196
կղերներու
ազդեցութեամբ
Հա
յ Եկեղեցիի
զաւակնե­
րուն մէք պառակտում
կ ՚ ի յ ն ա յ եւ կրօնական
գաղափար–
նե^չու
պատճառով
ղ ի բաբ
կ՚ատեն
փոխադարձաբար
եւ
կ՚անուանեն
կսւթ-Ոլիկ , Փրէնկ
է Հ ռոմ էակա՛ն
,
ոչ-ուղղա–
փառ
եւայլն
ածականներով
,
եւ կբ սկսին
թշնամական
յարա
բերութիւններ
բ Պո լ ս ո յ մէք ։
կ • Պ ո լ ս ո յ եկեղեցիս
այս շրքանին
շատ խախուտ
էր
ոեւէ
եկեղեցականի
Համ ար : Լատինասէրներբ՝
Հռոմի
քաքա
լե րութեամ
բ եւ կ ՚ Պ " քոո
յ ֆրանսական
դեսպանին
աչ
պաշտպանութեամբ՝
սկսած
էին աւեէի
Համարձակ
գործել
։
Հայադաւաններն
եւս սկսան
ն ո յ ն
Համեմա­
տութեամբ
խստացնել
Հ այ ա հանք
ր անոնց
դէմ՝
պետա­
կան
միջոցներով;
Աւետիք
Պատրիարք
Եւդոկիացին
(1702)
^Լ"ք՛"՛էէ ^
լ
անխոնք
Հաչածի
էր
եղաւ
կաթոլիկներուն
*
բա
յ ց
ինքն
աչ Հալածուեցաւ
անգութ
կերպովդ
նենդոլթեամբ
տար–
ւււեցաւ
մինչեւ
Փարիզ
,
ուր տանք
ո ւե ցաւ. եւ բռնի
կաթո­
լիկ
եղաւ :
Կ ի լիկի
ո յ անարժան
կաթողիկոս
Ս արբ
Ա՝
ատթէոս
կեսարացին
սւրւ
Լրք
ա
*
հէ
տ՜խուր
դերակատարներէն
է
թէ՛
Համոզումով
եւ թէ դէպքերու
բերմունքով
կա թո էի՜՜
կամիա , անոնց Հետ ելլող
իքնող
^ երկերես
^ յանդուգն
,
Բ
ա
յ
ռ
երկչոտ։
Կ* Պոլսոյ
Պատրիարք
եղաւ
կաթոլիկական
կռիւնե­
րու
ամէնէն
տադնապալի
մէկ շրքանին :
Մխիթաբական
ոեւէ
գործ չէ տեսած
իր երկու
տար–
ո լան պատրիարքութեան
շր քանին :
Մ ատթէոս
Սարբն , ար տօն ած է Հռոմէն
վերադար­
ձած
հի" չտա
ուր վարդապետ
Առաքելեանին
(1728) »
"
Ր"
Fonds A.R.A.M