55
ծառայել
չէր կրնար։
Վարգան
,
նոյնիսկ եթէ Վասակի
հեա գաչնակցելով՝
Պարսիկները
կարող
չըլլար
վոնաել
Հայաստանէն,
այն ատեն Վասակ ո՛չ միայն
մարզպա­
նութեան
պաշտօնը,
այլVիւնեաց
նահանգի
ի շ/սան ու­
թի ւնն ալ պիտի
կորսնցնէր : Վերջապէս
Վասակ
մնա­
ցած էր երկու
սուրի մէչ. մէկ կողմ էն յայտնի
կերպով
կը հակառակէր
հայրենիքի
պաշտպաններուն
,
միւս
կող–
մէն
գաղտնօրէն
թշնամութիւն
կը տածէր
Պարսիկնե­
րուն , իսկ երեսանց
բարեկամ կը ձեւանար :
Եթէ
Պարսիկներուն
հետ միանար
իր ազգին ել
հայրենիքին
գէմ , կը յուսար՝
Աիհրներսեհի
խոստման
համաձայն՝
թագաւոր
ըլլալ եւ վերջնականապէս
ճզմէր
իր հակառակորգ
նախարարները;
Բայց
եկուր տես, որ
Միհր՚եերսեհն
անգամ
երեսանց
բարեկամութիւն
կեղծե­
լով,
ներքնապէս
կ՚ատէր
Վասակը.
«
ի ներքոյ
յոյժ
գորովէր
գնա» . ներքուստ
կը նախատէր
զայն : Պէտք ենք
գիտնալ, թէ Միրհներսեհ՝
արքայից
արքային
երկար
ժամանակեայ
բացակայութեան
,
առանց
տարակուսան­
քի փոխարքայութեան
պաշտօնը կը կատարէր : «Չէր ոք
ամենեւին որ իշխէր ըստ ձեռն նորա ելանել, եւ ո՛չ մի­
այն մեծամեծք
եւ փոքունք,
ա
յ լ եւ ինքն
թագաւորն
հրամանի
նորա անսայր»։
Ամենեւին
չկար
մէկը իշ­
խանաւս
րներուն
մէշ, որուն
հասնէր , ո՛չ միայն
մեծա՛­
մեծները եւ փոքրերը,
այլ թագաւորն
իսկ անոր
հրա­
մաններուն
կ՚անսար
%
Այնչափ մեծ էր Միհրներսեհի
հե­
ղինակութիւնը
եւ վարկը պարսիկ
տէրութեան
մէշ՝ : Ու՛­
րեմն
խորամ անկ , խե լաս է եւ. մ ա րգուՖ
նե րքէն ր
քննող
մէկն էր:
Վասակի
մէչ՝ խօսողը
իշխանութեան
տենչն էր, ա–
Fonds A.R.A.M