7;»
«
իւղոտած, աւրուած, աղտոտ»։
(
Կամու­
սի թրք– թրգմ, Ա.
543
գիտէ շ-յ
23–
ՈՅՃ
((
Ի
լ
ղը
աւրուիլ, փճանալ, հոտիլ»,
է-յ
23
ՈX
«
հոտած
իւղ», որոնք յար­
մար լեն վերի
վկայութեան)։
՚
ԶԱՆԱեւ
«
սպիտակ
շուշան» Գաղիան. ու­
նի միայն Բառ. երեմ, յաւել.
574,
որ մեկ­
նում է «սպիտակ
սուսամ»։
—
Բ
՝
ՐՔ՝
սուսամ
է
«
կնճիթ»,
բայց այստեղ
անշուշտ պէտք է
հասկանալ
սուսան,
որով վերի բառն էլ ուղ­
ղել իբր թրք.
2 3
ո ե Յ զ
(
ռմկ.
զամ­
ս՛ աիւ^
«
շուշան», հմմտ. «Աամպախն սպիտակ
սուսանն է» Ամիրտ. (ըստ ՀԲուս. էջ
494)։
ԶԱՆԱԿ
«
կտոր, մաս, հատ» Բուզ
.102.
ճա­
ռրնտ. Վրք. բրս. ամէն տեղ էլ գործածուած
է ոսկու կամ արծաթի կտորի
համար։
նահա պ ետեան,
Բազմ.
1906, 398
ուղղում է Բուղան դի մէջ
նշանակ,
բայց
առանց նկատի առնելու, որ նոյն բառր
գործածուած է նաև ճառընտրում։
Գ —
Մ., Բազմավէպ,
1917,
էջ
6 — 8
ուղղում
է
քանակ,
որին դէմ է Վարդանեան, ՀԱ,
1921,
249,
որովհետև
քանակ
բառը ոս–
կեգարեան չէ։
"
ԶԱՆԱՊ
«
Վիշապ համաստեղութեան
պո­
չը» Վրգն. սզ. ճգ. էջ
344
և պտմ. տպ. Վե֊
նետ. էջ
137,
հրտր. էմինի, էջ
180։
֊
Արաբ.
-֊֊*֊•֊
Օ Յ Ո Յ Ե
կամ
2 3
ՈՅե
«
ագի,
պոչ»,
որից
03
ՈՅե–1–է1ՈՈ1Ո
«
Վիշապ հա­
մաստեղութեան
պոչը», րստ այսմ վերի բա­
ռը նոր տ ա ռա դա րձութ ե ա մ ր է։ — Հիւբշ.
264։
Ուղիղ մեկնեց նախ ՆՀԲ, յետոյ
Հիւբշ.
շ Լ ա Օ ,
35(1881),
659։
ԶԱՆԳԱԾԻԼ.
անստոյգ նորագիւտ բառ, որ
մէկ անգամ գտնում եմ գործածուած
Վրք. և
վկ. Ա.
615
«
նանրութեան
նմանեալ են
կեանք քո և պայծառութիւն
քո
ունայնու֊
թեամբ իջանէ ի դժոխս, և զարմանամք թէ
զիա՞րդ այնքան տկարութեամբ
իջանէ ի դժո–
խրս
զանգածեալք
(
այլ ձ. զգածեալք), մարտ
եղեալ րնդղէմ անպարտելի զօրութեան...».
"
ԶԱՆԳԱԿ (՛ի-ա
հի ըստ նՀԲ, բայց առանց
վկայութեան)
«
զանգակ կամ բոժո ժ (մեծը և
կամ փոքրը)» ՍԳր, որից՝
զանգականի
«
զան­
գակներ» Մագ.մեծ են, էջ
20
զանգակագանչ
նարեկ.,
զանգակաձայն
Եղիշ. չրչր֊ և խա–
չել.,
զանգակատուն
Յիշատ.,
զանգակեալ
«
բոժոժներով
զարդարուած»
Արծր. գրւում է
նաև
կ
տառով՝
զանկակ, զանկակաձայն
ևն։
Բուն արմատն է
զանգ,
որ ունի Վահր, գրուած
զանկ
ձևով, սրանից
զանգիկ
կամ
զանկիկ
«
մակալեզու,
պզտիկ
լեզու, լեզուակ,
\01\
Շ
ձշ
Բ 3 1 3 1 Տ »
Ոսկիւի.։ Արդի դրականում արե–
վելեան բարբառը
գործածում է
զանգ,
իսկ
արևմտեան բարբառր՝
զանգակ։ —
նոր բառեր
են՝
զանգահարոլթիւն, զանգակաձև., զանգա­
կածաղիկ
(
րստ Տիրացուեան,
Օ օ ո է ո ե ս է Օ ,
§ 508 ՇՅտթՅՈս13 Շ Ո Տ թՅ
Լ
31
Ո.
ծաղիկը)։
–
Պհլ.
* 2 3
Ո §
ձեից, որ աւանդուած
չէ.
բայց
նոյնն են հաստատում պրս.
ւ֊Հտ) 23Ո§,––
2
ՅՈ§Յ
1
Յ
, 23
Ո§՚Ա
1
Յ
,
յ ֊ տ ֊ - յ 23Ո§Ա1,
23
Ո§Ա
1
Յ
, ֊ – – –
^ – յ 23
Ո§Ա
1
Յ
՜1
Յ
«
զանգակ, բո­
ժոժ, փոքր զանգակ», սրանցից
փոխառեալ
են նաև ասոր. )՜\Հ֊յ
֊-֊*
§§֊-
«
զանգակ»,
ւ^ •
2 3
Ո § 3
«
հնչիւն»,
քրղ.
26
ո1<, 26Ո§11, 2 3 Ո § 6 . ,
23
Ո§11
«
բոժոժ»,
26
Ո§շ1ս1(
«
կոկորդ, կոկոր­
դի ոսկոր» (հմմտ. վերր
զանկիկ
«
մակալե­
զու»), ուտ.
զանգ,
օսս.
23
Ո
§37
Յ
1(,
վրաց.
ՀտտՇյ^շոտյօ
զանգալակի
«
բոժոժ»
ևն։ —
Հիւբշ.
149։
Ուղիղ
մեկնեց նախ ԳԴ,
85
էէւԺ|.
2 1
ա Օ ,
1850, 354
սանս.
ՕՅաևհ.3։
նոյն,
Ճ Ո Ը Յ ,
75, 235
պրս.
2 3
Ո § ։
Լ Յ § .
Սւ
"
§6ՏՇհ.
980
պրս.
23
Ո§Ա
1
Յ։
նոյն,
0.6–
ՏՅՈ1. ճեեճ.
41
պրս.
2 3
Ո § , ՃՅՈքՀ, 23Ո-
§Ա
1
Յ,
ասոր.
2 3
§
ևն։
ԲձԿսՆձՈ)/,
ՀԱ,
1908, 342
զ
նախդիրով
անկանիլ
բայից։
ԳԻՌ.֊Ախց. Կր.
զանկ,
Ալշ. Երև. Խրբ. Մշ.
Ջղ.
զանգ,
Գոր. Շմ. Ռ. Տիգ.
զանգ,
Մրղ.
զանգ՜,
Ագլ. Տփ.
զա՛նգակ,
Սչ.
զանգագ՛,
Պլ.
զանքագ,
Ղրբ–
զա
՛
նգ՛ակ՛
զանգ՛,
Սլմ.
ղանդ
՚
ակ՝,
Մկ.Ոզմ.Վն.
զանկակ,
Հմշ.
զ օ ն –
զագ; —
Գործածւում է
զանգաք
նաև իբր ած.
«
քաղցրահնչիւն»
նշանակութեամբ
(
Ի~չ՝
զանգակ ձայն, զանգակ աղբիւր^.
Երև. կայ
զանգակ
ծաղիկք (րստ Պռօշեան,
Սկիզբն
երկանց, էջ
53)։
—
նոր բառեր են
զանգաթել,
զան գ աձայն։ —
նոր փոխառութիւն է
զանգու­
լակ
(
Ղրբ–
գ ն գ օ ՚ լ ա կ յ ,
իբր պրս.
23
Ո § Ա
1
ՅԿ
«
բոժոժ»։
ԶԱՆԳԱՆԵԼ. ԶԱՆԳԵԼ
տե՛ս
Անկաներ
Fonds A.R.A.M