կան ւ
I
ն լուսանկարչական գործում։ Նա ինձ բացատրում էր ճարտարապետա­
կան կաոուցվածքների մասերի ընդգրկման սահմանները լուսապակիների
վրա՝ մասնագետին լրիվ ընթեռնելի լինելու համար։
1916
ԹՎ Ա Կ ԱՆ
1916
թվականի գարնանը մի փոքրիկ թատերական խմբով մեկնել էի
Գանձակ Ա ապա Շուշի։ Դրանք իմ անդրանիկ քայլերն էին մայրենի բեմի վրա
։
Շուշիամ թատերախմբի գործերը վատ
էին։ Այդ տարի հայրս աշխատում էր
Բաքվում,
Ոսկանյանի ղեկավարությամբ կազմված թատերախմբում։ Եվ
ահա մի օր, մայիս ամսին, Շուշվա թեմի առաջնորդի սպասավորը հանձ–
նեց ինձ մի նամակ, գրում էր հայրս Բաքվից.
«
Արտաշես, պրոֆեսոր Մառը առաջարկում է, որ այս ամառ աշխատես
Անիում որպես լուսանկարիչ։ Ես քո կողմից համաձայնություն տվի։ Գրիր,
ինչքան գումար է պետք Թիֆլիս մեկնելու համար». Հայրդ։
Մի բացիկով տվի իմ համաձայնությունը և խնդրեցի 25 ռուբլի դրամ,
պարտքերս վճարելու և մեկնելու համար։
Գումարը ստացա Ա անմիջապես
մեկնեցի Եվլախ, որտեղ պատահ­
մամբ հանդիպեցի հորս։ Ն ա Բաբա—Թիֆլիս գնացքով գնում էր Թիֆլիս։
Չնայած երկու տարի էր անցել այն օրից, ինչ ես հեռացել էի Ներսիս–
յան դպրոցից, բայց իմ դասընկեր Միքայել Մազմանյանի հետ չէի խզել
կապերս։ Ն ա շատ էր հետաքրքրվում մեր պատմական արվեստով, և ես
նրան հանձնել էի լուսանկարչական աոաջին գործերս՝ նեգատիվների մի
փոքրիկ ժողովածու—Անիի և 1սոշավանքի (Հոոոմոս) հուշարձանների՝ լու­
սանկարած 1915 թվին։
Հասնելով Թիֆլիս՝ հանդիպեցի Միքայելին, պատմեցի իմ թատերա­
կան անհաջող շրջագայության մասին և հաղորդեցի, որ այս ամառ պիտի
աշխատեմ Անիի գիտարշավում՝ որպես լուսանկարիչ։ Այդ լուրը Միքա­
յելին ուրախություն պատճառեց։ Նա ցավում էր դպրոցն անավարտ թող­
նելուս համար և հիմա ուրախ էր, որ գնում եմ աշխատելու, այն էլ Անի,
պրոֆեսոր Մառի նման խոշոր գիտնականի մոտ։
55
Fonds A.R.A.M