ա
Թողնելով մեր ետևը Ավագ ղուոն ու մայրաքաղաքի խորհրդանշանը,
պարիսպներին ու բուրգերին զուգահեո քայլում ենք դետի արևմուտք, անց­
նում Կաբուց ղոան աոջևով մինչ պարիսպների վերջավորության անկյու­
նը, ուր չարխափան խոշոր խաչակիր բուրգի մոտ հյուսիսային պարիսպնե–
րը թեքվում են դեպ արևմուտք։ Ահա այստեղ, մի փոքրիկ ձորանման տա­
րածություն կտրելով, որի ձախ կողմը կարմրավուն ժայոերի մեջ փորված
է երկու եկեղեցի, մտնում ե ն ք Իգաձոր։
Չնայած Իգաձորը բուսականությունից զուրկ մի չոր ձոր է, գորշ գույ­
նի տուֆի մի ամբողջական զանգված, բայց նա շնչում է, կյանք կա այդ
ձորի մեջ։ Այնտեղ կարելի է տեսնել աջ ու ձախ մեծ ու փոքր իրենց բե­
րանները լայն բացած բազմաթիվ հնամյա այրեր, երբեմն երկհարկ ա
եոահարկ, որոնց մեջ բնակություն ե ն հաստատել նոր տնեցիները։ Այն­
տեղ մարդիկ են երևում... Կովերի բաոաչ ու ոչխարների մայուն... Ծխա­
ցող օջախներ... Եվ բորբ թոնիրներից դուրս եկող հայկական լավաշի բու­
րումնալից հոտ...
Ահա, ձորի աջ փեշերի վրա երևում է ընկերոջս՝ Միքայել Մազմանյանի
տյր–«բնակարանը», որտեղ մոտ երեք ամիս գիշերներն անցկացրեց Անիի
արվեստի ուխտավորը...
Անցնելով շնչող ձորի միջով, մտնում ե նք Ծաղկոցաձոր։
Այստեղ այլ է տեսարանը։ Մեր աոջև բացվում է մի լայն հովիտ ծաղ­
կազարդ ու կանաչավետ։ Երփներանգ ծաղիկներն իրենց արբեցնող բուր­
մունքը սփոել են չորս կողմը։
Իգաձորի ու Ծաղկոցաձորի անկյունում պեմզայի հսկա ժայոերը տըն–
քում են ահոելի ծանրության տակ։ Նրանք
ուղղաձիգ, սուր հատումով
կանգնած են ձորի ձախ ափին՝ ներկայացնելով
իրենցից անխորտակելի
վիթխարի մի պատնեշ։ Իսկ ձորերի աջ հանգույցում կանաչին է տալիս
հայր Միքայելի փարթամ բանջարանոցը ծաոերով շրջափակված։
Ծաղկոցաձորը սկիզբ է սանում Անի գյուղից, Անի քաղաքի հյուսիսա­
յին ամրություններից մոտ մեկ կիլոմետր դետի
հյուսիս-արևմուտք։
Ձորը
փոքր գալարումներով ձգվում է հյուսիսից –հարավ։ Գնալով նրա կողերը
սեղմվում են և որոշ տեղ վերածվում կիրճի և ապա
դարձյալ լայնանալով
հատվում Ախուրյան ձորում։
Աղբյուրների պարզ ու ջինջ ջրերից կազմված Անի վտակը, թավալգլոր,
կենսուրախ շշուկներով, Ծաղկոցաձորի մարգագետինների միջով, ոլորա­
պտույտ գալարումներով գնում, միանում է Ախուրյան գետին։
Fonds A.R.A.M