9
ԲԱ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ – – – – ^ –
ւՄՅՈ,
վրաց.
՚
ե տ օ յ ծ օ ն օ
զափրանի,
թուշ.
զափրան,
ռուս.
ա Յ ւ ի Ր – » ֊ *
հսերբ.
ՏՅւքՅՈ,
Տ Յ
\ ՚
ք Յ Ո ,
նսերբ.
23
ք61՚ՁՈ, 20ւ0քՅՈ,
2&"2
ւՈ,
լեհ.
Տ23քւ
՜
ՅՈ
իտլ.
23
ււ6քՅՈ0,
սպան.
23
ե՜ՅՈ,
323
քքՅՈ0,
ֆրանս. գերմ.
ՏՅւքՅՈ,
հֆրանս.
ՏՅււ61Մ, 23ււ01՜,
պորտ.
Յ Շ Յ Է Յ Օ ,
անգլ.
ՏՅ–
Խ0Ո,մբգ.
ՏՅքւ՜ՅՈ,
ռում.
ՏՕքՐՅՈ,
նյն.
0
^'քՕ^V^
ևն
ևն,֊Հիւբշ.
279։
Ուղիղ մեկնեց նախ
ՆՀԲ։
—
ԶԲԱՂ–
արմատ
առանձին
անգոոծածա֊
կան, որից կազմուած
են՝
զբաղիլ
«
պարա֊
պիլ, մի բանի հետամուտ
լինել, նրան յա՛
բիթ ՍԳր. Ոսկ. մ. բ.
8.
որ և
զբաղնուլ
Ղուկ.
ժբ. 29. Եզն.,
ընդզբաղիլ
Լմբ. ժղ.,
զբաղանք
Ա. կոր. է.
33,
զբաղասէր
Ոսկ. յհ. ա.
1,
զբաղկոտ
Լմբ. սղ.,
բ ազմ ազբ ա ղ
Արշ. Յայ֊
սրմ.,
անզբաղասլէս
«
իսկոյն» Ագաթ. Բուղ.
Եփր. խոստ. ևն. վրիպակով գրուած է նաև
սբաղիլ
ևն։
–
Կազմուած է
զ
մասնիկով
բ աղ
արմա­
տից (տե՛ս առանձին),
որից նաև
բաղեղն
«
պատատուկ»
թոյսր. իմաստի
զարգացման
և այս բառերի յարաբերութեան
համար հմ­
մտ,
աատաղիլ
«
զբաղիլ»
և
պատաղիճ
«
բա­
ղեղ
բոյսը»։
—
Աճ.
Լ Յ § .
Սւ՜ջշտշհ. 4 9 0
սանս.
ԵՁ1։ —
Հիւնք.
զբօսանք
բառից։
Տ բ ս ւ ո ս ւ յ ֊ ղ ծ
«
զստեղծուած»,
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էչ 99. հայցական
հոլով է և ուղ­
ղականն է
բաղայեղծ,
որ նոյնպէս ունի Բառ.
երեմ, էչ 46 և մեկնում է «ստայեղծ»։
Համե–
մատութիլնից
երևում է, որ
առաջինն էլ
պէտք է ուղղել
«
առեղծուած»։
ԶԲՕՍ.
արմ ատ
առանձին
անգործածա­
կան, որից՝
զբօսանալ, զբօսանիլ
կամ
զբ օ ս ­
նուլ
«
մի զուարճալի բանով ժամանակ անց­
կացնել»
Ծն. իղ.
63.
Ոսկ. ես.
173
(
ղք
ու­
սեալի.
Եփր. ծն. էչ
31
«
միտքր
մի բանի
տալով ցրոլիլ, մտքով ղբաղուիլ» Ոսկ. մ. բ.,
զբօսանք
«
զուարճութիւն»
Բ. մկ. դ.
46.
Դատ. ա. 15. Խոր., «խօսակցութեամբ
ժա­
մանց» Գ.թագ. ժր.
27.
Փիլ. լին., «դատարկ
բաներով ժամանակ
կորցնելր կամ հոգ, մր–
տածմունք, մտմտուք՛)
ՍԳո.
Ոսկ. մ. ա.
22,
«
տագնապ»
Եփր.
գծ.
39,
զբօս ա ց ա ց անել
ԱԳր.
զբօսոլցանել
Ոսկ. մտթ. ա.
16.
Բուղ.
86
ԶԳԱ
Վեցօր.
զբօսուցիկ
Ոսկ. ես.,
անզբօս
«
մրտ–
մ ըտոլնքնեըից ազատ» Յճխ. բրս. հց–,
բոնա–
զբօսիլ
«
բռնի յափշտակուիլ»
Կանոն.,
բոնա–
զբօսել
«
բռնադատել,
վրան բռնանալ» ՛Ա­
ռակ,
ժղ.
26.
Աեբեր,,
բռնազբօսիկ
Ոսկ. մ.
ա.
15,
բռնազբօսութիւն
«
բռնադատութիւն,
հարստահարութիւն»
Ադաթ. Կոչ. Աեբեր.
Ոսկ. ա. կոր.,
մե ծ ազբօս
«
բազմաթիւ
մրտ–
մըտուքներ
ունեցող» Ոսկ. փիլ. լին. ևն։ Այս
բոլորը գրուած են նաև
զբուս–,
սբօս–
և
սբուս–
ձևերով։
Նոր դրականի մէչ
ընդունել
ենք միայն
զբ օ ս –
ձևր, որից էլ նոր բառեր՝
զբօսաշրջիկ, զբօսավայր, զբօսարան, զ բ օ –
սալի
ևն։
Հներից Լմբ. ժր. մրգր. էչ
124
(
որ է
յովն. Բ. 5) մեկնում է «Զբօսանք՝
մեք
սովոր եմք զզբաղիլն
կոչել մտաց
կամ
զզգայարան֊սցն»։
ՆՀԲ
(
անզբօս
բառի
տակ)
լծ. յն.
0
էՏՏՕ1.Օ7է«ՅէօՀ
«
որի միտ­
քը ցրուած
չէ»։
Հիւնք. յն.
^03՝.՚յ՝) «ար­
բեցութիւն»
բառից։ Թիրեաքեան, Պատ­
կեր Ա. 194 համեմատում
է պրս.
սիփու–
զիյսւէն
բառի հետ.— (
ա
1
ս
է՝ պրս՛
Տ 1 բ 0 2 6ձՅՈ
«
մի բան
բռնու­
թեամբ
մի բանի
մէչ
խոթել,
գամ
զարնել, գետինը
ցից
խրել, դանակը
փորը
խոթել
ևն», ) ^ ) ^ ~
Տ1թ021<3ք
«
զանցառոլթեամբ
կամ ուրիշ մի պատ­
ճառով գործը ուշացնող, ձգձգող», սը–
րանց աւելի հին ձևերն են պհլ.
Տ բ օ յ
«
յապաղում»,
Տ թ Ը « ւ Յ Ո
ՏթՕյՇէ
«
հանել,
զուրս
հանել,
հեռացնել»,
պազենդ.
Տ 0 0 2 3
«
մէկ կողմ դնել, հանել,
մերժել,
արհամարհել»,
որոնցից փոխառեալ Հ
հյ.
սպուժել
«
յապաղել, տնտնալ, ան՝
հոգ գտնուիլ», հետևաբար
այլևս
զբ օ ս –
գռրծ չունի այստեղ)։
՛
նոյն, Կաոնամակ
ծան.
31
նոյն ընդ
սպու<էել =
պրս,
Տ1բ02։
֊
Զ Գ Ա Լ
(
զգացի, զդա ) «իմանալ, հասկա­
նալ, խելքը գլուխը գալ, ուշաբերիլ, զգաս­
տանար) (գրուած
նաև
սզալ, ր ս գ ա լյ
ԱԳր.
Եզն. Ոսկ. ա. թես. ես. և մ. Եփր. Բ. տիմ.
«
լուր առնել, տեղեկանալ»
Բազ. Դ. իա, իր,
իգ, խդ. ե. լե. Բ. մկ. բ.
7.
թ.
1,
ժբ.
21.
ժդ.
20
(
րստ Նորայր, Կոր. վրդ. էշ
348),
որից՝
զզալի
Փիլ.. Խոր. վրդվռ.,
զզալապէս
Փիլ.
Fonds A.R.A.M