30
ԱՆԱՀԻՏ
շրՀ^անին սովորութիւն, էր քելւթսւ
ածներուն
ւ/՚ԷՀ տեղ ասւէ I,րկ՚հույին
զօրութիւններու1ւ։
/
Սօււքս Տանգէի
մ՛ասին չէ։ Յէրանսայի մէՀ,
"1
ւո
<յօշ
|ւ
գսլիրնե րն ու վանակտններր
՛
ներ­
կա յացուՏներ
կււււոային ուր կր ւոեսարսւ–
նագրէին
Աստուածամայրր,
Հրե
շաա/լներր,
սուրբերր,
՚
Բրիսաոս եւ Հայր Աստուած
ր։
Միամ՛իտ թաաերաիւազեր
էր՛ն ատոնք։ Վ,իք–
թււր
Լիւկււյի ՀՀօէա-Եձաշ
լ\շ Բճոտին
ւՐԷՀ,
Լուգովիկսս
ԺԱ՚ի
օրով՝
գաՀաժաււս/1,գին
ծննգեան
ւսռթիւ՝
Փարիզի
ժողովուրգր
կր
Հրաւիրուի
ՀսգեշաՀ եւ Հրի
ներկայտցու–
ւՐի մ՛ր,
Աւքենասւ՚բուոի եւ շնոր(ւսւ||ւց Մաւփաս
Կոյսին բարի դատաստանին։
Այգ
խււրՀրգա֊
/
սաղի
մ՚էՀ,
կոյսր
անձամլ՛
կ՚երեւի եւ
/
լարւոասսՖԷ
իր
բարի դատւսստանր։
Մեր մօտ
եւս, Ս՛ոս/լուայի
՚/՝
ԷՀ,
Մե՛ծ՛ն Պետրոսէ՛ն ա–
,
ւաշ^, ւք՚անաւանգ
Հի՛ն կտակարանէն
վեր֊
ցսւած
նմ՛անօրինակ
ներկայացումներ
/
լ ր
տրուէին
երբեմն։ Ատկէ զատ,
ժողովուրդին
ւ/՚ԷՀ^ շրՀան
/
լրէէէր ստուար
էէ՜իւ ո՛՛ր
ԳՐ"յօ­
ներու եւ քերթուածներու
ուր
պէտքի
Հւա/՝աձայ՚1ւ
կ՚երեւային
սուրլւերր,
Հրեշ­
տակ՛ն երր, եր/լէ։ այի
բտնակներր։
Մեր վան-
քերուէւ մէշ\ 1լր թարգմանէի,
կ՝րէւգօրի–
նակէի
այգ. րերթուածներր,
՛
նոյ՛ն իսկ ՛նո­
րեր կր Հեղիակէի,
եւ ասիկա
թաթար
տիրապետութեան
ներքեւ։
Օրի՛նակ, կա
յ
վանական
պզտիկ բանաստեղծութիւն,
մ՛ր,
ա՛նշուշտ
յունարէնէ
թարգմանուած,
Կոյսբ
դատսւպաքտեայնեւ՚ուն մօտ,
որ ունի
տանգէա–
կան
յանգգ1։ութեաւՐր
պասմլերներ։
կոյսր
ՄիքայԷլ
Հրեշտակապետին
աււաշ^նորգու–
թեամ՚բ
գժոխք
կ՚այցելէ։
կր տեսնէ գա–
տապարտուածնեի
ու ա՛նոնց չար
չարանքր։
Հրեղէն,
լ ի ^ ի մ՝ո մ ԷՀ մ՛եղաւսիերու
ւՐաս–
Ղւաւորասլէս Հետաքրքրական
ւ/սա ակար զ ւ/՚ր
կայ։
Ոմ՛անք այգ. լի՜ճի յաաակր կր սուղ–
ուին ու չեն վերերևիր
այլ ևս. ատո՛նք «Աս­
տուծմէ
նոյն իսկ մ՝ոռցուածո
են, ուշա­
գրաւ
խորութ-եամ՝ր
եւ
ուժզ֊նութեաւՐբ
րացասւրա
է/՚իւ՚հով
մ՝ր։ կոյսր
արտասուալից
ծ՜ունկի
կուգայ
Աստուծոյ
գաՀին
ասՀել և
շնորՀ կր իՏնզրէ
բոլոր
մե,լւսլոիերու1ւ
Հա­
ւք՝ար անխտիր
զոր տեսած՜ էր
ւէժոխքին
մ՝էի
Աստուծոյ
հետ իր խօոա կցա
թիւնր
արտակարգ
կերպով
շահեկան է» Կղ պա­
ղատի, կր սլնգէ ան, եւ երր
Աստուած
ցոյց
կոււուսյ
Իր ղաւկթ
գաւ/՛ եր ով ծակ­
ուած
ոտքերն ու կր Հարցնէ՝
«
ինչոլէ ս
կրնաս" ներել
իր գտՀիճներսւն»,
ան կր
Հրամ՛այէ
բ՚՚լ՚՚ր
սուրբերուն,
բոլոր
մարտի­
րոսներուն,
բ՚ւլ՚՚ր
Հրեշտակներու
ն իրեն Հետ
ծունկի
իյնալ
եւ բոլոր
մեղաւորներուն
շնորՀր
Հայցել
անխտիր։
ՎերՀապէս
չար­
չարանքներուն
գագրոււՐր կր ստանայ,
ամէն
տարի, Աւագ
Ուրբաթէն
մինչեւ
Հոգեգա­
լուստ, եւ գաս։ապարաեալ1ւերր
գժոխքին
խսրէն
ղնորՀա/լւսլութիւն
կր յայանեն
Աս­
տուծոյ ու կր գոչեն.
«
Տէ՛ր,
՛
Բու գատաս–
ւուո Աղ ար գար է»։ Լաւ ուրեմն, իմ՝ վտքրիկ
քերթ՜ուածս
ա յո ՜ճաշակով
գրուած
սլիտի
րլլսւր, եթէ այգ շրիսնին
երեւար։ Աս­
տուած կր տեսնուի, բան մր չ՚ր՚՚եր ու
կ՛անցնի
մ՛իայն։
Տաււ1ւրՀիգ
գարեր
ոհւցած­
են ա յն
օրէն ի վեր երբ խոսաացաւ
վերրս–
սւին գալ իր թագաւորութեամբ,
այն օրէն
ի վեր երբ իր մ՛արգարէիւ գրեց. «Պիտի վե–
րաղ սանաւ/՝ քիչ ատենէն։
Գալով
օրուան և
ժամու/ւ՝
Արգին անգամ
չի գիսւեր
ղանոնք,
ա
յ լ Հ
ա
յրՌ
"՞
րայն
՛՛
ր Կրկիք է՝^ ր՛՛"՝ եր–
ՂՐՐ
4/՚"՚
յ
է՛ր իսկ արտասանած
խօսքերուէւ։
Էլ մ՚արգկութիւնր
իրեն կ՛սպասէ իր եր­
բեմնի Հաւատքով,
աւելի
Հուրքոտ
Հաւ տա­
քով մր նոյն իսկ, վասնզի տասնրՀինգ
գա­
րեր անցած են այն օրէն ի վեր ուր եր–
կի՚՚՚Ք գագրած
է ւՐարգուն, իր գրաւակտն–
ներր
տալէ։
ճիշտ է թէ բազմաթ
իւ
Հրաշքներ
տեղի
/(
ունենայի
տ յգ տա են,
կարգ մր սուրբեր
Հրաշալի
բժշկութիւն­
ներ կրնէին,
եր/լնքի
թագսւՀին
կ՚այցելէր
մէկ
քանի արգարնելւոլ, րոտ իրենց կենսա­
գրութեան։
Բայց սատանան չէր քնանար,
մարգկութիւնր
սկսաւ
կասկածիլ
ա
յգ
Հրաշքներուն
վաւերականութեան
մասին։
Այգ
ԴԻս\խ
Գերմանի,,յ
մ՛էջ կր
ծնէր
աՀաւոր
Հերետիկոսութիւն
մր որ Հրաշք–
ներր կ՚ուրանար։
«
ՋաՀի մր պէս
բսցավառ
մեծ աստղ մր ինկաւ
Հուրերու
ակ երան
վրայ եւ զանոնք
գասնացուց»։
Հաւատաց–
Fonds A.R.A.M