304
քրէ ստոնեան՝
Հարկաւ, յաւէտ
են ական փրկութենէ
՛
զուրկ
ԸԼԼ
Ա
Լ
ՈԼ
–
"
աՀմանուած՜
է ^ եւ ո է ալ էրեն
լչսուաօ՜ է , թէ
Հանդերձեալ
աշէյարՀԷ
մէ^ յաւէտենական
սլա աէ<1նե–
րոլ դատապարտուած՜
սլէաէ
լտլլայ եթէ էր աղգա
յէն Լ–
կեզեցէէ
հնոցէն Հեռանա
յ :
Հա յա գա լան ր
Համ ողուահ՜ է
,
որ էր փրկո
ւթէւնլլ
ասլաՀովե
լու
Համ ար ^ բաւական
է որ քր էստ
ոն
էութեան
էական
գաւանութէլնր
սլաՀԷ
,
եւ էր դո րհ՜ե ր բ բա ր է ոյր
լան
(
եւ էր կեանքը–
Համ աձա
յն
ԷՀԷԷ
ա
յ Աւետ ա ր ան է բա
բո յա կան
պատուէրներուն
:
փրէսաոնէութեան
գաղա
փարք՛ն այգ
լայն ախ ո Հ րմբռնում
ր
գէւրալ
Համոզեց
Հայադաւան
Հաւաաասեա
լբ
1
օտար
դաւանութեան
ե–
կեղեցէներուն
անցնէլ^
երբոր տեսաւ որ կրնար էր աչ՛
տա քէն եւ ն էւթական
շաՀերր
ասլաՀովե
լ կամ ր
1,
՚
Լ "՛ր՜
ձակել
առանց էր ներքէն եւ Հոգեւորական
շաՀերր վը–
տանգելու
:
Այգ աղատամէտ
րմբռնումն
է , որ կր բա
ցատրէ օտար
եկեւլեց էներու
քարոզէչնեբուն
ունեցած
յաջողութեան
զ աղտնէքր
,
որ Հայ Եկեղեցւոյ
Օ՜ոցր շա
րունակ
երկպառակութէւններբ
ել անջատումները
դէ
լ
~
բա ցուց
,
եւ որ Հայուն
մ էութեան
եւ
ամբողջութեան
չէն ուած՛ լա վտանգեց : Զկարձուէ
թէ Հայ Եկեզեցէն չտ
գէտցաւ
կամ չէմ ացալ թէ օտարներ
ու առքել
գէ՛՜լ"
1
*–"
թե անց
դոլլլ
բացան
կ՝ ԱԱ
ա
7
՝•
Նա լաւ գէտ էր թէ է՚^է
անախորժ– և աղէտալէ
Հետեւանքներ
կրնա յէն
յա ո աք զ&Լ
էր թոյլատու
ներողամտութեան
սկզբունքներէն
,
"՚
յ
Հետեւանքներուն
փորձառութէւնն
ալ ունեցաւ
,
բ
ա
ձ9
Հակառակ
գէտակցութեան
եւ փորձառութեան
Տ
սէր^Ց
Հաստատուն
մնալ
աստուած՜աբանական
լայնաէւԱ*Հ
ոՍ
*
թեա% եւ եկեղեցական
ազատամտութեան
ս
կ"Բ
ո
րուն
վրայ
,
զ"ր անխտիր
ևլ. անփոփոխ
աաՀեց
ու–
պէ՚՚՚է
Fonds A.R.A.M