Ց Ո Ւ Ց Ա Ր Ց Ա Ն
8 *
Դ ռ ՚ Ն Ի կ Լ ւ Լ Ա Ր Ո Ի Ժ Ա Ն ( ԱԻՊ ՈԻ ՝ Բ 4 Ա * ա ՝ ԵՍ*"»»). ֊
Ենած է
հայ հռովմ, ծնողքէ– Ավազի Բրգնիք գիւղը ՃՑՏձին ւ
12
տարեկանին
պսնգըխ֊
տան՛ է Պօլիս ե֊ յաճախած՛
Վենետիկի
Մ խիթ՝արեանց վարժ ար անները Բերա և.
Գատըքէօյ*
1902
^է*
Միաբանութիւնը
կ՚ուղարկէ
զինք Վենետիկ» Մուրատ–
Ռաֆայէլեանի
շրջանը բոլորելով, Գա֊
նիէլ կը ղրկուի Պելճիքա՝ կան տի հա֊
ւՂսլսարանըէ Ուսողութեան այգ
օրե֊
րո֊.ն Է որ կ՚սկսի աշխատակցիլ
*
Բազ֊
մավէպ^ի , *
ո
եղունիկի
է
<ւԱնա՝։իտ»ի
է
«
Օիրակէի
է
<տ.Գազս՝իկ՝է>ի եւ
«
Հայրենիքէի
հրաշալի քերթուա&ներով՝ որոնցմով Վա֊
բում ան յայտնութիւն
մը կը գա ո նայ։
Համալսարանէն
ուսումնաւ՚/՚րտ
ելլելուն
է
Աս մ* Աահ ման ա գրութ՜իւնն արգէն
հըււ֊
չակուած՝
։
կուգայ մայրաքաղաքս եւ Պօլ֊
սահայը բախտը
կ՚ունենայ
բ ան աստ եղծը
ճանչնալու իր տաղանգին
բարձ֊
րութեանը
մէԼ»
Գի լան ագի տա կան ասպարէզին
հաւՐար պատրաստուած– այս
երիտասարգԱ սակայն շեղում՝
մլլ կ՚Անէ եւ ինքզինքը ԿԱ նուիրէ
ուսուցչու֊
թեան.
19094"
է/ 1912
իբր տնօրէն պաշտօնավարելով Ավազի եւ Թօգաթի ազգ,
վարժ արանները * կը գա/ւնայ
Պօլիս եւ տեսուչ կր կարգուի Բերայի Հո ոմ. Հա֊
յոց 1ուսաւորԼեան գպբային , հասցնելով
բազմաթիւ սաներէ
—
ԵբկերԱ.
(/
աէ*–
սՈՆՈ.(էԽ (Վենետիկ)
,
Ջաոյր (Բ" բիզ)
,
ՏէՅՈՆ(ւջք Ե. Տհմխճիպաշհանի
(
Ավազ)
է
ՑեղիԱ ԱխրտըՀ– Հեթանոս Ե^դե^ (Պօլիս) % ԿԱ թողու
բանաստեղծութեանց
անտիպ
հատոր մը ՀացիԱ Եէղր վերնագրով
,
զոր Տիկին Վարուժան
հազիւ կրցաւ փրկել
թուրք բո֊նապետութ եան ձեռքէն
։֊֊
Աիրոյ
է
թշուառութեան
եւ
հայրենիքի
անզուգական
երգիչն ու հոյակապ քերթողը որ օժտուած
Էր վառ
երեւակա֊
յութեամբ ե֊ արտագրելու
աննաի՚ընթաց
կարողութեամբ
մը
, 1914
^1/
3*
Աիրունիի ետ
Հ « «
ը՚՚ծայեց ՆաՆասա^ անուն շքեղ տարեգիրքը գր * եւ գե֊
զարուեստական * — Ա , Գ. Լ
.
Ուսումնարանի
«.
Տարեկան տեղեկագիր >ին մէշ
երեւցած է իր յուզիչ
Հուսկ Բանքը*—Դաշնակցական
ւ
ՈՐԲՈՒՀԻՆ
Աշնան ծաղիկ
մըն եմ, ծաղիկ
արցունքի՝
Որ շողերու ըսպասումով
կաթոգին՝
Մ ութ անդունդի
մը եզերքին կը ցամքի .
Ցամքում
մը լուռ, անզգալի եւ Հեշտի՛ն։
Աըրտիս՝ որբի կըսկիծն
ունիմ
Հիւծող
զիս.
Գեղս նախկին
ճանկըռթեցին
զըրկանքներ.
Եւ անհրաժեշտ
գըգուանքներ
իմ տարիքիս
Ջը ճանչցսԱ ես եւ չը գըտայ
սիրոյս՝
սէ՛ր։
Ծուխ ու մուրի եւ սարսուռի
խըշտեկին,
Զիս թողուցին
անօգնական,
մինաւոր.
Ո՚Հ, անարգա՛նքը
սեմիս վրայ
գըրեցին,
Եւ մոռացօնքն՝ որ կը ստուարի օր է օր։
Fonds A.R.A.M