armes —es. 2 . քյանդերձեալ , պատ–
րաստեալ . étoffe — C . 3. (յանգեբ–
ձեալ,
ամոքեալ. ragoût bien —. Mets
—,
կազմական
լաւ պատրաստու­
ած կերակուր. 4. cartes ֊ C S , խար–
գ ախե ալ քարտէսք խազա H ու ՛լԹո .
5.
սլա ո ուսեալ , սեթեւեթեալ , մեղ­
մեխ . grâces , manières —es. Air,
ton, style, langage—.
A p p r ê t e r , ն. ւյանգերձել , կաղ–
•4
ել, պատրաստել, յ ա բ դ ա բ ե լ , յ օ ր ի ­
նել, գործել. — le dîner, ses armes,
ses habits, ses moyens de défense.
Apprêtez tout ce qu'il faut pour mon
VOyage. 2. խ.^անգերձել , ամոքել, (յա–
մեմել. ce
cuisinier apprête bien le
manger. || անխ. 1յանդերձել զկերա­
կուրս , խոք)ակերե| • ce cuisinier
apprête bien. 3 . ար.
(
յանդերձել,
կազմել, յ օ ր ի ն ե լ , գործել. — des
drogues, des cuirs, des étoffes. 4. —
des Cartes, խարդ ախել զխազաթուգ–
Թըս. 5. փ. — à rire, ծաղր կալ ,
ծագր եւ ծանակ ա ռնել զանձն. իւր
վերայ ծիծ ա գ ել տ ալ • n'apprêtons
point à rire à toute une société, à
tout le monde.
S'apprêter,
գ. (յանգեր ձիյ, պատ­
րաստիլ, պատրաստուիլ. — à par–
tir. Un orage s'apprête. 2 . i) ան գեր­
ծել պատրաստել անձին . VOUS VOUS
apprêtez de grands embarras.
Apprêteur, euse,
գ. ար. հան­
դ ե րձիչ :
Appris, e, անց. Apprendreb.
ուսեալ, leçon —e par cœur. 2 . —, տե–
գեկացեալ. ce que j'ai — , զոր ինչ
ուս այ տեգեկացայ. 3. ուսեալ, վար*
Ժեալ . dès l'enfance — à mendier.
4.
p. mal —, անկիրթ, անոպայ, եւ
ա. un malappris, անկիրթ ոմն. bien
—,
բարեկիրթ , բարեխրատ . homme
bien —.
(
ցանելի, գ իւ բ բն տ ե լ I
AppriVOisable, ած. ընգելացու–
A p p r i v o i s é , e, անց. ըն գ ելա ց–
եալ, ընդել, ընդասուն, մ՛արդընտել,
ձեռնընդել, (յամբոյր, oiseau, animal'
—.
ՐքՕՈ —, անընդել , անձեռնընդել,
անհամ՛բոյր :
Appr i vo i s ement , ա. սգր. ըն գ ե –
լացումն , ընգելացուցումն . 1'— des
bêtes féroces.
Apprivoiser,
ն. ընգելացուցա–
նել, յ ընդելութիւն ի (յամ՛բոյր ածել,
քյաս՞բուրեցուցանել , ոգոքել , զգօնա–
ցուցանել , ընտանեցուցանել . —
ԱՈ
sauvage, un
lion,
des oiseaux. H y a
peu d'animaux farouches qu'on ne
puisse —. 2 . փ. —. — un homme
peu sociable. Homme difficile à —, այբ
դժո ւ ա րընդ ել դժուարահամբոյր . —
ses mœurs. || ը. — une femme, ըն–
գելացուցանել
զկին ի լուր սիրա­
տարփ բանից :
S'apprivoiser,
գ. ըն գ ելանալ , ըն ­
տանենալ , գալ ի (յամ՛բոյր , զգօնա–
նալ . l'ours s'apprivoise aisément.
Qui s'apprivoise facilement,
գ իլ րըն –
գ ե լ , դիւրահամ՛բոյր. 2. փ. ընգ ելա ­
նալ, ընտանենալ, սովորիլ, վարժիլ.
—
avec le danger, avec le public.
App r i vo i s eu r , ա. ընգելացուցիչ.
—
des lions.
Approbateur, trice,
գ. (յաւա–
նոգ, քյա սոյա կից. — complaisant, ser-
vile. Se faire I'— de qn., de la con–
duite de qn., (յաճոյակից լ. ումեք ,
գնա ցից նորա . 2. ած. հաճութեան ,
հաճոյակից • regard, geste, sourire,
murmure —.
Approbatif, ive,
ած. քյաւանո–
գական, քյաճուԹեան. geste, Signe —.
Sentence —ive.
Approbation
,
ի. (յաճ™ թիւն ,
հաւանութիւն, donner, refuser son —
à, տալ , q լան ա լ ղ— իւր իմիբ . avec
votre —, ձերովդ —թեամ՛բ, avoir 1'—
de qn., ունել զ — ուրուք ,
մէկուն
—
ն ունենալ, sans VOtre — , առանց
ձե ր դ —թեան . — formelle, tacite. La
loi fut revêtue de 1'— du s é n a t .
2 . (
յաՏութիւն, գովութիւն, il mérite,
il a 1'— de tout lemonde , արժանի է
աշխաբքյագով դրուա տ եաց . * ամե–
նուն —թեանն արժանի է. — bruyante,
flatteuse. Il est sensible aux —s sin–
cères.
Approbativement,
if.
հաճու­
թեամ՛բ , քյաւանաբար . répondre —.
Approbativité,
Ի– գբ. քյաւանո–
գականութիւն :
Approchable,
ած. մերձենալի ,
(
յպեյի , դիւրամ՛ատոյց , դիւրամերձ ,
գիւբաքյուպ. cet homme n'est pas —.
Approchant, e,
ած. մերձ, մեր­
ձաւոր, մ՛օտ, քյուպ, նմ՛ան, ce ՏՕՈէ
deux couleurs fort —es l'une de
l'autre. Homme —des dieux, այր
աստուածամերձ
աստուաՏ
աքյուպ .
nous n'avons rien d'— de cela. 2 . մ*.
գոգցես, գ ո գ իմն, գրեթէ, il a dix
ans —, Mille francs ou —. 3 . նխ.
մերձ, մօտ, քյուպ, իբր» — l'aOÛt,
մերձ յ օգոստոս, nous partîmes — six
heures. Il est six heures ou —.
ApprOChe, ի. մերձումն, քյպումն,
մերձեցումն, մատչումն, մերձաւորու­
թիւն , Տպաւորութիւն , մատոյց .
redouter, fuir 1'— de qn. Լ ՛ – d'un
I combat le glaçait d'effroi. La mort
cachait ses —s. L'—de la mort , du
danger. A mon —, il fut interdit. A
1'—
de l'ennemi, du danger, de la
nuit, de la mort, de la Pâque, ի
մերձենալ թշնամ՛ւոյ, գիշեբոյ, iTtufj-
ուան, Զատկի, aux —s du printemps,
de l'hiver , իմերձենալ ի գ ուբս I
գ արնան գ ա րնայնոյ , ձմերան ձմե­
րայնոյ, les hirondelles sentent 1'– de
l'hiver, ծ ի ծ ռ ո ւնք զգ ան զ — ա ռնուն
զքյոտ ձմերան. les premières —s de
l'hiver. Լ ՛ – du doigt fait
cligner
l'œil. Il Lunette d'—, մե րձա գ ի տաս * I
մերձեձուցիչ գիտակ. 2. մերձաւո­
րութիւն , խա ռն ( անասնոց ) . la
femelle refuse r— du mâle. 3 . մեր–
ձավայբ , մ՛օտավայր . 1'—, les —S
d'une place, d'une ville. Cette for–
teresse est de difficile — , գ ժ ուարա– I
մատոյց գժուա բա մ՛ատչելի է ամ՛րոցդ.
4.
յ.զ. մ՛ատոյցք, մերձէք. les —s d'une
place, - ~ ամ՛րոցի . պարսպամ՛արտ
գ ործ ուա ծք պաշաբոգ աց . tenter les
—
s, իմերձէս Թեւակոխել, faire les —s.
Les —s s'avançaient.Les —s furent meur–
trières. Tenter, empêcher, pousser
les —s. Les
lignes
d'—. || Nettoyer les
—
S, մ՛աքրել զմերoէս . վանել զպաշա–
րոզս եւ ք անդ ե լ
ղգոո&ուաես
նոցա.
5,
տպ. մերձ ոյց . անջրպետ ի մէջ
տ առից . la justesse et l'égalité des
—
s. Caractère trop large, trop serré
d'—,
լայնմերձոյց, նե գ մե բձոյց նշ ա ­
նագիր.
6.
տպ. մերձանիշ.
երկու
տառերն իրարու
ifo
անցունելու նշան
t
Approchement,
ա. մերձեցումն,
մերձումն , մօտեցումն X
Approcher,
ն. մեբձեցուցանել ,
մօտել , Տպել , (յպեցուցանել , ifoinb-
ց ու ցանել,
մօտաւոոհԼ.
մօտեց ունել.
approchez la chaise. — les échelles
des murailles. — son corps du feu.
Approchez cet enfant de moi. Les
infirmités l'approchent du tombeau.
\\
Celte lunette approche les objets ,
եւ լգ. rapproche. 2. մՆրձենալ, մ՛ատ­
չել , մ՛ուտ ունել ( ա ռ ոք) * մէկուն
քովն մօտենալ. — le ministre. Il fait
le bonheur de tous ceux qui l'ap–
prochent . C'est un homme qu'on ne
peut —. 3. մերձենալ, քյպիլ, մօտ իլ,
մ՛օտենալ . ne nous approchez pas.Le
gardien n'approchait ce lion qu'en
tremblant.
Approcher,
չ. մերձենալ , մօտ իլ ,
Տպիլ, մերձ՝ ւյուպ լ. — de la fenêtre,
de la mort, de sa fin, de vingt ans.
L'heure, le temps, le printemps, la
nuit approche. || — du but, — ի ն ը –
պատակն. || — ou s'—des sacrements,
մերձենալ խոբ(յրդոց . խոստովանիլ
եւ (յս-՚զոբգիլ • 2« մերձենալ , մօտ
(
յուպ գնալ՛ երթալ. empêchez qu'il
I n'approche. 3. մ՛օտ՝ քյուպ գալ, մ՛ատ­
չել , մօտենալ, approchez que je vous
parle. 4. մերձենալ, մօտ լ., մօտե­
նա լ , նմ՛անել, la beauté de cette
jeune fille n'approche pas de celle de
sa mère. Son style approche de celui
de Molière. — de la vérité. — des
dieilX, աստուածամերձ աստուածա­
րուլդ
լ ։
< S'approcher,
գ. մերձենալ, մօտ իլ,
մատչել , մօտ քյուպ գ ալ գնալ եր­
թալ . — de qn., du feu. Approche-
toi, ս՞օտ եկ , * մօտեցիր, l'heure, le
moment, la nuit s'approche. 2. —
d'une femme, մերձենալ մտանել ա ռ
կին.
Approfondi, e, անց. եւ ած.
խորեալ, խոր. puits, canal —. 2 . փ.
խորին , խորաքնին , խորազնին , խո­
րաթափանց . sans une connaissance
—
C , առանց —• գ ի տ ո ւթե ա ն։
Approfondir,
ն. խորել , խոբա–
ցուցանել , * խորունկցունել. — ԱՈ
puits, un fossé, un canal. 2 . փ. խո–
բացուցանել, խորաւՐխիլ, խորամ՛ուխ
խորամ՛ուտ
էս որւսյոյq_ խորաթա­
փանց՝ խորաքնին լ., ի խոր յուզել,
ի խոր
՛
քննել , խորաքննել , * խո­
րունկն՝ խորն մ՛տնել, խորունկ քննել.
—
une question, une affaire, խորա­
քնին զխն դ իրն ղիբն առնել. — line
matière, un sujet, les mystères.
S'approfondir,
գ. խորանալ
9
*
խորունկնալ. le lit d'un ruisseau ,
l'âbtme s'approfondit. 2 . փ. ի խ ո յ
քննել՝ խորաքնին առնել գանձն
Fonds A.R.A.M