301
Հայ
Լ/չեղեցին
բնաւ այս տեսակ
աններողամէա
ո֊
գի մը չունիմ եւ չւչևդունէր
1
"
Ր "րհւէցէ
մասնաւոր
կամ
ազգային
եկեղեցի
որչափ ալ րնգարձակ
րլլայ
>
իրա­
ւունք ունենայ
իրեն սեփականացնել
ընդհանրական
կամ
տիեզերական
եկեղեցւոյ
նկարագիրը՝.
Հայոց
Եկեղեցին
ԿԸ պնգէ ու կը պաշտ պա սէ որ ճշմ արիա
ըն գՀ ան ր ա կա–
նոլթիւնը կր ճշմարաուի
բոլոր այն եկեղեցինեբուն
Հա­
մախմբութեան
մէչ^ որոնք կը համաձայնին
միոՆթիւն
ի կաբեՆՈրս
մ եհ՜ կանոնին
շուր^,
եւ
Հաւասարապէս
էլ ընղուն ին եւ կը գաւանին
այն ճշմարտութիւնները
1
ո–
րոնք քրիստոնէութեան
Հիմնակէար
կը կաղմեն :
\՜*
ս կ
ա յս
Հիմն ա կան
ճշմ արաո ւթիւննե
րն ալ Հա յ
ո
ց Ե կեղե–
ցին ամենէն
աւելի նեգ չափին կը վերածէ
,
եւ
իբրեւ
կարեւոր
չ՝ընգունիր
,
Բ
ա
յ
ռ
եթէ աոաջին
երեք
ժողով–
նեբոլ
կողմ է արձակուած
գա ւան ա կան
վճիււները
,
ո–
Բ
ո
նք գրուահ՜ են այն միջոցին
,
երբ բոլոր
գլխաւոր
ե–
կեղեցիներ
իրարու Հետ փոիտագարձ
"
էր եւ
Հաղորգակ–
$
ո
*–
թիւե կը պա Հ էին Խւ քրիստոնէական
մի ութ իւն ու–
՚
եէին։
Այս
սկղբունքին
ղօրութեամբ
եւ Հայոց
Եկեղեցւոյ
Դրութեամբ,
այն ամէն
եկեղեցիները
,
որ
եբրորգոլ–
թեան ել մարգեղութեան
եւ վորկաղոբթութեան
էական
Գ^ւանոլթիլնները
1
լ րնգունին
,
ընգՀանրտկան
եկեղեց–
Լ ո
յ մ աս կը կաղմ են , եւ Հետե լա բա ր իրենց
Հաւատաց–
եալները յաւիտենական
վւրկոլթեան
առաջնորդելու
ա–
նաւելութենէն
ղրկուած
չեն,
միեւն ո յն
տեսութեամբ
եկեղեցիները
պէտք է իրարու մէ^ անիտավէան պաՀ–
պանեն եւ գորհադրեն
հաղորդակցա-թիւն ի հոգեսւրա–
կ ա Ցս
գրութեան
սլ ա Հ անՓւս հ յարաբերութիւններ
ը
,
ո–
Ր
ո
վ Հռչակած
կ\ըլլան
Հաւատոյ
եւ սիրոյ
միութիւնը.
Fonds A.R.A.M