- 486 -
մարգ
ուզեց
մեզ
Հիւ րասիրել
։
Գիւղին
մեծաւ ո ր ր
Ալ ի Քիր վ ան
էր ե մենք
այգ
իրիկուն
անոր
աուինք
մեր
նախընտրութիւնը։
իր
Հիւրասենեակին
մէ Հ
15-20
Հոգիներ
լեցուած
էին։
Մենք
ն ս տ ան ք օճախ ին գլուխ ը* ճրագ
շ կա ր ^ ճարճատող
կազն ի ի
փայ֊
տերը
թէ՛ տաքութիւն
ե թէ՛
է" յ
ս
կու տային
սենեակին^
ո-
րուն
մէկ անկիւնն
ալ կեն գան ին ե ր ուն վերապաՀուած
է ր , որ֊
պէս
ախոռ։
Մեր
ներկայ
ըմբռնում
ո էէ ապրելիք
մ ի Հավայ
ր մը
չէ բ է Տանտիկին
ըգ սկսաւ
կերակուրի
պատրաստութեան–
աման֊
նեբով
սոխ
բերին»
(
յաօեն եւ
՚
Ո
սկսան
մաքրել^
Հ ՚ ՚ ՚ բ գ ե լ
"*–
ման֊
բել։ԼինԷն
էքեացած
(
ւ երկար
ժամանակ
գործածութենէ
գագ֊
ր աձ պղնձե ա յ
;
փոշոտած
ու
ժ ան գո տ ած պնակներ
ր մ ԷՀտեղ
թա֊
փեցին
։
Հոս
Հ
պէտ ք է խոստովան
իլ ^ ո բ այգ
պղնձ եղէններ
ը անագ
(
խ ա լ այ)
տեսած
չէին։
ԱնմիՀ ապէս
աաք
Հուր
^
"
ԷԷՂ՚՚՚՜Ր
լեց
ու֊
ցինգ
Բ^՚^է"յգք՛
միՀուկ
աւելցուցին
ու սկսան
խառնել
։
Տ՚՚՚նաիկի
-
ն ր նստած
տեղը սկսաւ
չ ին ել զ ուն գեր
.
ո ր ոն ք՝
չափ ազան
ցու*,
թիւն
Հըչր՚՚Ր
եթէ
ըսենք
կէսական
ք ի լօ կը կշռէին։
Լեւոնը
ե
ես կը գիտէինք.**
։
ՎերՀապէս
քադքոցիք՛///»
է ինք , մ ան աւան
գ
որ
երկու
տ ա րի ալ \\^ա րբեբգ
ապ բած
ԲԷԼ՚" է՛՛՛է ճ ա շ ա կն ի ս քիչ մը
նրբացուցեր
է էն ք ։ իրարու
ա կն ա ր կն ե ր կ
1
ուղղէ ին ք Հասկնա լու
Համար
թէ Ա՛յգ շինուածները
մեզի*
Համար
կը պատբաստու
էին
թէ
«
չ
բնակակ
ի ց անասունն
ե բ ու Համար։
Վե ր Հապ է ս խոշո ր պ ը -
ղինձը
բերին
ե գրիս
օճախի
քարին
վբայ^
Հուր
լեցուցին
ե
մէՀը
թափեցին
պասքէթպոլի
գնգակին
նմանող
Հարիւրաւոր
գունգհրը։
Մէկ ժամ վերՀ
օճախին
առՀևւ
ծալլապատիկ
նըս֊
տանք
թաղիքէ
փռոցներու
վրայ* տախտակէ
իանշէսն
գրուեցաւ
դ
Գ՛" Ր Ւ Ւ ^՚սցս՝
"՛
է
միատեղ։
Գնգիկնեբը
պարունակող
խոշոր
տաշտ
ը մ ԷՀ տեղ ը գ բ ուէտ ցաւ
։
Բո լո ր ան ե ց ին ե ր ը կա ր գով
ն ս տ ան ։
Մեր
ք՚՚ֆլ
էր
քիրվա Այ ի 6 ,
որ սկսաւ
երկու
ձեռքով
մէաղի
Հրամ֊
սընել
մինչեւ
այգ
օր մեր չտեսած
և չկերած
ուտելիքը։
՛
Բուը֊
գէւ ր ը շատ
գիւ բա զգաց
են. չ ափազ ան ց կը
վի բաւո ր ուին
եթէ
Հիէ-բ մը իրենց
պէս չուտէ
ե մանաւանդ
շատ նաւքով եւ անուշ ե
չըսէ։
Այս մասին
էէս տեղեակ
Էի*
քանի
որ
Հայրս
յաճախ
գտնուած
Էր ՛Բուրգերու
մօտ
ե տեղ/էակ
Էր անոնց
նիստ
ու
կա֊
ց ին ե սովս բութ
իւննե ր ուն ։
Մ եծ
Հօրեղբա
յրս՝
Պ°ղո ս ը ,
որ
տարուան
վեց
ամիսները
Տէր սիմ ի ՛Բուրգերուն
մէՀ կ՚անցնէր
.
շատ
բաներ
պա ամած
էր ան ոն ց կե ան քէն ։
Ընկերս
Լեւոնը
իրազեկ
պաՀեցի։
Սկսան ք մեծ
ճաիւու՚Ժա–
կ
Ո
ւ| 3>
ճաշակել
կերակուրը
^ գովել
պատրաստող
ձեռքերը
ե
տան֊
տիբոՀ
խոՀարա բտկան
Հմա ութ իւննե բ ը։ Մ ինչգեռ
,
ի ր ական
ին
մէՀ . մեր կերածը
կոկորգէն
վար
չէր երթար.
գրեթէ
բռնի
Fonds A.R.A.M