66
ժոզովին
գումարման
մասին։
Հայերը
Ա՛ ԱաՀակէ
ա–
ւանգուած
Հականեստորական
սկզբունքներու
վբայ ա–
մուր կերպով
1
Հաստատուած
ըլլալով՝
էէ էն կրնար այգ
մասին ո եւ է գիտողութիւն
ընգունիչ
ել
Համաձայնիչ։
Դարձեալ
,
աւելցնենք
,
թէ քաղկեդոնի
մողովյը
գու
մարուած՝ եւ յաջողած
էբԱ՝ արկիանոս
կայսեր
ձեռքով,
այն Մարկիանոսը
որ
մերժած էր Հայոց պատգամաւո
րութիւնը , երբոր անոնք կայսրութեան օգնութիւնը կը
%
նդրէին Պարսիկներուն դէմ քրիստոնէական հաւատքի
պաշտպանութեան համար :
1
քարկիանոս
կայսրը
քրիստոնէութեան
պաշտպան կը
կանգնի՝
Հովւււնաւորելուի
ժողով մը, անշուշտ
իր գա–
Հուն
շաՀուն
Համար , մ ին շ անգին
ամբողք
քրիստոնեայ
երկիր մը կը մատնուի
Հեթանոսներուն
ձեռքը՝
յանուն
՛
քրիստոնէական
կրօնի, եւ կրօնի պաշտպան
( 7 )
կ
ա
յ
ս
ԲԸ
կոշտօրէն
կը մերմէ
իրքեն գիմող
քրիստոնեայ
ազգի
մը խնդիրը
:
Այս պարադային
Հանդէպ
,
գմուար
չէ
նախատեսել
թէ
Ի՜նչ պէաք էր ըլլար Հայ Եկեղեցիին
դիրքը
իրեն ե–
զած
դիմումին
Հանդէպ։
—
Անշուշտ բացասակա՛ն։
Այս
փոքրիկ
նախադասութեան
մէք կը խտանա
յ արդէն Հայ
եկեղեցիի
եւ Հայ ժողովուրդի
անքակտելի
միութեան
քսմրողք
Հոգին։
Հայ եկեղեցականութիւնը
ինքզինքը
ա–
մէն բանէ առաք Հայ նկատած
է, ել այգ իսկ պատճա
՛
ռով անբաժան
ապրած
է անոր Հետ իր
ուրախութեան
թէ տխրութեան
ժամերուն՝
ղոՀելով
իր անձը իր ժո
ղովուրդին
Համար,
որուն
յայտնի
ապացոյցը
մենք մեր
աչքերս
վը տեսանք
1915-18
^
ընգՀանոլր
տեղաՀանու–
՚
թեան
ընթացքին
ալ :
Գոլինի
մոգովը
506
^
գումարուեցաւ
Բարդէն
կա–
Fonds A.R.A.M