մահմեդական
անհաշտ
մոլեռանդությամբ։
նա փռվեց
մինչև Մեծ Կովկաս
1387՝
թ. և կրևնելով երկրորդ անգամ իր առաջխաղացությունը՝
թափանցեց
(1401
թ.)
ճորա դոնով
ավելի
հյուսիս՝ Վոլգայի ափերր։
Թվում է, թե այգ
ալիքն էլ ողողեց գլխավորապես
՚
Լարաբաղի
լեռնաշղթայի
մերձտափաստա
նային ստորոտները՝
Դաշտային
Ղարաբաղր, առանց սակայն
լեռնաշղթայի
այդ
կողմը նայող գետահովիտներով վեր մագլցելու և առանց այստեղի հայ
տարրի մեջ տեղահանություն
առաջացնելու։ Ըստ Չամչյանթ
բերած,
բ
ա
յ ց
հաստատություն
չունեցող վկայության՝
«
Ասի ևս յոմանց, թէ»,, ստորին Կուրի
տափաստաններում և առհասարակ՝ Աղվան քում ապրող գրեթե բոլոր
հայերին
Լանկ֊Թամ ոլրր տեղափոխեց
՚
Լանտահար, որտեղ նրանք
կրոնափոխ
եղան։
Կարողացա՞ն
Լանկ-Թամուրի
զորքերը մտնել Աանգեզոլր և այնտեղի
հայերին
էլ քշել հեռավոր արևելյան
գավառներր, այգ հարցր սնում է մութ։ նրա
գլխավորած
ա
լիքր
զարնվելով Երնջակի և Շահապոնքի
պարիսպներին՝
շարժ
վելով ավելի դեպի արևելք, պիտի հանդիպեր
ՀԼանգեզուր֊Ալանգյազի
լեռների
հուժկու պատնեշին։
Շրջելով այս պատնեշր արևմուտքով և հյուսիսով,
ալիքր
ողողեց արևելյան Վրաստանը
(
Տրփղիս) ե Կուրի միջին և ս տ ո րին հ ոս անքն երի
ափերին՝ Արցախյան
դաշտավս՛յրերր, այստեղ, մանավանդ
Մուզանի դաշտում,
հանդիպեց
մի դար ու կես առաջ վերաբնակված
ցեղակիցներին։
Լանկ֊Թա–
մուրր այս տաք դաշտավայրում անց է կացրել ձմեռր
7
Սեբաստիա
ուղևորվե
լուց առաջ։ Պետք է կարծել, որ նա այդ տափաստաններից,
որտեղ նրա առջև
բաց էր դյուրին անցանելի
մուտքը Շահիյոլով
դեպի ՀԼանգեզուր, հնարավո
րություն պիտի ունեցած
լիներ կրկին ու կրկին անգամ իր հրոսակն երր մտցնե
լու նաև այդ գավառր. այղտեղից էլ, գլխավորապես նրա արևելյան
կողմերից,
հեռու քշելու երկրագործ
հայ տարրր և մանավանդ
հմուտ
արհեստավորներին,
որոնցով նա աշխատում էր բարձրացնել
իր միջին-ասիական
քաղաքների
տնտեսությունը։
Մինչև այսօր էլ Զանգեզոլրի
գյուղերում,
հիշելով
Լանկ֊Թա–
մոլրի անունր՝ նրա անվան հետ են կապում գավառում կատարած ավերա
ծություններն
ու ջարդերր։ Սակայն ինչքան էլ մեծ լիներ թե՛ տեղում կոտորած
և թե՛ տեղահան արված
հայերի թիվր, անշուշտ այս գավառր ավելի քիչ էր
վնասվել Լանկ֊Թամ
ուր ի վայրագություններից
Հայաստանի
այլ մասերի հա
մեմատությամբ։
Այդտեղ թե իշխան ական տներր և թե եկեղեցական
կազմ ա֊
կերպոլթյոլնր
պահպանվեցին
առանց ավելի մեծ խանգարումների։ Այս եզ
րակացության
ր պետք է հանգել ի նկատի ունենալով այն, որ Սիսականոլմ֊
Զ
ա
նռեզոլրում
այնուհետև էլ ուժեղ էր մնում մ ելիքական֊ֆե
ո զա լական
իշխւս
նոլթյունր, որրնեցուկ էր հանդիսանում և վանական
հիմնարկների
գործու
նեության
լայն ծավալման
համար։
Լանկ֊Թ՛ամ՚ուրի
արշավանքների
ժամանակ
և անմիջապես հետո Տաթևի վանքում Գրիգոր Տաթևացին
գտնում է հանգիստ
իր երկար թափառումներից
հետո և հավաքելով
իր շուրջը մեծ թվով աշա
կերտություն, ստեղծում է մեծ դպրոց
—
ՏՇ
Օ
1
Ձ–
որր այնուհետև
չափազանց
ներգործոն, ակտիվ դեր էր կատարում թե՛ էջմիածնի
կաթողիկոսության վե
րականգնման և թե՛ հաջորդ տասնամյակներում
այդ վերականգնված
հայրա
պետության վարած քաղաքականության
ուղղության
գործում։
6
Յամչեան Մ.,
Պատմութիւն
հայոց,
հ. Գ, 1784, էջ 430, Տե՛ս նաև
Թովմա Մեծոփեցի,
Պատմութիւն
էանկ֊Թամուրայ
և յաջորդաց
իւրոց, Փարիզ, 1860, էջ 32,
7
Ռոլյ
Գոնցալեց֊ղի
Կլավիխոյի
ուղեգրությունը,
Տե՛ս
Հովձ.
^ակոոյան,
Ուղեգրություններ,,
1932,
հ. Ա
։
է
շ
ցց
։
•3-690
3 3
Fonds A.R.A.M