28
։
ո ար ածո ւած
ՐԼԼ
ա
Լ(Լ
մեր
երկրին
մԷ1, էնչպէ»
վերեւ.
խօսեցանք ա յս
մ ասին :
Վաւերական
արձանագրութիւններ
աչ կան,
որոնք
կը Հա՛ստատեն այս եզե չութեանց
ստուգութիւնը
:
Եւսեբէոս
կեսարացիի
պատմութիւնը
կարեւոր վը–
կայութիւն
լքբ ունի այս մասին, երբ կբ խօսի
311
թո­
ւականին
տեղի ունեցած
սչատեբաղմին
մասին , որ Մ
սւ
ք–
սիմիանոս
՚
|՚ա<ք
կայսրը
մղեց
Հայերուն
ղէմ ,
անոնց
քր իստոնկութ իւն ը ընդուն\աւծ
ըլչալնուն
Համար :
Դ–
ւԱՅՐԱՊԷՏՈՒԹէԱՆ աՍՏսՏՈՏՄԸ ՃՍԼՅԱՍՏԱՆՒ ՄԷՋ
Ս
* 9"/
յ
իդ
ո
Ր ինքնաբերաբար
արղկն ի
ս
կ
նշանակուած
կր Հայ Եկեղեցւոյն
գլուխը
ՐԼԷ
ա
Լ
ՈԼ
–
»
էր կատարած
յե–
ոա
ԼՐւ\
ո
ղ
մ եծ
գործին
Հետե լանք ո ւԼ % Հե տ ե ւա բ.ար ր հա­
կան կերպով
կանխուեցաւ
այդ աստիճանին՝
թագաւո­
րին եւ աւրէին կոգմկ -
/
/
Հ,յ
/
եպիսկո
սլո սա կան
Հեռնա–
գրութիւնը
ստացաւ
3 0 2
^ ՛ ,
կեսա՛րիսյ
կեւոնգիոս
ե–
պիսկոպոսկն
Հ Աո յն
եղեչո ւթիւններ
ը
Հ աստ)ա\տ՛ո լած են
պատգամ
աղ իրնե ր ով եւ ազգային
աւանգո ւթեամբ :
ք՝այց եւ այնսլկս , այս ձեռնադրութիւնը
աեզէ տը–
ւած կ կարդ մը վիճաբանութեանց
,
նուազեցնելու
Հա­
մար
Հայոց
Հայրապետութեան
արմկքը եւ նախա
թո–
Fonds A.R.A.M