Տ Յ ^
ա1ւ61–, ՏԱ^ձա,
44, 555
պհլ.
քրդ.
–
§ հՁ Ո
մասնիկի հետ։ Բառիս վրայ
ընդարձակ խօսած և վերի ձևով մեկնած
Է
ա\ա,
ատս 9,
տշ֊տտ,
ձի
ւբ1
.
446,
կարելի, բայց ոչ ապահով է գտնում
այս մեկնութիւնը,
որովհետև
նշանս։֊
կութեանց տարբերութիլնները
աւելի մեծ
են, բան նոյնութիւնները,
և երկրորդ՝ որ
հի նախատառ
զ
ձայնի ծագոլմր անըս–
տոյգ է ընդհանրապէս։
Աւելի
մանրա֊
ս ասն խօսում է Հիւբշ.
ճ ա տ ա Յ Շ Յ , 1Ր,
19, 457 — 480,
թրգմ. ՀԱ,
1907, 183—7,
որ քննելով
բոլոր դ֊ով
սկսող
հայերէն
բառերը, հաստատում է, որ սրանք կա մ
Փոխառութիւն
են և կամ՝ եթէ փոխառու֊
թեամբ մեկնուած չեն, մթին են մնում։
Բ6(161
՜
Տ6Ո,
Հայ. ղր. լեզ. 158—161 ձև֊
վացած է դնում
ըստ
նախդիրից՝ ա.–ի
անկումով և
ս
վերածուելով ղ-ի։
ԳԻՌ.
—
Առհասարակ կորած է, բայց
մնում
է դեռ Ալաշկերտի,
Մուշի,
Տիգրանակերտի,
Սիւբիոյ և Սուչավայի
բարբառներում՝
իբրև
հայցականի
մասնիկ,
միւսները պահում են
մի՛միայն
մասնաւոր պարագաներում,
ինչ­
պէս՝ Պլ.
ինքը զինքը, տեղսըզաեղօք,
Ղրր,
զիրսո տալ
«
վերան փաթաթելէ ևն։
ԶԱԶԻՐ, ի-ա
հլ. (յետնաբար նաև
ի
հլ.)
«
զզուելի,
գարշելի, վատ, գէշ, պիղծ» Ծն.
խա. 19—21. Եւս. պտմ. Եփր. պհ., որից՝
զազրագոյն
Ծն. խա.
19,
զազրագործութիւն
Եւագր.,
զազրալի
Փարպ,
զազրաձայն
Եփր.
բ. տիմ. 252,
զազրանալ
«
զզուելի
դառնալ»
Ոսկ. յհ. բ. 38 , «զզուիլ, գանիլ» Ագաթ. Եվւր.
ծն.,
զազրալ
«
գանիլ» Եփր. համար.
129.
որ
և
զազրիլ
Սարգ. ա. յհ. ե. էջ
694,
զ ա զո ս –
ցուցանել
ժող. ժ
.1
.
Յոբ. թ.
31.
Եփր. թգ.
400,
զազրատեսիլ
Ոսկ. բ, կոր.,
զազրոտի 7–.
թագ. ծա.
33,
զազրութիւն
Յոբ. բ.
9.
ե.
5.
Եփես. ե.
4
ևն։
նՀԲ
ցած իր։
Հիւնք.
զզուիլ
բառից
(
բայց այս բառը հին հայերենում նշա­
նակում է «հարստահարել»
)։
«
խոցել, վիրաւորել».
նորագիւտ
բառ, որմէկ անգամ գտնում եմ գործածուած
Կոսւո. երգն. 177 «Գաղտուկ նետերով զախ­
մե ս»։
= Պրս.
ք ֊ – ֊ ) 23X111
«
խոց և վէրք, որ լինի
ի զինուց պատերազմի»։
—
Աճ.
ԶԱԾԱԾ
«
տկար, խեղճ, դուզնաքեայ, տը֊
խեղծ» Ես. խա.
14.
Եփր. դա. Վրդն. ծն. և
ել.։
ՀՀԲ աւելացնում է նաև «զաւակ, ծր–
նունդ, փոքրիկ մանուկ, տղայ»
նշանա–
կութիւններր, որ սխալ
է։ — նՀԲ լծ.
ա–
զազուն։
Հիւնք.
զաւակ
բառից։
ԶԱԿԱԾԱՆԵԼ
«
տածել,
սնուցանել, բուծա­
նել», ու նի միայն
ՀՀԲ։
ԶԱԿԱԿ.
նորագիւտ անծանօթ բառ, որ մէկ
անգամ գործածում է Ոսկ. մ. բ.
1,
էջ
417
«
Եւ այսպիսի
օրինակօք լի են գիրք և աշ–
խարհիս կեանք։ Զի - պոռնիկք և իգացեալք
խնուն զբերանս զակակաց, որք զչարիս ան­
շարժ համբաւեն և սատանայի
հարկատուք
են–։
Ոսկեբերանի
հրատարակիչն
ասում է
թէ ձեռագրի մէջ գրուած էր
զ ակակաց
և կարծում է, որ թերևս ուղղելի է
զանդ­
կաց,
որովհետև
յոյն
բնագիրդ
ունի
«
մանիքեցւոց»։
ԶԱԿԱՆԵԼ
տե՛ս Ակն,
ԶԱԿԱՏԵԼ
«
խենթի պէս մի բանի
յետնից
ընկնել,
մոլիլ,
բարկութիւնից
կաաաղիլ»
Բուղ. ե. լէ. Խոր. Ա. ա.նար. էչ
46,
119.
Երզն. մտթ. 172. ՀՀԲ ունի նաև սխալ
զատւս–
1(
իլ
գրչութիլնը՝ ըստ Բառ. երեմ, էչ 98։
նՀԲ
զականել
բայից։ Տէրվ.նախալ.
109
և Լեզու էջ
90
հակիլ
բայի ղ-ով ա֊
ճած սաստկականը, իբր
զ-հա կ - ա տ -իլ։
Հիւնք.
ակատ
քարի
անունից։
ն\^\\\էձ\,
Ի
\
ՏՆ,
16, 126
զ-հակիլ^
ԶԱԿՈԻՆԻ
«
ալանք հողմոց», այսպէս
ունի
Բառ. երեմ,
էգ 96։
֊
Զ Ա Հ Ա Ն Դ Ի Լ
տե՛ս ԱՀ,
*
ԶԱՀԹԵՐ
«
մի տեսակ դեղ» Բժշ. ունի մի­
այն ՀԲուս.
§
691,
== Արաբ. յձ֊տ>–*~
Տ Յ ՚ է Յ ք
«
ծոթրին»։
Ուղիղ մեկնեց ՀԲուս. անդ։
*
ԶԱՀ Ո ՄԻԼ
տե ս Հոմ, Համ։
*
ԶԱՀՐԱՅ
«
վայրի մեխակ, լտ.
ԵՅՕՕհՅՈՏ.»
Բժշ. ունի միայն ՀԲուս.
8 692,
–
Արաբ. ֊յ-^՚յ
23
ւ՜11՜3,
որ նշանակում է
Fonds A.R.A.M