- .
ա ֊
աււողք
Հասնելու
յոյսը
աւելի
զօրացաւ,
որովՀետել
Չավուչը
՛
Բուրգ
էր
և.
անոր
խօսքին
Հաւատացինք։
Առ
այգ,
քուրձերու
մէջ
պաՀուած
մաս
մը գրամ
Հաւաքելով
տուինք
իրեն՛
ան
կրկին
երգում
ըրաւ
որ
այլեւս
սպաննութ
իւն չկայ։
է ր բո ր գ
օրը Ջմչկաձագ
պիտի
Հասնէինք։
Մինչ
՚
սյԳք
ժանաաբմաները
լաւ վերաբերում
ց ո յ ց
տուին։
Մերթ
ընգ
մերթ
կանգ
կ՛առ֊
նէէն
որպէսզի
ետ
ւ/նացռզ
կիները
խումբին
Հասնին։
՛
Բանի
մը
տեղ
Հանգիստ
ընել
տուին։
Բայց
ճամբան
երկար
էր
և.
պէտք
էր որ Հասնէինք։
՛
Բանի
մը
Ծերուկ
կիներ
անկարող
էին
այլեւս
քայլ
մ՝ իսկ նետելու։
մ՚անտա
րմանե բ ը վե բ շ* տուին
անոնց
տա֊
ռապանքին,
մէյ֊մէկ
գնդակով։
՚
Բառասուն
ե
մէկ
տարիներ
անցած
են այդ
օրերէն,
բայց
դեռ
աչքիս
առջեւ
կը պատկեր
ա֊
նայ
անոնցմէ
մէկուն
մաՀուան
տեսաբանը։
էրիտասարգ,
մարւԼՆհղ,
կարմիր
երեսով,վարդ
այտերով
Հարս մըն
էր։\\ճպ\ռ\՝
Ա1Ոբ|ւււ*|ւ
քով
էր անոնց
տունը։
Գիւղեր
էն եկած
ե Բերրի
Հաս–
տ ււ> տուած
էր։ Այգ
Հարսը
միամեայ
մանչուկ
մը գրկած
էր
Ա. մեզի
Հետ կը քալէր։
Վերջին
°ԲԸ
սկսաւ
տկարութեան
ն ը ֊
չաննեբ
ցոյց
տալ։
՛
Բանի
մը Հեզ ետ
մնաց՛
Աավուչէն
խնգբե֊
ցինք
որ մեղքնայ
անոր։
&
ատ
չէր լենացած
Քմչկածագ
Հասնե­
լու , երբ տեսանք
որ ոտքերէն
արիւն
կը Հոսի
ու ալ չի
կրնար
քալել։
քիանտա
րմանե ր բ ուզեց ին պզտիկբ
֊
եռքէն
առնել
1
ւ
ըս֊
պանն ե լ զ ի ն ք ը ։
Թոյլ
չի տուաւ՛
արդէն
էէ ր
ա
է խօսեր։
Ար­
ձանի
մը նման
կանգնեցաւ,
անվախ
ու անվրդով,
իր
ՀոգեՀա֊–
տ ո ր ը սրտին
սեղմած։
ժանտարման
քանի
մը քայլ
ետ
գնաց Ա.
Հրացանի
փողը
ուղղեց
դէպի
Հարսը՛
գէ՛սքը
պա
յ թ ե ցաւ ՚ հ ր իտա–
սարդ
ՀայուՀին
պատի
մը պէս
փլաւ
ինքն
իր վրայ,
երեխա­
յին
Հետ,
անչունչ
ու անմբմունջ»
Մեր արիւնոտ
ճանապաբՀին
վերջին
զոՀը
եղաւ
այգ
խեղճ
կինը
իր զալկին
Հետ։
Երեկոյեան
Զմչկածւսգ
Հասանք։
Չավուչը
զիս, մայրս
ե
պզտիկ
եղբայրս
տարաւ
այն
Հասցէ ին , որ
իրեն
տրուած
էր՛
Գուռ
մը ծեծեց՛
ծեր
կին մը բացաւ
զայն՛
Մ ս թ ա ֆ ա
էֆէնտիին
մայրն
էր։ (իանտարման
ձեռքի
թուղթը
յանձնեց
անոր
ե ու­
զեց
մեկնիլ,
բայց
կինը
կեցուց
զայն
ե առարկեց
մօրս
ու
կրտսեր
եղբօրս
Համար,
որովՀետեւ
թղթիկին
վրա
յ միայն
իմ
անունս
գրուած
էր։
խնդրեցինք
իրմէ
որ
այգ
իբիկուան
Հա­
մար
միայն
ներս
ընդունի
մ ե զ ։ Վերջապէս
յօժարեցաւ՛
ներս
տարաւ
մեզ ու ցոյց տուաւ
մեր տեղը՝
թոն րատուն ր.
Հաց Լ
ք՛™–/»
աուին
մեզի,
մանաւանդ
ջո֊ր՝
լուացուելու
և
մա քր ու I։ լ ու
Համա ր
։
Մեր ազատարարին
երգիքէն
ներս
լուսցող
առաւօտը
բա–
Fonds A.R.A.M