17
ցին , Յոյներու,
հովանաւորութեան
աա1լ , եւ կը դառ­
նայ Կ. Պոլսոյ
Պատրիարքութեան
մէկ Թեմը,
վեր9էն
ալ կազմելով
Պուլկար
էկզարքութիւնը;
1396 - 1153
Պուլկարները
խառնուեցան
Յոյներուն
Հետ,
կորսնցնե­
լով նորաստեղծ
էկզարքութիւնը
,
եւ այս վիճակը
տե­
ւեց
մինչեւ
1872:
Դարձեալ,
Ռուսներու
մէչ՝ քրիստոնէութէւնը
ար­
մատացաւ
յո յն քարոզիչներու
ձեռքով՝
988–
ի՝ս , որոնց
մ ետրաւզո լիտական ա թոռը
Հաստատուա
ձ՚էր ՚Բիէվ,
միչա
կ. Պոլսոյ
Յոյն
Պատրիարքարանի
Հպատակութեան
տակ. ՝/՝իէվ/՛ մետրապոլիտական
աթոռը
յետոյ
փոխա­
գրուեցաւ
Ս՝ոսկուա
,
պատրիարքական
իշխանո
ւթեամր՝
1593–/՛
^՛՝
Պոլսոյ
Երեմիա
Պատրիարքին
Հաւանոլ–
թեամբ:
Մ ինչեւ
1660
Մ ոսկուայի
ռուս
Պատրիարքները
ի–
րենց վաւերացումը
ղ^ընգունէին
կ. Պոլսոյ
յոյն Պատ­
րիարքէն,
բայց
վերտէն այս գրութիւնը
^նչ^ուեցալ;
Ռուս
կրօնական
պետին
բարձրացումը
Հաճելի
չեկաւ
Տարերուն
,
Հետելարար
Պետրոս
Ա.
1782—1825
նոր
Պատրիարքի
ընտրութիւնը
խափանեց
եւ
պատրիարքա­
կան իրաւասութիւնը
նախ առժամապէս
ել յետոյ
1721–
ին մշտնջենական
կերպով
յանձնէ.ց
Եպիսկոպոսներու
Ժողովի
մը, որ
Սինոդ
կոչուեցաւ,
անոնց մօտ
գրաւ
իր
կողմէն
աչք
մը, որ
պրոկուրոր
(
ներկայացուցիչ)
կը կոչուէր
,
կը Հսկէր
որոշումներու
վրայ,
գործադ­
րութեան
իրաւունքը
իրենց վերապաՀելով,
եկեղեցա­
կան իշխանութեան
տէր եւ պետ
1
լ ըլլան
Ցարերը :
Հայրապետական
դրութիւնն
է նախնական
եկեղեց­
ւոյ կառավարութեան
Հնադարեան
կանոնը
ել
գրու­
թիւնը , ուրկէ կը հեռանան թէ՛ լատին
եկեղեցին
եւ թէ
Fonds A.R.A.M