տէին։
իր անՀուււ ողորմած՜ութեամբր,
մ՛ար­
գոց
ւՐԷՀ վերագարձաւ
իր այն կերպարան­
քին տակ
զոր ու1։էր
իր Հանրային
կեանքի
երեք տարիներուն։
ԱՀա
կ՚իՀ՚՚ւէ
Ա՛" Հարա–
ւային
քաղաքին
գէպ
ի Հր՛՛՛կէզ
փողոցներր
ուր, նախորգ
օր, թ՜ագաւորին,
սլալատա–
կաններու1ւ,
աաղեսւներու1ւ,
կարէոինալՂւե–
րուՅւ եւ արքունւիքի
սիրուն
տիկիններու1ւ
ներկայութեան,
մ՛եծ՜ Հաւաաաքննիչր
Հա–
րիւրի Հափ Հերետիկոսներ
տյրել տուած՜
Էր,
ի սեծադոյն
վւաւլս
Աստուծոյ։
Էրեււալ
ան­
շշուկ, առանց
նշմ՝արելի
ըլլալու,
եւ —տա­
րօրինակ
բան—
ամ՚ենքն
ալ ՜ճանչցան
ՀԼին–
ՔԸ՛
՛
փերթուած՜իս
ամ՚ենագե
ղեցիկ
մ՛ասը
պիտի
ը լ լ ա յ ատոր պատ՜ճառը
բացատրել։
Անգիմ՚ագրելի
ուժէ մ՛ր գիւթուած՜՝
ժողս֊
վուրգր
կը խււնուի
իր անցքին
վրա
յ եւ կը
կառչի
իր քայլերուն։
Լու՛ռ,
Ան
կ՛անցնի
ամ՝բոխին
ԺԷՀԷն,
աԱՀուն
կարեկցութեան
ժպիտով
մ՛ը գէմ՝քին
՛
էք""յ
։
Իր սիրտը
բռնկած՜
է սիրով. իր աչքերէն
կը
ցայտին
Լոյսր,
Գիտութիւնը,
Աւժը,
որ կը ՜ճառա–
գայթ՜են
եւ Սէրր կ ՛արթնցնեն
սիրտերուէւ
մ՚է2յ
իրենց կ՚երկարէ
բաղու/չներր,
կ՚օրՀնէ
զանւաք,
փրկարար
զօրութիւն
մ՛ր կ՚արաա–
Հոսի իր Հպում՛էն,
նոյն իսկ իր Հագուստ­
ներէն։
՛
Ծերունի
մ՛ր, մ՛անկութենէն
ի վեր
կոյր,
կ՚աղաղակէ
բազւ/՚ութեան
ւՐԷՀԷն.
«
Տէ՛ր,
Բ՚եշկէ՛
զիո> եւ պիտի տեսնեմ՛
՚
Բեզ։»
կեղեւ
ժր կ ՚ ի յ ն ա յ
իր ա չքերէն
եւ
կոյրր
կը տեսնէ։
ժոզովոլրգր
ուրախութեան
ար­
ցունքներ
կր թափէ
եւ իր կոխած՜
Հողը կը
Համ՝բուրէ։
Ա՛ անուկներր
ծ՜աղիկներ
կը
թափեն
իր ՜ճաժբուն
վրայ, կ՛երգեն,
«
Ով­
սաննա՛» կը գոչեն։
ի՛նքն
է,
ի՜նք
պէտք
է Ր լ լ
ա
յ ՛
Ի՛՛՛՛ք
մ՛իայն
կրնա ք ըլլալ,
կր
պոռան։
կսՈւգ կ՚առնէ
Աէվիլի
մ ՝
ա
յ ր եկե­
ղեցիին
աոՀեւ՝
այն պաՀ
ոճ։
երբ
փոքրիկ
սպիտակ
գագաղ
մ՛ր կր բերեն.
եօթնաւՐ–
եայ
մ՝անուկ
մ՛ր կը Հանգչի
Հոն. մ՛էկ
Հա­
տիկ
աղՀիկը
երեւելիի
մ՛ր։
Ա՝ եռելը
ծա­
ղիկներով
ծ՜ածկուած՜ է ։
—
Յարութիւն
պիտի տա
յ զաւկիգ,
կր
գոչեն
բազւՐութեան
մ՚ԷՀԷն
արտասուալից
մ՛օր։
Դագաղին
ընգառաՀ
եկող
եկեղեցա­
կանը կը նայի վարանոտ
երեւոյթով
մ՛ր եւ
յօնքր
կր պռստէ։
Յանկարծ՜
աղաղակ մ՛ր
կր թնգայ,
ւՐայրը
Անոր
ոաքերուէւ
կը
նետուի։
«
Եթէ
Դուն ես, կենգանացոլր
զա­
ւակս»,
եւ բաղոլ1լներր
Անոը
կ՚երկարէ։
Fonds A.R.A.M