ԵՓԵ
73
ԵՔՍ
ռու»,
եփ-թափ, եփսել, եփման, եփոլան, ե–
փոց, եփուկ, եփուն, եփօն
ևն։
՛
ԵՓԵՆԷ
«
մի տեսակ
թռչուն)), մէկ անդամ
ունի Վեցօր.
ը.
էջ
170
«
Մևս ևս թռչուն, որ
անուանեալ
կոչի եփենէ, առնու
ղրնկեցեալ
ձագն արծոլոյն՝
ժողովէ առ ինքն և սնուցա­
նէ»։
Ուրիշ օրինակ
չկար
= 3ն. ՚՚ղ գՀ՝>՚դ
«
մի տեսակ արծիւ, ոսկրա­
բեկ, ոսկրակուլ,
Օւ՜ւք&ւՇ»։
Այս բառը տառա֊
դարձութեամբ
պիտի տար հյ.
փենէ,
բայց
թարգման՛իչը
սխալմամբ
յօդը միասին առ­
նելով՝ տառադարձրել է
եփենէ։—
Հիւբշ–
349։
Ուղիղ մեկնեց նախ
նՀԲ։
ԵՓԵՆՈՍ, ի-ա
հր անստոյգ բառ. ՀՀԲ մեկ­
նում է «բոնոսոս, վայրի ցուլ)), նՀԲ և ԱԲ չու­
նին, իսկ ՋԲ համարում է «բոնոս կամ եպե­
նէս»՛
"
ԵՓՈԻԴ
կամ
ԵՓՈԻՏ
«
առանց
թեզանիքի
մի տեսակ
կարճ վերարկու՝ որ ղևտական
քահանաներն
էին հագնում շապկի ու բաճ­
կոնի վրայից և ուսերի վրայ՝
ճարմանդներով
կապում» ՍԳր. Եւագր.
185.
որ և
հպա դ
«
սուրբ
սեղանի ծածկոցը»
Միխ. ասոր,
էչ 546,
որից
եփուտաւոր
«
չուրջառակիր» Վկ. արև.
10
$,
Շնորհ. Եդես, ճառընտ.։
-
Երր.
" " 12
^ §քՕՏ
«
եփուդ. հրեայ քա­
հանաների
նոյն զգեստը», հասած
է
մեզ յն.
8՚
քօ68
(
որ և
Տէք(0§)
տառադարձութեան
մի֊
չոցով։—Հիւբշ.
349։
Ուղիղ մեկնեցին նախ ՀՀԲ ևՆՀԲ,
ԴՓՐՈՍԻՆԱՅ
«
ուրախութիւն»,
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էջ
95։
= 3ն, էհդ\գտե՝պ նոյն
նշ.
—
Աճ.
ԵՓՓԱԹԱ
«
բացուի՛՛ր». իբր օտար բառ գոր­
ծածուած է մէկ անգամ Մրկ. է.
34
«
Հայեցաւ
յերկինս,
յոգւոց եհան և ասէ Եփվւաթա, որ
է «բացի՛ր»,
սրանից է կազմուած
եւիւիաթսւ–
ձայն,
որ մէկ անգամ գտնում եմ գործա­
ծուած Վրդ. անեց.
21
«
Ւ մատունսդ եփ֊
փաթաձայն, առ գիրկդ գդոլասէր...» (հմմտ.
Ա՛րկ. է.
33
«
Արկ զմատունս իւր ընդ ականջս
նորա...»)։
= Եբր,
ՈՈ2 քէհ
«
բանալ»
բայի
կրաւ,
հրամ, ձևն է, որ Ս. Գրքի
թարգմանութեան
ժամանակ
յոյն տառադարձութեան
(
տւտՅէծձ)
ՎՐ
ա
ՏԻց անցել է
հայերէնի։
"
ԵՔԹԵՐԱՆ
կամ
ԵՔԹԻԵՐԱՆ
«
ձկնական,
ձկնորսական»
նեեմ. ժբ.
38.
սխալմամբ
գրուած է
նեքտիլրրան
նեեմ. գ.
3.
երկուսն
էլ գործածուած
իբրև յատուկ
անուն՝
Երու֊
սաղէմի մի դռան
համար։
= 3ն.
կ&պ
՚
յՕ՚Հ,,
լղ. Ն/Գդ-քփ «ձկնական»,
որ գալիս է
1՝
Հ9՝6՜
«
ձուկ» բառից. Ս. Գրքի
ժամանակ
տառագարձուած
յունարէնից։
—
Հիւբշ.
349,
Ուղիղ մեկնեց նախ նՀԲ։
"
ԵՔԻՆԷԻՍ
«
մի տեսակ փոքր ձուկ է. նա­
ւակալ» Վեցօր.
153
(«
Ձկնիկն
մի փոքրիկ՝
որ անունանեալ
կոչի եքինէիս,
որոյ այսպէս
թարգմանի
անուն իւր՝ նաւակալի
Յովհ.
վնկ,
= Յն. կտ՝պւգ «նաւակալ, մի տեսակ ձուկ,
որ իբր թէ նաւերր բռնում է»։ —Հի֊բշ–
349,
Ուղիղ մեկնեց նախ նՀԲ։
"
ԵՔԻՆՈՍ
կամ
ԵՔԵՆԷՍ
«
ծովային
ոզնի»
Վեցօր.
150
(
չորս անգամ). Վանակ, հց.։
= Յն. է
՝/\՝
ՈՀ
«
ոզնի (ծովային կամ ցա­
մաքային)»։–
Հիւբշ.
349։
Ուղիղ մեկնեցին նախ ՀՀԲ և ՆՀԲ,
•
ԵՔՍԵԵՓՏՈՐՈՍ
«
նօ տար կամ համարա­
կալ», նորագիւտ բառ, որմէկ անգամ գըտ*
նում եմ գործածուած
Վրք. և վկ. Ա.
442։
= Յն.
Տ\–/.ԽՀ<ՕՕ,
—
000
Հ
ձևի միջոցով
Լ
,
տ.
ՇՃՇՇբԽէ հոմանիշից (տե՛ս
ՏօբհօօԽտ, 484)։
-
Աճ.
Վարքի հրատարակիչը
դնում Է ուղ­
ղակի
լատինից։
"
ԵՔՍՈԴԻՈՆ, ի-ա
հլ, «թաղման
հանդէս,
յուղարկաւորութիւն)).
նորագիւտ բառ, որ
չորս անգամ գտնում եմ գործածուած Աոկր.
եկեղ. պատմ. էջ
114, 237, 390, 489
(
Թագա­
ւորականովն
եքսոդիոնի
արժանաւորիլր.
Զմարմինն
Կ ո ս տ ան դի ո սի
թագաւորաբար
պատուեալ
եքսողիոն
արար. Զեքսոդիոնին
օրինաւորութիւն
լցեալ. Մարմինն
Բէոդոսի
կարծեցելով
\
քսոդ\ոնաւն
բերեալ որդին պա­
տուէր Արկադիոս.—յն. բնագիրն
ունի սրանց
դէմ
«7
յ5տ1ա
«
յուղարկաւորել»,
*.–
քխ\.Ա
«
յու­
ղարկաւորութիւն»
)։
= Յն.
1
Հ<)Կ՝.Կ՝ւ
«
մահ.
2.
թաղման
յուղար­
կաւորութեան
հանդէս»
(
Տ օ թ հ օ շ 1 շ Տ ,
485).
բուն նշանակութիւնն
է
«
ելք»։
—
Աճ.
Fonds A.R.A.M