ԶԳԱ
88
ԶԳՈ
ջևը». իմաստի
զարգացման
համար
հմմտ
պրս.
Բ1Տ–§11՜
«
անձեռոց»,
կլ
ս -
մուած
բւտ
«
առջևր»
բառից)։ — Աճ.
ՆՀԲ
հագածիլ
բառի հե՞տ։
ԲՅէաեՅՈ^,
ՀԱ, 1907, 186
գ ամ
բայից է հանում։
Հիւնք. դնում է
զգալ
և
ածել
ձևերից։
ՏԸհ6քէ6,0ԱԴէ2, ՒՀ2, 5
(1927), 249
հսլ.
՝\
ք§23էւ
«
կապել»,
հիռլ.
քւջ11՜Ո
«
հիւսել»,
հբգ.
\\
^1Շհս1ւ
«
փաթաթուած
բան», լտ.
\ ՚ 6
ւ Ա Ո ՜ ւ
«
առագաստ,
քօղ»,
՝\
^6Ճ111Ա1Ո
«
դրօշ» բառերի հետ հնխ. \0Հ* - արմա­
տից։ Այս բառերր
Բօևօ1՜Ո\՚,
1,
247
(
այսպէս նաև
ՕւԺ.
ճկա.
1
է.
1040)
գնում է հնխ.
V ^ ց -
«
հիւսել, կա­
պել» արմատի տակ, բացի
հսլ.
\
ք§23Ա,
որ հանում է հնխ.
Յ Ո ^ ՚ ե
–
>հյ.
անձուկ
«
նեղ» արմատից
(
ԲօԽՈՀ)/, 1, 62)։
ԶԳԱՅՌ
տես
9՝
ա
յ ռ:
ԶԳԱՍՏ
տե՛ս Զգալ,
Թիրեաքեան,
Արիահայ բռ. 160 հա­
նում է
գգեսա
բառից\
+ ԶԳՍՆՈԻԼ
(
զգեցա
յ, –ցի՛ր, –ցեալ) «հագ­
նիլ» ԱԳր. Եփր. ծն.Սեբեր., որից՝
զգեցու–
ցանել
«
հագցնել»
ՍԳր.,
դգեստ
«
հագուստ»
ԱԳր.,
գգեստ ոտին
«
Կ°2րԿը
սռնապանով
միասին» (րստ Հացունի, Պատմ. տարազի,
էշ 84) Խոր. Բ. ծա.,
գգեստող
«
զգեստներր
հագցնող արքայական պաշտօ նեայ» Վրդն.
պտմ.հրտ. էմինի, էջ 45 (նորա գիւտ բառ),
բարեզգ ե աց
Յհ. կթ.,
կարհազգեստ
Մծբ.,
զրահազգեստ
Խոր.,
խաւարազգեստ
Սեբեր.,
կանաչազգեստ
Ագաթ.,
նորազգեստ
Մծբ.,
բոցազգ ես տ
ճառընտ.,
գաոնազգեստ
Նեղոս.
Ոսկիփ.,
տերևազգեստ
Ագաթ,,
աստուածա­
զգ ե աց
Ագաթ.,
դիւազգեցիկ
Փարպ,,
զգ ե ս­
տակալ
(
նոր բառ) ևն. գրուած
ունինք նաև
սգեստ, սգենուլ
ևն։
֊
Բնիկ
հայ բառ՝
հնխ.
V6 Տ
արմատից,
հմմտ. սանս.
՜՜
Լ\ՀՀ
\&
Տ,
«
զգեստ հագնիլ, վրան
մի ծածկոց ձգել»,
~\Հ֊–\
\
^ՅՏէքՅ–
«
հագուստ,
զգեստ»,
\
ք
ՅՏ1՜ՈՅՈ
«
ծածկոց»,
զնդ.
VՅ Ո հ
(
գ ղէմքր՝
^ Յ Տ է 6 ՜ յ
«
հաղոլիլ,
հագնիլ»,
*"
Հ
՚
Հ֊՚ւյ
>–*\
ՀԳ&ՏԿ
&– «
զգեստ», թոխար.
Հ՚ՅՏէՏւ
«
զգեստ»,
յն.
տVVՕյ^^՚.
Լ<Հ
*
քտՅ
-
VI) - )
«
հ ՚ագոլիլ»,
տէյյլօէ, /
լ ո լ
ք|
.-\
~Ը01, գոր. ք֊գ7.
«
զգեստ». տ
գԱՀ
« *
ք
Տ 3
^
է )
€
Հ
ա ղ ո լ ա ծ
ե մ Տ ։
Տ 3 3 2 1
Լ<Հ*հօ–ՕՂւ)
«
Հազուած ես»,
ՏՅՕՕՏ
«
զգեստ»,
Տ Յ Ց ^ ;
«
զգեստալորում,
հագուստ»,
քՏ<Յէք)0է
«
զգեստաւորում», լտ.
\
ք6ՏէւՏ
«
զգեստ,
գգեցում»,
\
ք6Տէ10
«
հագնիլ, հագցնել», գոթ.
\
քՅՏէւ
«
զգեստ»,
՝
ՀՅՏյՅՈ
«
հագուիլ» հբգ.
ա61՜յ՝ՅՈ
«
զգեստաւորել»,
մբդ.
ԱՇՏէՇՐ
«
մր֊
կրրտութեան շապիկ», հիսլ.
\/՝61"
յՅ,
անգսք.
Ա ՚ 6 Ո Յ Ո
«
հագցնել», ալբան.
\՚6
Տ
«
հագցնել»,
\
ՕՏ6Ո1
«
հագուիլ»,
քուչ.
^ՅտՏ1էՅՐ (–տ1տ
մաս­
նիկով)
«
հագնուած»,
կամիս.
Ա՛ՅՏ, Ա6տ
«
հագնուիլ»
(
^ճ\ձշ,
830,
8
օ1ՏՅՇգ,
257,
Բ օ
Խւպ,
1, 309,
ճ ո ւօս է - ^շԱ ւշէ ,
1056)֊.֊
Հնխ.
\
ք6Տ
պարզական արմատ չէ, այլ աճած
է
6
Ա
«
հագնիլ» արմատից, իբրև
1
յ–6Տ.
հմմտ.
հյ.
ագանիլ,
լտ,
&
Ճ-ԱՕ,
1
Ոճ–ԱՕ,
լիթ.
ՅV^ս,
հսլ,
Օե-Այ^
ևն (տե՛ս
ագանել
արմատի
տակ)։ — Հնխ.
V6 Տ
տուած է հայերէնի մէջ
(
Տ
-
ի անկումով)
*
գե,
բայական
վերջաւո֊
րոլթեամբ
*
գենոլլ, –ստ
մասնիկով՝
*
գեստ
(
հմմտ.
հագուստ, գալուստ, զգաստ),
ո֊
րոնք
զ
նախդիրով
զօրանալով՝
դարձել են
զգենուլ, զգեստ։
Աննախդիր ձևերր պահուած
են մինչև այսօր գաւառականներում.
ինչպէս՝
Ղրբ. Ղղ՛
կէնալ
«
հագնիլ»,
կ էց տալ
«
հագցր–
նել»,
կէ՛ց
«
հա գուի՛ ր», Շմ.
կէցիլ, կէցվիւ
«
հագուիլ»
(
իմա՛
գենալ, գեցուիլ,
գ ե ՚ ց ) ,
Ալշ. Խլ. Մշ, Նբ.
գ ՚ ե ս տ
«
զգեստ» — Հիւբշ,
446։
ՆՀԲ
դգեստ՝
լծ, յն.
սքեմ,
օ^ք
(
ս.0(,
ՈՅեւէԱՏ։
—
Բշէ61
՜
ա. 25
զգեստ
= լտ.
^ ք –
է1Տ,
յն.
1
Յ
0
Օ^։ - 0 1 6 ք 6 Ո ե Յ Շ հ ,
8
Շ1՚1.
մ Յ –
Ո1՜ե.
1843, 445
լտ.
V6Տէ^Տ,
սանս.
V^ Տ -
Կճ և պրս. %1Տ
~17
Ցօէէւշհ. 2 0 ^ 0 , 1850,
355
«
զգ ե ս տ
դալիս է
զգենուլ
բայից,
ինչպէս
իմաստ՝
իմանալ
բայից»։
Լ Յ
§ . Սք
§6Տշհ.
612
ագուցանել, առա­
գաստ, զգեստ, զգենուլ
գնում է
VՅ Տ
ար­
մատից։ Տէրվ.
Ճ1է31՜ա.
80,
Նախալ.
22, 58, 107
վերի ձևով։ Հիւնք.
զգենալ,
զգեստ
տե՛ս
գգալյ ր
^ՅքՏէ,
Յուշարձան,
407
սումեր.
Տ 1 Ա
Տւ1է
«
հագուստ»։
ԳԻՌ,–Աչ.
սգ՚եսդ,
Շմ.
սկէսսւ
և Զթ–
ը « –
գ ի ՚ ց
նշանակում են միայն «եկեղեցական
ըզ֊
գեստ». Ագլ.
ը ս կ ՚ ա նիլ
«
հագնիլ»,
միաներր
տե ս վերր։
*
ԶԳՈՅՇ
«
ուշադիր, անձնպահ, աչքաբաց,
Fonds A.R.A.M