7 2
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
ՏԱՌԱՊԱ Ծ ՄԱՑՐԻԿ
Յոգնա՜ծ՜ մայրիկ, մելամաղձոտ
իրիկունր եկաւ նոր/քն, եկա՜ր նորէքն անկող–
սիս մօտ, գրկեցիր Հիւանդ գլուիս, վշտա՜լի մայրիկ, և սկսար քու Հին օրերէդ,
քու ցաւոտ անցեալիդ արցունքո՜տ դա շտերէն...
Ո՛չ մէկ արև կը ժպտայ
Հոն,սպիտակ ծ՜աղի՛կ մըչծ՜աղկեցաւ ս
րուն մէջ, երԼլնքի գիշերին
վր
ա
յ
աստղի՜ կ մ՛անգամ չծաթեց, ծիծաղ
չու
նեցար և ժպիտիդ Հետ՝ մի՛շտ արցունք
մըիւ առնուեցաւ
բիրերէդ վար***
Վտարանդի
թռչունի
մր պէս, Հիմա, տժգո՜յն
մայրիկ, օտար
մարգե
Օտար ան տարբերութեան
մէջ՝ օրերուն Հետ, ժամերուն Հետ ա՛լ կը սպառին ո
ժերդ* կուրծ՛քիդ տակ արցունքին Հետ
կարմիր կաթիլներու
ուրուական
մ
իյ
առն ուի* ոլ վաղը,
ա
չքերդ փակելէ առաջ զո՜ւր
բազու1լներղ
պիտի տարածս
գաւազներուդ, քու սիրածներուդ վերջի՜ն
ողջագուրումին***
Դալուկ այտերով, փակ աչքեր ուս վըտյ արցունքիդ աւր ոզ շիթերն զգալով
անձրևի և եղեռնական փոթորիկի մատնուած՝
ինկած եմ կուրծքիդ,
յուս
մայրիկ* և ջերմը կը շրջի երազներուս մէջ ու երեւակայութիւնս
կը բռնկի՜ ճա
կատիս տակ***
Հեռաւոր անապատի Հրաւաղներուն վրայ* արիւնոտ գլուի։ր գետնին, իմ
րիկս իր նայուածքր
յաւէրժին
փակելէ առաջ՝
խելայեղօրէն
կարօտի
թունքներր
մեզի՜
կ՚երկարէ***
IFա Հա սարսուռ ովկիանոսի
աղջամուղջին մատնուած՚, եղբայրս,
յորձանք
ներու բարկութենէ
տարուբեր մեր անունը կուտայ, կը կանչէ՜***
Հիւանդ
գլուխս Հեկեկոզ կուրծքիդ, վշտաբեկ
մրմունջներդ կը ծոր
ճերմակ կարապի
մաՀուան մեղեդիին պէս՝ անճրագ
սենեակիս
մեռելո
մէջ* փոքրիկ
եղբայրս վարը բակին մէջ կը խազայ
որբութիւնը
մոռնալով*
իրիկունը,
ստուերներով, թախիծով,
կուգա՜յ***
իմ մայրիկ, ինչպէ՞ս վերցնեմ գլուխս ու բանամ աչքերս՝ կարկամած
դէմքի
թա՜ց վշտածովին,
երիտասարդ
գեղեցկութեանդ
կառչող, այդ անս
շոՅներուն՝ բարի ճակատիդ
վրայ, տարտամ աչքեր ուղ շուրջ*
շագանակա
վարսերուդ սպառած՛
առատութեան
մէջ, այղ Հատ Հատ ճերմակ
րուն, ինչպէ՞ս բանամ
աչքերս***
Հ^երացա՜ ծ մայրիկ,
ի
մ վիշտս ինչպէ՞ս ըսեմքեզի, իմխելայեզվիշտս
՝ անկարող
թեթեւցնելու
քոլ այնքա՜ն ծ՛անրագին բեռդ, անզօր օգնելու խորտակուած՛
կեան
քիդ արդԼՀն մարող ճիգերուն*** իմ անբախտ սրտիս լուռ
մենութիւնն
ու ար
տայայտուիլ
չկրնալուս մեգ
յաղապանքը****
ինչպէ՞ս
ըսեմ քեղի* տառապա՜ծ
մայրիկ***
ԹփֆլԻԳ.
Ո-ԱՖԱԷ
Լ
•>' A;
3
C
