կիցների քաղցր
զրույցը։ Ն ա այս անգամ աոաջարկամ էր խմել մեծ գիտնա­
կանի՝ Նիկոլայ Յակովլևիչ Մաոի կենացը։
Շիշը դատարկ էը։ «Քրմապետի» կշտամբող հայացքը հաբկադբեց Աշ–
խաըհբեկին կից սենյակից բերել եըբոըդ շիշը։
Հետևյալ օըը կարելի էր տեսնել գիտարշավի ղեկավարի ճամպրուկում
խնամքով պսակած 7 դատարկ շիշ ի ցավս Աշխար հբեկի և հուրախության
բաքոսականների։
1915
ԹՎԱԿԱՆ
շշշշշշշշշշշշշշշշշշշշշշշ։
1914
թվականին Անիի գիտարշավում երևացին երկու նոր դեմքեր՝ ճար­
տարապետ Ն. Ռունիաթյանը և Տարագրոսը, որոնք Անիում գործեցին երկու
տարի։ Եվ ահա 1915 թվին ինձ ևս վիճակվեց մասնակցելու Անիի գիտար­
շավին։ Ես որպես տեխնիկական բանվոր, պետք է աջակցեի ճարտարապետ
Ն. Բունիաթլանին, որի անմիջական օգնականն էր Տարագրոսը։ Կյանքիս մեջ
դա իմ անդրանիկ քայլն էր. լծվեցի աշխատանքի, որը տևեց 47 օր, օրեկան
մեկ ոուբլի աշխատավարձով։
Իմ անելիքն էր չափագրական պիտույքները փոխադրել աշխատավայր,
մագլցել պատերի վրա, երբեմն ելարանով բարձրանալ, ճարտարապետի ցու­
ցումներով չափել այս կամ այն քարը, սյունը, խոյակը, խարիսխը և չափում­
ները հաղորդել Ն. Բունիաթյանին, որը գծագրական տախտակը աոաջին
նշում էր չափումների թվերը։ Տարագրոսի հետ միասին չափագրվող հուշար­
ձանի պատերի վրա շենքի արտաքուստ և ներքուստ անց էինք կացնում, որոշ
բարձրության վրա, հորիզոնական գիծ և նրա հետ կապում շենքի մասերի
չափերը։ Չափում էինք պատերի, դոների, լուսամուտների և ուրիշ մասերի
լայնությունն ու բարձրությունը։
1915
թվականին մեր աշխատանքները սկսեցինք Ապաղամրենց ս. Գրի­
գոր եկեղեցուց, որ տևեց 15 օր։ Ապա անցանք փլված մինարեի մոտ պեղ­
ված տաճարի և իր շրջապատի չափագրությանը՝ 10 օր, և հետո մեկնեցինք
Երերաք։
Սայլի վրա բարձելով չափագրական պիտույքները և մեր անկողինները,
ես ճամփա ընկա խոշավանքցի սայլապան Օհանեսի հետ, Անիի սուրհանդա­
կի աոաջնորդաթյամբ, դեպի Ղըզըլղուլա քրդաբնակ (Եզդի) գյուղը, որի
48
Fonds A.R.A.M