թյունը. նա. հազվադեպ էր արտահայտում իր վրդովմունքը, բայց ե ր բ պոռթ
կամ էր՝ թող ա փախիր։
Այդ ոչ ճիշտ տեղեկությանը առիթ տվեց գիտնականին խիստ զայրանա
լու։ Թորամանյանն էլ, Մառի այդ անտեղի զայրույթից վշտացած՝ թողեց պա
րիսպների չափագրությունն ընդմիշտ։ Եվ այդպիսով մենք կորցրինք Անիի
քաղաքաշինական չափագրությունների այդ կարևոր մասը։
ԵՐԿԱԹԵ
Պ Ա Տ ՐԻԱ Ր ՔԸ
ԱՆԻՈԻՄ
Ավերակների քաղաքի պատմության նշանակալից էջերից մեկը կարելի
է համարել ազգընտիր կաթողիկոս Ամենայն Հայոց Մատթեոս Բ-ի այցը
Անի։
Կարմիր սուլթանի գահընկեցությունից հետո, երր Երկաթե պատրիարքը
ազատագրվելով աքսորի դաժան ճիրաններից, հանդիսավոր մուտք գործեց Կ.
Պոլիս, արդեն ընտրված հայ ազգի կողմից Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս։ Ն ա
Ս. Պետերրարգում այցելեց ռուսաց կայսեր և ապա ճանապարհ ընկավ դե
պի էջմիածին՝ Լուսավորչի աթոռը ընդունելու։ Սակայն, Ամենայն Հայոց քա
հանայապետը, ըստ նախնիների սովորության, իր սրբազան պարտքը համա
րեց նախ այցի գնալ հայ իշխանության մայրաքաղաքը՝ Անի, չնայած նրա
թափուր վիճակին և ապա՝ ս. էջմիածին։
Անին սպասում էր իր պատվավոր հյուրին։
Հեռավոր և մոտակա գյուղերից ու ավաններից Անիի հյուսիսային պա
րիսպների առջև հավաքվել էր հոծ բազմություն։
Պարիսպների վրա ամրացված էր միմեծ տախտակ, որի վրա կարմիր
տառերով գրված էր «բարի գալուստ»։ Պարիսպների առջև սեղանի վրա դըր–
ված էր աղ ա հաց։ Այնտեղ էր պրոֆեսոր Մառը իր աշխատակիցներով ու
բանվորներով։
Մոտ ժամը 1-ին (1909 թ. հունիսի 25-ին) Վեհափառ Հայրապետը իր
շքախմբով ժամանեց Անի։ Նրան հետևում էր հսկա մի բազմության, որ հա
վաքվել էր ճանապարհին, այլևայլ գյուղերից ու միացել Վեհի
շքերթին։
30
Fonds A.R.A.M