հետ։ ժամը 12-ին՝ ճաշ երեք տ ե ս ա կից– ա ) արգանակ, բ ) մսեղեն որևէ կե­
րակուր և գ ) մածուն ու երբեմն կոմպոտ։ ճաշասեղանին մեկ –մեկ երևում
էր նաև գինի։ Երեկոյան ընթրիք (մսեղեն)։
Աա սպասարկման համար հայր Միքայելը վարձատրվում էր արշավա­
խմբի կողմից։ Սննդին վերաբերող ծախսերը չէին գանձվում աշխատակից­
ներից, դա արշավախմբի՛ հաշվին էր։
Անիում կային հուժկու գայլխեղդ երկու գամփո՝ Վելոքս և Ֆինդո։ Ֆին–
դոյի մեջքին ես երբեմն նստում էի, նա չէր աոարկում։
Կար նաև մի վւոքրիկ շնիկ Բոչկա անունով, որի փոխարեն հայր Միքա­
յելը տիրոջը տվել էր որպես վարձատրություն մի ավանակ։
Փոքրիկ Քոչկան տաքարյուն էր ու համարձակ, ամեն դատարկ բանի
համար մեծ աղմուկ էրբարձրացնում, ասես ահազանգում էր գամփոներին
գալիք վտանգը։
Գամփռները պահպանում էին կովերին ու ավանակներին գայլերի հար­
ձակումներից, իսկ փոքրիկ Ռոչկան աոանց պարապուրդի անշեղորեն կատա­
րում էր իր պարտականությանը։
Մոռացության չի կարելի տալ Ախուրյանի ձորում, փոքրիկ մատառի մեջ
բնակվող ծերունի
ձկնորս Իվանին, որի կյանքը, սակայն, կարճ տևեց
Անիում...
Այնուհետև գալիս է Անի քաղաքի վերնախավը, ավազագույնը՝ պրոֆե­
սոր Ն. Յա. Մաոը, կինը՝ Ալեքսանդրա Ալեքսեևնա, Ցարի՝ Մառի ավագ որ­
դին, Վոլոդյա՝ կրտսեր որդին, Արամ Վրույր,
կինը՝ Նունե, զավակները՝
Արա, Արտաշես, հետագայում Արաքսի և Ծաղիկ, Միքայել վարդապետը,
ճարտարապետ Թորոս Թորամանյանը, նկարիչ Արշակ Ֆեթվաճյանը, Հով–
սեփ Օրբելին, Աշխարհբեկ Լոռու-Մելիք Քալանթարը, նկարիչ Պոլտարացկին։
Հնագիտական արշավախմբի ն մասնակցել ե ն նաև Ղափանցյանը, Լևոն
Քալանթարը, ճարտարապետ Նիկողայոս Իունիաթյանը, Տարագրոսը, տո­
ղերիս գրողը, Գ. Չուբինովը, ճարտարապետ Ն. Տոկարսկին և ուրիշներ։ Ահա
սրանք էին առասպելական հռչակ ստացած երբեմնի բազմամարդ Անի քա­
ղաքի սակավաթիվ բնակիչները, որոնք ապրելով դարերի շրջափակում, փո­
խադարձ հարգանքով ու սիրով կապված միմյանց, շունչ ու հոգի էին տալիս
այդ ավերակ քաղաքին։
Դա շնչող նոր Անին էր։
1
Յուրաքանչյուր անձի համար արոֆ. Մաոը վճարում էր հայր Միքայելին 50 կոպեկ–
ամիսը 15 ոոլբլի։
Fonds A.R.A.M