ԿԾԼ
601
Կ Կ ՈԻ
նեն նաւավարքն
զպարանս
ն աւուն».
սրա
համար
իբր վկայութիւն է
բերում
Ագաթ.
«
Բերին
կարս
պարանաց
եր­
կայն
ս տ ո ւա ր ս և կծեցին»։
Նոր տպա­
գրութեան
մէջ այս հատուածը
հ ե տ ևե ալ
ձևով
է. «Բերին
կարս
պ արանաց
եր֊
կայնս և ստուարս, և
կ ց ե ց ի ն
իջուցին
ի ներքս» (§
218.
ձեռ. տարր,
չկայ,
ուրեմն
բոլորն
էլ ունին
կցեցին
յ. սրա­
նով՝
ենթադրեալ
կ ծ ե լ
բայր
ինքնին
ջնջլում
է։ — Հիւնք.
հանում է
կ ծ ծ ի
բա­
ռից։
ԳՒՌ.-Ախց. Երև. Կր. Ջղ. Տփ,
կծիկ,
Վն.
կծիկ, կ ծ ի ք
1
(
սեռ.
կ ծ կի, կ ծ կ անք ,
Մրղ. Սլմ.
կ ծիկ ՛ ,
Մկ.
կ ծ իք
1
,
Ննխ. Պլ. Հմշ. Ռ. Սեբ. Սչ.
գձիքյ,
Շմ.
կծից/,
Ալշ. Մշ.
կ ըձի գ ,
Ասլ.
զ ր –
ձ ի ց ,
գ ձ ի յ ,
Խրբ.
Օ-իգՏ,
Հճ.
զ ա ֊ ի զ ,
Տւիգ.
գ ը ձ ձ ի զ ,
Ոզմ,
կ ծ է ՚ կ ,
Ղրբ.
կծրէգ
8
,
Գոր.
կծէկ,
Ագլ.
կ ծ ա յ կ ՛ ,
Սվեդ.
զ ր ձ ձ ա զ.—
բ ա յ ա ­
կան ձևով՝ Ջղ.
կ ը ծ բ կ ե լ ,
Ռ.
զ զ զ է լ ,
Ասլ.
գ ը զ –
զէ՝լ,
Ալմ.
կսկել,
իսկ Պ լ. միայն
զ ը զ զ ը դ ի լ
«
կուչ
դալ,
կծկտիլ»։
Նոր բառեր
են
կ ծ կ ա­
փ այ տ , կ ծ կւափլ, կ ծ կ տ ո լիլ , կ ծ կ տիկ , կ ծ կ ո–
տ ո լ կ
ևն։
ԿԾԼԻ
տե՛ս
Կրծլի։
ԿԾԾԻ
տե՛ս
Կծիծ։
ԿԾՐԻ
տե ս Կիծ,
ԿԾՈԻԵԼ
տե՛ս
Կիծ,
ԿԾՏԱԼ
տե ս Ործ,
ԿԿԵԼ
«
ոստայնանկել,
կտաւ
գործել»
Ոսկ.
եփես,
806,
Կղնկտ. հրտր. կմ. էշ
21,
Նար.
է. էջ
18.
Մաշկ,
որից
կ կ ո ց
«
մաքոք»
Ոսկ.
եփես,
806.
Պրոկղ.
Կանոն. Յայսմ. կամ
կ կ ո ց ա յ
Երզն. մտթ.
118
(
գրծ.
կ կ ո ց ա յի ւ ք ,
կ կ ո ց ե ա լ
«
աչքը տկարացած,
կկոցի պէս
փոսացած»
Օր. իը.
32,
Հիւնք. յն.
7֊6/՝
յօ.–
«
կարապ»
բառից։
ԿԿԸԵԼ
«
յօնքերր
պա՛տել».
միջին հյ.
բառ,
որ
ունի
միայն
Նորայր,
Բառ.
ֆր.
575
ա.
որից
կ կ զ ա յ օ ն
«
բարձրամիտ,
հը֊
պարտ»
Վրդն. պտմ.
55
—
Ոսկիփ։
ԿԿԹԱԼ
տե՛ս
Կղեր
ԿԿԻԹ
«
մի տեսակ
կենդանի»,
նորագիւտ
բառ, որ մէկ անգամ
գտնում
եմ
գործա֊
ծուած
Խոր. աշխ. հրտր, Սուքրեանի,
էջ
30
(
վկայութիւնր
տե՛ս
ա ր տ ի կ ի »
©ԿԿՐԻ ք ի - ա
հլ. ըստ
ՆՀԲ, բայց
կայ մ ի ֊
այն
սեռ. ֊ ի ) «կկու
թռչունը»
Մխ. առակ.
Վանակ. հց։
֊
Բնաձայն
բառ է, ինչպէս
են նաև
իր
հոմանիշ
օտար
ձևերը,
օրինակ՝
սանս.
1(0–
\
ճ\ձ–,
ԱՕԱՅ–,
յն.
7.07.7.0.։.
լատ.
ՇԱՕսԽտ,
ֆրանս.
աԱՇՕԱ,
անդր
ՇԱշ\Լ0Շ, իռլ.
ՇԱՅշհ,
կիմր. ՇՕ§,
գերմ. րԼսշևսՀճ, վիթ. ճձճս՚ճ, հսլ.
1
<
Ա
1
<
Ձ
\
7
1
ՇՁ,
ռուս, պպսատւ,
պրս. յ Հ ՜ ^ Հ ՜
ԱսԱս,
ՔՐԴ՛ ճւճս,
նոյնպէս
ոչ֊հնդևրոպական
լ ե ֊
զուների
մէջ, ինչ. վրաց.
ՅԱօ^.™" զ ո ւ գ ո ւ լ ի ,
ուտ.
կ ո ւ ք կ ո ւ օ , կ ո լ ք ք ո լ ն ,
օստյակ,
ԱսԱս,
1\
ս1ա1\,
մորդվին.
ԱսԱս,
թրք.
յ.4յ.տ գսզս,
արևել. թրք. ձ
ՏԱ֊
Ա-ԱԱ-Ա,
ֆինն.
ԱՅԱ6
ևն՛
(
Հմմտ.
ՑօւտՅշզ
483,
ՑտոոշԱշք
639,
\\
^Յ
1
ՃՇ
2 0 6
և
Բօեօա^
1,
466,
որ
հնդևրոպական
նախաձևն է դնում
զ11զս) .
—
Հիւբշ.
172։
ՀՀԲ
դնում է բնաձայն։
Նոյնպէս
նաև
ՆՀԲ, բայց
միացնելով
պ,րս + և թրք*
ձեե֊
րի հետ։
Լ Յ
§
.
Խտ.
Տէսճ. §
1163
պրս,
բառի
հետ՝ բն աձա
յն
։
Տէրվ*
ձ
\\–
էՁՈՈ. 3 2
քքուել, ք ո ւ ք ա լ
ձևերի
հետ֊
Նոյն, Նախալ,
14, 71
հնխ,
1
\
Ա
և կրր֊
ճատ
կբկնութեամբ
ԱսԱ
արմատից է
գնում
քքուել,
ք ք ո ւ ա ն ք , կկու,
սանս.
Աս,
յն.
7.(0
x6(0
«
քուքալ»,
պրս.
1\
Ս1<
«
քուք»։
8
սք§6,
Լ
^Ա. Տէսճ.
1, 74
ու֊
ղում է գտնել
Կապադովկիոյ
I I
(.07.00-6.;
տեղանոլան
մէջ։
ԳԻՌ.֊Ախց,
Գոր. Երև. Ղրբ. Ջղ. Սլմ.
կուկու,
Ալշ.
կգու,
Հմշ.
գ ո լզ ո ւ ,
Կր.
կկուկ,
Ասր
գ ի ւզի ւ գ , գ խ զ ի ւ * ,
Հճ.
գ ՚ ո ւ գ ՚ գ ՚ ո ւ զ ՛ ,
,
Գթ.
կ ո ւ ց ՛ ո ւ մ , ց՛ուց՛ում.—
թուրքերէնից
նոր
փո­
խառութիւն
են Տիգ.
ղ ՚ ո լ ղ ՚ ղ
՚
ռ լ
և
անյայտ
գա
լա
ռա կան ով
իւոլիւու՝
որ տալիս է
1
^.§§Տ,
էջ
57
ց ո լ ց ո լ
(
կարդա
գ ՛ ո ւ գ ՛ ազ
ձևի հետ
միասին։
Այս բոլորր
նշանակում
են
«
կկու»,
իսկ Ռ.
գ ո լզ ո ւ վ ա ք
«
բու»։
ԿԿՈՒԸ
«
ճկուելով
ոտների
վրայ
նստիլը»
Մխ. ապար,
որից
կ կ դ իլ
Ոսկիփ. Վրդն.
առ.
59.
որ և
կ ն կ զ ի լ
Վրդն. առ.
19։
ՆՀԲ
կ ո ւ զ
բառից։
ԳՒՌ.֊Ղրբ.
Շմ, Տփ.
կ ո լ կ ո լզ ,
Ննխ. Ռ.
Սեբ.
գ ո ւ զ ա զ ,
Պլ.
գ օ զ օ զ ,
Ակն.
գրգըզ.
բա­
յական
ձևով
Ախց.
կ կ րզի լ , ա ս լ րզի լ ,
Կր.
Fonds A.R.A.M