195
գայ,
Հակառակ
իր ծերութեան
եւ յառաջացած
տարի
քի տկարութիւններուն
,
րայց
չկրցաւ
տոկալ
ծանր
Հո
ղերու
եւ աշխատութեանց
,
եւ այնտեղ
(
Կ . Պոլի")
վախ–
ճանեցաւ
82
տարեկան
Հասակին
մէ^
(1680)։
Ա՝ արմ
ինը
թաղուեցաւ
հերայի
ազգային
գերեզմա
նատունը
,
ուր
ձիր իմ
Ր
մ ինչել
մեր
օր երր
(1924)
Հաւա
տացեալներուն
ուխտատեղին
էր եղած
:
կա թողի
կո սա կան
ա թոռը
երկու
տար
ի ի չ ա փ
թա
փուր
մնաց՝
Այնթասլցի
Հա կա թոռ
Եղիաոա
րին
յար
ու–
ցած
չփո թութ
ե անց
սլա աճառովդ
,
անկարգութիւնն
եր լա
չվԼրՓացաս
մինչեւ
որ Հակաթոռ
Եգիազարը
կաթողիկոս
րնտրուեցաւ
:
Եղիտղար
Այնթասլցիի
կաթողիկոսութիւնը
ի
ս
ր
տա–
րի աեսեռ
(1682-1691) :
Եւ– աէաք
է ըսել,
թէ
Այնթաա–
ցին արքք֊եցուց
իր կաթողիկոսութիւնը՝
արդիւնաւոր
եւ
օգտակար
պաշտօնատարութեամբ։
Երբ
Եգիազարին
փա–
ռ
ա ս ի ր
ա
կ
ա ս
ձգտումները
իրենց
գոՀացումը
գ տ ա ն ,
ան
էր 1
1
Ո
լ՛՛լ՛
կարողութիւնը
,
աթոռին
,
աղղին
եւ
եկեղե–
ՏէԷն
օւլւոին
Համ ար գործածեց
,
ա յս կերպով
իր ետե–
լ
Էն լաւ
անուն
եւ պատուաւոր
յիշատակ
ձգեց
,
եւ
Հա–
ձ"3
եկեղեցիի
Հա յրապետներուե
չարքին
մէ^
ընտիր–
ներէդ,
մէկը
նկատուեցաւ,
որովՀետեւ
Այնթապցիին
էէին պակսեր
ո՛չ լաւ
մտադրութիւն
եւ ոչ ալ յաՓող
եւ
ա
Րդիւնալից
ձիրքեր
:
լգ.
եԿեՈՑՒՆ ՏԱՍՆեՒՈՒԹեՐՈՐԴ ԴՍԼՐՈհՆ ՄԷՋ
1692-1712
ՀԱՅ
ԵԿԵՂԵՑԻԻՆ
ՎԻՃԱԿԸ–
-
ժէ–
գարոսն
օաալ,
Fonds A.R.A.M