֊ 4&1 -
րՒք
Ոէ
՜
աշխատանք
բերաւ
մեզի է Չաբքաչ
ու մաքրասէր
մ այ֊
/՛
Ը",
Հազար
օ բ Հնութ
իւննե բ ով , տան
առօրեայ
աշխատանքին
սկսաւ
կամաւոր
կերպով։
էս ալ, զոյգ
սափորներով,
^՚՚ւր
ՂԲ~
բելու
ձեռնարկեցի։
Ջի, կ"վ ունէ ին. մենք
ալ անպէտ
արա՛
րաձներ
չէինք։
Տեսան մեր գործը
ո լ
Համոզուեցան
մեր ըն
ծայելիք
օգտակարութեան
չուրդէ
Փոխարէն
ը Հոն Ահա լու ե մեր
կեանքը
փրկելու
բար իքը չնորՀեց
ին
մ ե զ ի ։
Հոս կը վերկանա
յ Չ "՚ ր սանճագի
Հաւաքական
բռնագաղթ
ի
գողգոթան
ու վերապբոզնեբու
Համար
կը սկսի
տաբագբեալ
կեանքի
մը ք՚
ս
չքչուքը,
որուն
պատմութիւնը՝
տարբեր, ան
ջատ
կեանքի
մը պատմութիւնն
է
արդէն։
ԱԿԱՆԱՏԵՍԻ ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ
Թլա
բերդի
149
ն ա Հա տ ա կն ե -
բու
մասին,
Հայրենակից
Մար
տիրոս
Մարտի րոսեան
(
ի)ուչի
գիւղէն)
կը ներկայացնէ
Հետեւ
եալ
յու չադր ութ ի ւ ն ը
։
ՀէԶարւսչսւք
տարուան
(
Հունիս
ամ սու
սկիզբն
էր։ Մեր
գիլզի
ճամ բուն
երկու
կողմերը
ծաղկած
էին
ապրիւք - սեո-նիւք-
նեւ՛, տիկնուկներ։
կալհբուն
վրայ
ի
ճ ո փ կ
ա ո յ փ լ ւ փ
ճամբան
6
ոն–
նոո ռացիկո
իր է
ա
յ ն թեւերով
տաբածուած
էր խառն ի խուռն
։
Այս
տեղէն
պիտի
անցնէր,
Բերրիի
բանտերուն
մէշ*
արգելու–
փակուած
Զաբսանճագի
գիւղերուն
կա լան ալ ո ր ո լած Լայ ընտ
րանին։
Առաւօտեան
ժամը
երեքի
ատենները,
սեւ
Տաւ՚շաՖու|
փաթթուած
կին մը, կիսապատի
երկայնքին,
իր ոտքի
մատնե–
րուն
վրայ
բարձրանալով
մօտեցաւ
մեր ննջարանին,
ուր իրա
րու կցուած
ու փռուած
էինմեր անկողինները»
Այս
բացօթեայ
վայրը մեր գիւղի
ճեւքալ Պեկին խ ո ն ա ո ն
էր, ուր մենք
իբրեւ
գերի
տարուած
է ին ք , մեր փոքր
տարիքէն
աշխատելու
ու
թրքանալու
Համար։
Չաւ՚շա9)Ու|
կինը
կամացուկ
մը փսփսաց՛
տԶգՈ՚յՕ, ՏՈա՚ք, կարաւանբ կ'անցնի'.9
Այս սեւ լուրը
կայծակի
արա
գութեամբ
տարածուեցաւ.
մեր մ Լ Հ ։ ֆատեր
ապաստանեցան
վարի
ախոռը,
կենդանիներու
մէՀԼ պաՀուելու,
ուր
Հազարաւոր
արջառներ
կային,
գիլզի
Հայերէն
խլուած։
Տարիքով
աւելի
փոքր
եղողներ
ը
քււա՚ես" | բ ո ո
վազեցին,
ուրկէ
աւելի լաւ կը տես–
նըւէր պա ր զուող
տեսաբանը։
ղԱՀա
կ՚անցնի
մաՀուան
կարաւանըւկբեսուն
և եօթը
չարք,
չորսական
Հոգիով։
կալանաւորներուն
թեւերը
պարաններով
կապուած
են և իրենց
կռնակներուն
վրայ ամ բացուած
։
կը քա–
Fonds A.R.A.M