67
թո ղի զո սի նախագաՀոլթեան
տակ , ուր ներկայ էին վրա­
ցի և ա զուտն եպիսկոպոսներ
ալ, եւ ուր պաշտօնապէս եւ
Հանդիսաւոր
կերպով
Եփեսոսէ
մողովին
գաւանութիւնը
Հաստատուեցաւ,
մերժելով
Հակառակ
եղած
վարդապե­
տութիւները,
թէ՛ Նեստորականը,
թէ՛ Ե՚֊աիքէ-ի
վար­
դապետութիւնը
եւ թէ •Բաղկեգոնի
ժողովին
որոշում­
ները : Այս յ՜ողովը դատապարտեց
նաեւ Արիոսի եւ Մ ա–
կեդոնի
քարոզած
վարդապետութիւննե
րը : ԱՀա այս է
եղած Հայ եկեղեցիին
անդրանիկ
պաշտօնական
յայտա­
րարութիւնը
՚
Բաղկեգոնի
չարաշուք
ժ ո զովին
նկատ–
մամբ :
Յոյներ եւ Լատիններ
,
յետադայ
գարուն մէջ, ետ
կենալով
իրենց
Հակառակութենէն
, ՛
քաղկեդոնի
մոզո–
Վ
\
Լ
Հ
ՒԲ
Ր
Լ
Ռ
ՐՐ"ՐԳ
աիեզերական
մ՜ոզով
ընդունեցին՛.
Բայց
Հայ
Եկեղեցին
մինչեւ
վերշկլ մնաց իր տեսակէտին
վը֊
բայ եւ ո՛չ մէկ զիջումի
Համակերպեցաւ,
մանաւանդ
,
որ միւսներուն
յետս
կոչումն ալ երբեք
աստուածաբա­
նական
տեսութիլններէն
առաջ եկած բան մը չէր :
Հայ
Եկեղեցին
իրեն Հ
ասաատուն
կանոն
ընդունած
է աստուածային
յայտնութեան
աւանդութեան
վրայ ե–
ղած
ոեւէ
յաւելում
մերմ֊ել,
ինչպէս
նաեւ
չընգունիլ
ոեւէ
նորութիւն,
որ ստուեր կը բերէ
նոյն իսկ
ամենա­
գո յզն չափով
նախնական
դաւանութեան
ել այլայլել
իր
դիմագիծը։
Ան շատ լալ կը դիտէր ել կը
Հասկնար
Յունա-Հո
ովմ էական
երկիրներու
Հայրապետութիւնե­
րուն նախանձն ու Հակառակութիւնը
իրարու մէջ, որ ի–
բեն Համար
կարեւորութենէ
զուրկ էր, եւ զինք չէր ալ
Հետաքրքրեր
,
քանի որ Հայ Եկեղեցին
այդ
շլվանակէն
դուրս կը գտնուէր ;
Fonds A.R.A.M