-
Չէ, չէ, ադիկա չէ... Քավորը «խելառն»
է յ
«
խելաոը»...
Կնունքը կատարվեց։ « Խ ե լ ա ո ը » դարձավ քավոր։
Կնունքի աոթիվ երեք ա ք աղաղ զոհվեց՝ Ագոյի, Օհանի և «խելաո» քա
վորի կողմից։
Իգաձորում ուրախություն է ր ։
Այծեմնիկը մկրտվեց։
Ճ Ա Ր Տ Ա Ր Ա Պ Ե Տ Ը
Թորաման յա նը աոանց որևէ նյութական ակնկալության, հազար ու մի
զրկանքներով աշխատում էր հանուն մի մեծ ու սուրը գաղափարի։ Ն ա իր աշ
խատանքների ընթացքում հանդիպեց մի տհաճ միջադեպի, որը թողեց բացա
ս ա կ ան ու ցավալի հետևանք։
ճար տ արա պ ե տը զգայուն սրտի տեր մարդ էր. ամեն մի փոքր բանից
ան գ ամ ազդվում և յուրաքանչյուր անախորժություն շատ ծանր էր ընդու
նում։ Ն ր ա այդ կարևոր ու մեծ աշխատանքի համար հաճախ հարկ էր
զգացվում փորփրումներ անել հուշարձանների շուրջը, բայց նա իրեն թույլ
չէր տալիս օրինականության սահմաններից դուրս գալու և ոչ, էլ կամենում
էր ամեն ան գ ամ թույլտվություն խնդրելու։
Անիի տերն ու տնօրենը Մաոն էր։ Ն ա խստիվ արգելել էր Անիից մի քար
անգամ դուրս տանել։ Նույնիսկ կայսերական օրենքին հակառակ,
Անիում
գ տնվ ա ծ իրերը թողնում էր իր տեղում և գտնում էր, որ պեղումներից հանված
իրը պ ե տ ք է մնա Անիում՝ այն վայրում, որին նա պատկանում է ։ Մինչդեռ
կայսերական օրենքը հրահանգում էր՝ երկրի սահմաններում ի հայտ եկած
բոլոր արժեքավոր
հնությունները կենտրոնացնել կայսրության մայրաքա
ղաքում։
ճ ար տ արա պ ե տը ձեռնամուխ էր եղել Անիի պարիսպների չափագրությա
նը և մի տ ե ղպարսպի իսկական բարձրությունը ճշտելու համար հարկ էր եղել
մի քանի բ ա հ հող ետ տալ։ Այդ բանը չափազանցված գույներով տեղե
կացնում ե նՄառին, ասելով՝ իբր թ ե Թորամանյանը պեղումներ է կատա
րում։
Մառի բնավորության մեջ ընդգծելի էր կորեկտությունն ու զսպվածու–
29
Fonds A.R.A.M