ԶԱՌ
81
ԶԱՌ
Սարգսեան, Բազմ.
1927,
էջ
180
մեկնում է
հյ.
առատ
բառով, իբր «առատ
կերակրի
տուն, ամբար»\
*
ԶԱՌԵԿ
«
ոսկու
կամ
արծաթի
բարակ
թերթ, որ իբր զարդ կպցնում են. տճկ.
վա­
րազս),
որից
զառեկել
«
զառեկով պատել)), եր֊
կուսն էլ գիտէ միայն ՀՀԲ, իբր Հին Քերա­
կաններից, իսկ ՋԲ համարում է յետին
և
կամ նոր բառ.– \Հկ
^Տ,
էջ
23
ունի
զաոե–
կուն
քք^Աէ,
ոսկեզօծ))։
–
Պրս. )՝)
231՜
«
ոսկի» բառից, հմմտ. վա–
րր
էլսաիկ։
յ՜ԱՏէւ, 2շոճտբ.
118
զնդ.
231
Ո
«
դե֊
ղին», սանս.
1
ւ31
՜1,
պրս.
231՜
«
ոսկի» ևն։
*
ԶԱ ՌԻԿ
«
մկնդեղ,
ՅէՏ6աՕԱՄԱ
Խոր. աշխ.
608.
Գաղիան. Ոսկիփ. Վրթ. քերթ, գրուած է
զառինայ
Բառ. երեմ, էջ
98։
-
Իրանեան փոխառութիւն
է. հմմտ. պրս.
լ
-
ձյ-յ
2
Յա1,
*՝՛))
23
ՐՈՅ,
որից փոխառեալ են
ասոր,
յ - ֊ - ս ՛ / / 23ա1^3 (8քՕՇհ.61ւՈՅՈՈ,
99
բ),
արաբ.
2 3
ա պ ,
23
անէ,
թրք.
Հ$*Հ)ձ
291՜
Ո9զ,
աղալ.
2 9 1 ՜ 1
^ ,
լազաթ. ՝ճ–յՀ.)
2
ՄՈ6Ա,
քրդ. ՝ձՀ>))
2
Շա ւհ
ևն, բոլորն էլ
«
մկնդեղ»
նշանակութեամբ։
Իրանեանից
է
փոխառեալ
նաև
յն.
^0^ՏVէX0V,
որ արդէն
Արիստոտել
յիշում է և որ ժողովրդական
ըս֊
տոլզաբանութեամբ
մօտեցրած
է
Ա
՚0
Տ՝Ո՚ձ
(
յ^
կամ
^0թՏV^՝/.0^;
«
արու, արական»
բառին
(
տե՛ս
Տշհ1՜3ճ61",
1
^63116X10011,
Հիւր շ. IV,
19, 457
և
ՑօւՏՅՕզ,
83).
յոլնարէնից
էլ փո­
խառեալ են լտ.
ՁքՏ6Ո1ԸԱա,
ֆրանս.
31՜
Տ6աՕ
ևն։ Փոխառեալ
բառերր
երևան են հանում
միջին պրս.
*23
Ո11ե
ձևը, որի աւելի
հինն
էր հպրս.
*231՜
ա>՚3–,
կազմուած
231՜–
«
դեղին»
արմատից, հմմտ. զնդ.
231՜
ՅՈ^Յ–
«
ոսկի, ոս֊
կեայ»,
շցա–
«
դեղին, ոսկեգոյն»,
պրս.
231՜,
231՝1՜
«
ոսկի»,
2 3
ա ո
«
ոսկեղէն», որով
զառիկ
բուն նշանակում է «ոսկեգոյն
դեղին»։
Հայե­
րէն բառր ծագած
է երկրորդական
*23
է
՜
ո1<
ձևից, որ յառաջացած
է անշուշտ պրս.
"23
է՜–
աճ
-
ից,
է
՜
լ
բաղաձայնը նախորդ
1՜֊/
ւ
հետ
նոյ­
նացնելով։—Հիւբշ.
149։
Ուղիղ մեկնոլթիւնր տուաւ նախ
6
օէ–
է1Շհ. Ւ101՝36 ՑՐՏՈՆ
33, 58,
ԲսձԱՈ6ոէՅ
41,
1 0 6 ,
Լ Յ ^ . ճաւ. Տէսճ. § 757
են,–
Արմատական բսաարան — 6
մԱՏէւ,
2
շոձտբ.
118
զնդ.
2 3 1
Ո
«
դեղին»
սանս.
ՒւՅՈ,
պրս.
231՛
«
ոսկի» ևն։
"
ԶԱ ՌԻՆ Ա Յ
«
զառիկ, մկնդեղ»,
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էջ
98,
որից առնում են ՓԲ և ԳԲ։
Ունի նաև Նորայր, Բառ. ֆր.
01՜
բւՈ16ոէ
բա­
ռի տակ։
= Պրս. ձ֊-յ)
23
Ո13
կամ Հ^))
231՜
Ո1
«
զա­
ռիկ, մկնդեղ», սրանց վրայ աւելի
ընդար­
ձակ տե՛ս
զառիկ։ —
Աճ.
"
ԶԱՌՆԱԲ
«
մի տեսակ բոյս, թերևս
ք13Շ1Մ–
Ա Յ
Շ Յ ւ Յ բ հ ւ ՜ Յ Շ է Յ –
Բժշ. ունի
միայն ՀԲուս.
§ 698,
֊
Արաբ.
՝–
Հ^))
23
Ո13ե.
տե՛ս
Կամ ուսի
թրք. թրգմ. Ա.
154,
որի տուած նկարագրու­
թիւն ր ճիշտ նոյն է Հայբուսակի
նկարագրու­
թեան
հետ։
Ուղիղ մեկնեց ՀԲուս. անդ։
*
ԶԱՌՆԱԻՈՒԽՏ
«
մետաքսահիւս
կերպաս»,
մէկ անգամ
ունի Եզեկ. ժզ.
13
«
Եւ հանդերձ
քո բեհեզ և զառնաւուխտ
և ճաճանչաւուխտ»,
(
այլ թրգմ. Եփր. աւետ.
306՝
Զհանդերձս
քո
բեհ\զս և զզարդս քո սնդուս զառնաւուխտ
և
ճաճանալոլխտ).
սրանից առնելով
էլ Վրդն.
ծն.
ունի «պատմուճան
զառնաւուխտ
Բե–
նիամինի»։
Ուրիշ վկայութիւն
չկայ։
=
Ի ր ան ե ան փոխառութիւն
է և բուն նշա­
նակում է «ոսկեհիւս», կազմուած
է
զառն
և
ւոլիւտ
բառերից, առաջինն
է պրս.
2311՛
«
ոսկի», հին ձևր
*231
՜
Ո
(
տե՛ս
Հիլբշման,
Բ61-Տ. Տէսձ.
259).
երկրորդն է
պրս.
ՕՅւէ
«
հիւսեաբ
< ^ Յ ք է Յ – < * ւ մ է Յ – < ; * Ա ե ճ Յ – .
(
հա֊
յերէնի մէջ հնագոյն
քէ
դառնում է
իւա.
հմ­
մտ. պրս.
Ո3231՜3քէ>4/. Հազաւ՝աաւխտ,
եսսթն >օիւտո,
անձե՜՛ւէ/»/՛,
օ ՚ խ ծ ր ։
Ըստ այսմ
զառնաւուխտ
նոյն է պրս.
231՜
եՅւէ, 231
՜
ւ
–
եՅւէ,
231՜
եՅէէ, 231՜03ւ
«
ոսկեհիւս
հանդերձ»
բառի
հետ։—Հիւբշ.
149։
նՀԲ անցողակի
յիշում է պրս.
զէւ՝–
պ էֆ տ ։
Վերի ձևով մեկնեց նախ
Հիւբշ.
2
Լա<3,
85(1881)658
և ՝9
&
Տ.
Տէսճ.
էջ
187, 259,
Թիրեաքեան, Արիահայ բռ.
158
պրս.
֊ – ) .
^
1
^231"–2աճէ
«
ոսկի
կա–
խուած»։
"
ԶԱ Ռ Ք Ա Շ
«
ոսկեթելով
ասեղնագործուած»
Վրդն. սղ.խդ, էջ
161
«
Ագանին
թագուհիք
հանդերձ զառքաշ առ ստորոտովք, խայտա–
Fonds A.R.A.M