305
պաՀԷ ասէլէ ետքն աչ։ իրեն
Համար
արմանաւոր
փառքի
փայլուն
անուն մր սլիտի
ԱԷԼ
ա
յ
1
եթէ երբեք իր օրինա­
կով եւ. իր սկդբունքով
քքրիստոնէա
կան
եկեղեցիներուն
Հաշտութեան
եւ մ երկաւորութեան
Հնարաւոր
մ իէ՚՚ցր
կր ցուցնէ
1
ի
ս
է " Լ
1
բաղձալի
էր իբր Հաւանական
նբ–
(
Մ– Արքեպիսկ. Օոմանհաս)
Ծե.
ա
եԿեՈՑՒՈՅ խՈՈՈհՐԴՆեՐԸ
«
Եկեղեցական
պատմութեան
մ ԷԳ ստուգուած
կէտ
մըն է, թէ եկեղեցւոյ
խո րՀո ւրղներո
ւ
թի՚֊ը
եօթնէ վը–
բայ Հաստատելը,
շատ ուշ կատարուած
իրողութիւն
մըն է, ԺԲ . գարուն
կէսին, եւ այս ալ
արեւմուտքի
դպրոցականներուն
ձեռքով,
որ ամէն ճիգ
թափեցին
եօթը խորՀոլրգներու
թիւը
ամէնուն
ընդունել
տալու
Համար:
Բայց ո՛չ նախնի
սուրբ
Հայրեր եւ ոչ ալ Հին վար­
դապետներ
եօթը
.
թիւի
մասին
յ ի չատա կո ւթ իւն
ըրած
են։ Ամէնէն
Հիները՝
միայն
երկու
խորՀուրղներու
վր–
Բ
ա
յ
խօսած
են, որոնք
ՀետղՀետէ
աճած
եւ
մինչեւ
"՚
ասներկոլքի
Հասած
են։ Եօթը
թիւը Հաստատող
ա–
մենաՀին սլաչտօնական
որո չումը տրուած է
Փլորենգիոյ
^՝
ո
ղովէն•,
(
ԻԵ * գարուն
մէշ^։
Հայերը այգ մասին առա–
լին
տեղեկութիւնը
ստացան
լատին
քարոզիչներէն։
Այ
ս
^
աԱ
օթոլթիւններր
բաւււհլան են Հաստատելու
թէ
եօթը
(""
րՀոլրգներու
գրութիւն
բ սլարղ վար գա պետ ական կէտ
ԷՀ** է եւ ո չ դաւանական
վճիռ : Հայ՛երուն
մէէ\ ալ կբ
Ղ
ո
րծ՝ա^էոլի
եօթբ
խորՀու
րդներոլ
խօսքբ^
րտյց
անորոշ
հ^քպով մբ : ՈրովՀետԼւ
շատ գժուաբութիւն
կյշ զգա*լ–
20
Fonds A.R.A.M