54
Ւ
Ր "՜է
զա կա կից Արնրունեաց
եւ Գո սգա րաց
նախարար–
ներ ո ւ միշեւ. Հաստատուած՜
խնամիական
եւ ազգակա­
նական
ամուր կատեր ր : Ա ո կաց մեն իշխանը՝
Ար տակ
,
«
ա
յր
մ տացի,
Համեստ եւ քաի>
մ արդը
անա
յլայլ կը
պաՀէր
իրենց
Հնաւուրց
բարեկամութիւնը։
\
յո
յնսլէս
ՎաՀան
Ամատունին,
«
խորՀրդական
եւ Հանճարեղն»
,
զոր Վոամ
Հազարապետ
կարգած՜ էր Հայաստանի
,
ե
որ քսան տարիէ
աւելի կառավարած
էր Հայաստան
ա շ–
խարՀր
իրրեւ
մարզպան
, «
իբրեւ
Հայր վերակացու Հա–
մ արել տուեա
լ էր աշխա րՀականաց
քրիստոնէից»
,
ո
մ իայն
զգացում
ով եւ գազափա
րով
Համ ամ իտ էր
1
Լար
դանիդ ա յլ եւ մասնաւոր ոխ եւ ատելութիւն
ունէր
՚/
^
սակի դէմ
դ
որ քսութեամր
պաշտօնանկ
ընել տուած՜ էր
զայն եւ որուն տեգ
հարսիկ
մ ր դրուած՜ էր ։ Վասակ ո
Լ
կրնար
աւրել
ա
յգ մեծամեծ՜
նախարարներուն
եւ Վար–
դանի մէ^ եզած՜ բնական
դաշնակցութիւնը
եւ ո չ ալ ի–
բեն
ղարձնել
այն յարգանքր
՚/
ո
ունէին ա յգ
տանու­
տէրերը
Ա
ամ իկոնեանց
իշխանին
Հանդէպ
*
վատերազ
մի եւ զինուորական
գործ՜երու
մ է^ երբեք
պիտի
< կ ա
բոզանա
ր վւտ
յ էէ է սպարասլետին
Հաւ ի , որուն
ո՛ է առի
ծ՜ի սիրտր
ունէր
դ
Հ կայծ՜ակի
արագութիւնը
դ
" ՚ * *
փոր­
ձառութիւնը
եւ ոչ ալ յարգանք կը ւէայելէր
ընդՀ
անուր
կեր պո փ
Հ
Եթէ Վասակի մէջ փառէր
Հայրենասիրութեան
ան–
•՛
չէ ջ հ.Ս
ա
հԱ՝> եւ* դ
ո
րծ՜ուձւէութեամբ
եւ
խորագիտու­
թեամբ
կրնար շատ պիտանի
գործ՜իք
մը ըլլալ Վարգա–
նի
դ
բայց
Վար դան եկեղեցականաց
մարդն էր^ Վասա­
կի
Համ ար ձեռնտու չէր այդ խմբակին
Հետ ղոբհ՝ ու–,
նհնալդ
որովՀետել
եկեղեցականութիւն
ր իրեն
թշնա­
մի կը "կա ա կր , եւ որ իր Հակ առա
կ ո ր զներ
Ո
ւ ն շաՀո ւե
Fonds A.R.A.M