- 476 -
միսը
ուտելիքներ
ու. մէ^ գլխաւոր
տեզը կը գրաւէր
ւ Չափազան­
ցած
էենք
ըլլար եթէ ըսենքգ
որ միսը՝
առօրեայ
սնունդն
էր
մեր
երկրացիներուն,
որոնց
սեղանէն
պակաս
էէ Ր
ԸԼԼ՚
ս
Ր
կերակուրով
եփուած
,
խաշուած
,
խո ր ովուած
,
տապկուած
,
խառ–
կուած
միսը։
ժողովուրդը
կը Հետեւէր
այն ասացուածքին
,
ո–
ր,,սն
Համաձայն՝
ՄՍԻՆ ՄՏԱԾ ՏԵՂԸ ՏԷՐՏ ԵԻ ԲԺԻՇԿ ՉԻ ՄՏՆԵՐ։
կեանքի
մէ^ չափազանց
ութ իւններն
ու ծա յրայեղութ
իւններ
ը
ընդ Հան րապէս
ֆլասակար
են ։ Գուցէ այս չափազան ցհա լ
մ ս ա -
կեր ութ իւնն էր որ Բե ր ր ից իներռւ
կեանքի
տեւողութեան
մ ի^ի–
ն ը
45–
ին Հազիւ կը Հասցնէր
։
Ա՝ինչդ եռ մեր երկրի
առող^
կլիման,
կենսատու
և. լաւորակ
^ուրն
ու ուտելիքները
աւելի
ե ր կա ր ա֊
կետ ց պէտք է դարձնէ
ին բնակիչներ
ը ։
Երկրորդ
կա րեւո ր
ուտելիքը
կը Հանդիսանար
ՋԱԻԱՐԸ
ԼպլղուրԳ,
որմէ կը պատ բաստէ ին Հում
մի սով չաղուած
խըյւքա յ
միջով քուՖդա, Տե(ւց քուՖդա, պլուփկ քուՖդա, խա վ ուոքայո վ փիյա ւ
Լեղինձ՝ֆէ
ք*
ռ
րրիցինհրը
ձմեռուան
Համար
երկու
մաաՀոգութիւն
ունէին,
մէկը՛
խավուրմայի
,
միւսը
պլղուբի
պաՀեսաը ապա–
Հովել»
Ասացեալ
ուտելիքները
այնքան
ալ մեծ
մաաՀոգութեան
դուռ
չէին
բանար,
քանի որ վե ր ո յ իչհա լնե ր ը պիտի
կազմէին
ձմեռ ո ւաէյ սնունդ
ին կա րեւո ր մաս ը։ § ափ ազան ց ած չեն ք ը լ լա ր
երբ
յայտնենք,
թէ շաբաթներ
շարունակ
խշիկով փ(ւ
|1ԱԼ
կ՚ու­
տէին
ե. էէ է՛"
ձանձրանար։
Բրինձը
ղֆան թուզիդ էր ե֊
որուն
ալաՖրանկա
կ՚ըսէին
ու երբեԱն ալ
–
քշրինսակեւ-նեւ՚ո
կը ծ
աղբէին
«
խոտ՛ս կեր»
մ ակդիրը
տալով։
&
ատ
քի^ ան գա աներ բր ինձը կը
զա ր դա ր է ր մեր
ճ ա չա ս եղանն ե ր ը» բ ա ց ա ռ ո ւ թի ւ ն կը կազմ է ր
ճաշկերոյթներու
պա ր ա գան
,
ե ր բ կերակուրի
տ ե ս ա կն ե ր ը աւելց
ը*–
նելու
Համար կ՝ օգտագո
բծուէ
ր
բրինձը։
Հակառակ
արմտիքի,
ընդեղէններու
Ա
բանջարեղէններու
առատութեան,
ք՝
ռ
րբիցին
տարուած
էր մսակերութենէ,
որուն
ան բաժան
մաս ը կը կազմ է բ բն ական ա բա ր
պլղււԼՐՈ,
մի ա յն
։
կ՛ ա ր -
ժէ
վհրյիշել
Հոս մեր կերակուրներէն
կարեւորները,
ոչ
միայն
մեր
Հայրենակիցներովն
ԲԵՐՆԻ՜Ն ԶՈՒՐԵՐԸ ՀՈՍԵՑՆԵԼՈՒ
ինչպէս
կ՚ըսեն^այլ
անցեալի
մէ^ ապբուած
կեանքի
1
ւ առնուած
սնուն­
դի վերակոչում
ը ընելու
էւ պատմութեան
յանձնելու
Համար։
Ատոնցմէ
ոմանք գ ե ռ կը շարունակեն
իրենց
պատւոյ տեղը
գրա­
ւել նա Հա պետ ական կեն ց՛՛՛ղի
նախանձու
խնդ իր Հա յ ր են ակի
ցն ե ր ու
ճաշացու
ցակն ե ր ուն մ է^ ։ դժբախտաբար
,
ա բդի ական ութ իւն ը
Հոն ալ իր տիրապետութիւնը
Հաստատել
կ՛ուզէ
այսօր,
նորա­
տեսակ
կե րակու
բներ
"
Վ,
"
բ ՚ ՚ ն ք յաճախ
Հին սերունդի
քէ՚^քէ^՛
Fonds A.R.A.M