ԱՆԱՀԻՏ
29
ա ա
Ս Ը ՏՈԱԴՈՅԵԻՍՔԻԻ
՚ ՚
ա տ ս ա
ԵՂԲՍԼ8ՐՆԵՐ,,Է\ |
(
^
Ս ե ե ՝
Ա Ի Ա Տ ւ ւ Ք Ն ն Ի Չ Ը
Գիտես թ^է տարի մր ւսռա^
քերթուան՝
մ՝ր յօրիհւան՜ եմ՝, բայց
մ՝ի՝ իւ՛ն գար։
ԵքՅ՜Է
տասր վայրկեան
եւս շ1ւորՀես
ինն՜ի,
Ք&գէ
կր սլատւՐեմ՝
ղայէւ։
— ՝
ԲերլՀՒուան՜ ւՐր գրան՜ ես։
—
Ո՚ձ» պա ա ասի ա՛ն եւյիվան
ժսլաեէսվ,
որովհետեւ
կեա՛նքիս
մ՝ԷՀ^ երկու սաղոտա­
՛
նաւոր անգամ՝
չեւՐ գրան՜։
Բայց
ե րաղան
եմ՝ այդ. քերթուան՜ր
եւ կր յք՚Հ"՜՛^
զայն։
իմ՝ առաջքէն
լ^ւիՒերցողս պիաի ըլլաս
գու1ւ,
(/)
^էՍՈԼՍ մււպու| է ր բ այ րՆ ե՜
քննադատնե­
րու
միաձայն
վկայութեամբ
գլուխ-գոր
ծ ոցն
Է անզուգական
Տոսդոյեւսքիին։
Իր
վէպերուն
մէ^
միակն
է ան միանգամայն,
ուր իր զա­
նազան
ւո ի սլա րն եր ո ւ ն մէ^ բեկ ան ո լելով
ա՛
մեն
էն
աւելի
Հ այ ե լ ի ա ց ա հ կր գանեն
ք
Հեզ իա
նա կին բազմադիմի
ան ձն ա ւոր ու թ ի ւն ր ,
այս­
ինքն
անոր յոր դա գեղ, իրարու
Հակադիր
ուղ­
ղուէի
ւննե րով
հ այ ր այե դո ւթ ե ան ց ա ար ու ա ծ
խ առնուած
ք ր , անոր
ս ան ձ ա կո ա ո ր
զգայնու֊
թիւններն
ու նաեւ
Համամարդկային
ամենա­
խաղաղ
զգաց
ո լայ
եր
ը ,
անոր
ժխտական,
սկեպտիկ
գ ա ղ ա փ ա րն երն ու նաև
բարձր
օր էն
քրիստոնէական
մտած
ումե ե ր ր։ Ու բոլոր
իր
միւս
վէպերուն
պէս,
որոնց
մէկ ծայրէն
մ ի ւ ս լ լ
ուրական
մ ը ն է կ*անցնի
ք
Ը^*է&երցոզր
Հեւաս֊
պառ
ք շ ել ո վ որ ոտոււաերու
եւ
փայլատակում–*
ներու
ընդմէ^էն,
եւ որոնց
վերջաւորութեան
կարծես
բնութեան
մէկ զարՀուրելի
աղէտքն
է որ կր խ աղա
ղ ի յեզակարծօրէն
ու երան
ա ֊
կան
լուսապսակի
մր տակ
յաղթական
կր
Հանդիսանան
մարդուն
ազնուագոյն
զգացում­
ները,
այս գործին
մէԼ\ ալ, ու միւսներէն
շատ
այս^ւքն
ա ււա^էքի ուն1լ1/գիրս։
ինչու
չ օգ–
տուիմ՝ ներկա
յո ւթ՜եՂւէգ։
կ՛ուզես։
-
Ազսքսի
քեղի է ։
—
փերթուածիս
տիտղոսն է
Մ ե ծ Հա ­
ւատա քննիյր.
ա՛նհեթեթ
բան մկլն է,
բայց
կ՛ուզեմ՝ որ ՜ճա՛նՀնաս
զայն։
Գրական տեսակէտով
՛
նախամ՛ուտ
մլլ
պէաք է սակայն։
Գորն՝ողութ՜իւ1ւր
տեղի
կ՛ունենա
յ ԺԶ* գարուն։
Գիտես լԳԷ
ա
%
1՚
է
աւելի
լայն
Լ ա փ ո վ մր, իրարու
կ
ընդՀարին
ապ երասան
Հ եշտախնդր
ութի
ւ ն ը ,
մոլ
եզին
^էէՐՔ^՚ՐՔ *
Ո
^՝1՚Ր
Ը.
1
արտառոց
յ ի մա ր ութ
ի ւ ն ն եր,
այլանդակէ
ծիծաղելի,
ա ր տ ա ս ո ւ ե լի տ ի պ ա ր ֊
ներ,
բայց
երբ
խռովքներու
մակընթացու­
թիւնը
կը ղադր՛ի՝,
մէ^տեղը
կը ս*Ն այ մա
րդր֊
Լար
Բ
ա
յ ց արգահատելի,
յաւակնոտ
բայց ա՛­
պիկար,
անՀանդարտ,
խուզարկու
բայց
միշտ
ձախողած
ու դժգոՀ,
ու նաեւ
բարի–,
նաեւ սի­
րող,
կարեկցող
մա րդր
,
որուն
Հ ան դ է պ
Հեղի­
նակը
տեւականօրէն
Հոգիի դ կը զարնէ
գութ
ի
ու
եղբայրութեան
խ ո ր ա քան դ ակ
Կ^/՚ՔԸ՛
ք.արւա/՚սս|ու| Եղբայրն ե՜ո#ւ/.3>
մէԼ\ կան,
ի բ ր ե ւ
գլխ
աւոր
տ ի պ ա ր
ք
Հաւր
մը , ախ տ ա ւ որ , ց " ՚
փակեաց,
մեծ եղբայր
մը
(
Տ մի դրի, շ ո
Ա
՛
յ լ տօ֊
ն ա կա տ ա ր՝
բայց
խորքին
մ է $ բարի
տղայ,
ուրիշ
եղբայր
մը, Եվան,
մռայլ,
կարծրասիրտ,
ան Հաւատ
մտաւորական,
կրտսեր
եղբայր
մը,
Ալիօշա,
դպրեվան
քի ուսանող
նախ,
բարե­
պաշտ, ան Հուն օր էն քաղցր
եւ ա զն ի լ *
թ՛արգ­
մանուած
այս Հ ատ ուած
ր
դ
ինքն
ին ա մբ ո զ էու­
թիւն
մը, Եվան
ի մէկ քերթուածն
է
ղ ււր ան
կը
ն երկայ
ացնէ
Ալ ի
Ծ
շ այ ի ։
(
ք)՝ ս/Ն 0 Թ. քֆ
111
1*
Գ )
Fonds A.R.A.M