- 485 ֊
ղացինե բ ը ունէ ին
65-70
տարեկան
ի միջի" մ ր ։ Հա բ ի ֊ - բ ե.
նոյ–
նիսկ
120
տարեկան
մաբգիկ
չաա
կային
գիւղերու
մէջ»
Հակառ ող^ա պա Հա կան
պա ր ա գան ե ր էն
յ ի շեն ք
մէկը։
Զ֊/եռր
չաա սասաիկ
ՐԼԷ՚՚՚լ՚՚՚է
Զարսանճագի
մէջ , ամէն
տուն,
իր
ունե ռահ արգէն
իսկ ան րաւա րա ր պատ
ուՀանն ե ր ը (ւ
գուռր
չալ մր կր կղպէբ,
փ
ռ
ՔրՒԿ
ծակ մր չձգելու
պայմանաւ։
Բո չոր
տնեցիները
մէկ սենեակի
մէջ կր
թխմուէին.
Հոն
կ՚եփէին,
կ՚ուտէինք
կր
նստէինք
կր պառկէին։
Օգի
ապականութեան
մասին
չատ գաղափար
չունէին
ե զայն
կր
չփոթէին
տաքու­
թեան
Հետ։
Աւելի
սոսկալին
այն էր^ոբ
գիչեր
ատեն
,
քարիւղի
ե. ձէթի
ճրագ կր վառէին
պատրոյգովդ
որմէ
ելած
ծուխր կր
րաւ է ր ՀակառողԳ
աւղ աՀա կան վիճակ
ստեղծ ե լու ։ Յաճսէխ
ամբող^
սենեակը
սեւ մուխով
կը լեցուէ բ ։ Այգ ° գ ը կր Հ ^ Ղ Է Ւ
ս
՚
1
"
ա
յԳ*
պէս ալ կը քնանային։
Ախոռներու
մէջ ալ , բաղմաթիւ
ար­
ջառներու
ապականած
օգին մէջ ժամերով
կը մնային
1
ւ յաճախ
Հոն կը քնանային
,
ա յ դ
Տ ա ք ո ւ թ ի ւ ն Ո.
վայելելու
Համար
ընգգէմ
ա ն դ իմա դ ր եյի ցոււ՚տին։
Այս
ուղղութեամբ
կեանքէս
Հետաքրքրական
գրուտդ մը
ներկա
յա ցն եմ յա ր գել ի ըն թ ե ր ցողն ե ր ուս
ք
ո ր պէ սզ ի այս չր ջան ին
ապր ուած
կեանքր
իր խղճալ ի պա յմանն
եր
ո
վ
յ աւելի
պարղ
դառնայ
։
1913*՛
^՛,
թէեւ
դպրոց
կ՚երթայի,
սակայն
Հայրս՝
մսա­
վաճառ
Ը լ Լ
ա
լ
ո
վ
յ
Ր
ս
թ
՚ ՚ "
՝
ռ
էկ կե ան քին վա րժեցնե
լ ու
Համ ար , իր
գործին
մասնակից
կը դարձնէր
զիս։ Օր մը, կ"վ
մը
մորթե–
ցի^՚Ք*
Որպէո
ուսանող
կը նախընտրէի
ուսումնասիրել
կենդա­
նիներու
ն ե ր քին գո ր ծ ա ր անն ե ր ր ։ Ա ո ր թ ուած
կովուն
թ ոքը Հա­
նեցի ե խռչափողէն
փռելով
ուռեցուցի
*
զա ր ման քով տեսայ, որ
կա ր մ ի ր թ
ո
Ք Ը "եւ փ չա ի կն ե ր ո վ
ծածկուած
էր՛ ՛Ւ ան ակով
ճեղքեցի
անոնցմէ
մէկը
ե
նչմ արեցի
անոր
մէջի
մու­
րը որ գո յա ցած էր ճրագի
ծուխէն
։
իմ Հա ր ցում ի ս պատաս -
խանե լով
Հա յ ր ս ալ Հաստատեց
թէ ախոռ ի մ էջ վառ .ու ած ճրագ­
ներու
արդիւնքն
էր* Հապա
ուրեմն
ի՛նչպիսի
աւերներ
գոր­
ծած
չպիտի
ըլլա
յ ին ճ ր ագնե ր ու մուխերը
մարդկային
թոքերէն
ներս*
• • ։
Պատմեն ք ուր ի չ եղ ել ութ իւն մը եւս ։
1919
^*՛,
ընկերոջս՝
Լեւոն
Մելիտոսեանին
Հետ,
Տէրսիմի
^ԸՂԸՒ
՝
ԲԻւՒ"է
գԻ՚-ղ՚՚՚Ք՚՚՚ղ՚՚՚քը
կ՚երթայինք։
Ամ եռ էր* Ջորակ
,
Պլան
դի
լ
ղերր
անցնելէ
յետոյ
Աոխրնտի
Հասանք*
գ ի ՚ ֊ Ղ մը
որուն
բնակիչներէն
չատերը
մեր յաճախորդ
Լ\(
իւշթեւփ)
քիբվա–
ներն
էին։ Երբ լսուեցաւ
թէ
Լավե Սաւ՚դիսբ
եկած է,
ամէն
Fonds A.R.A.M