585
ԿԻԹ
ՆՀԲ
յիշում է եբր.
կիգա, կէէլ
(
իմա՛
էՅ § 6 2 )
«
բուրդ»,
պրս.
§6 Տ , §6 Տ Ա
«
գէս»,
կիյսնէ
«
թել»,
խէէլդ
«
բուրդ ոչ֊
խարի
ծովային
կոչեցելոյ»։
ԳՒՌ.֊Ննխ.
(
գիւղերը)
գ ՚ ի գ
«
բուրգ, թա֊
ղիք, քէչա». այս բառր
բուն
քաղաքում
պակասում
է, իսկ գիւղական
ձևր
ենթա՛դրում
է նախաւոր
գիգ
ձևր, որանշուշտ
կիգն
բա֊
որն է՝ ա գգուած
<լ<լՆլ
բայից՝
նախաձայնի
համար,
հմմտ. Ակն.
կագաթո թօթուել
«
մէ­
կին իր բոլոր
գաղտնիքները
ասել տալ», որ
յիշեցնում է
գզաթ
բառր,
բայց
ունի
կ
և
ո՛չ
գ,
ԿԻԶՈՒԼ
տե՛ս Կէգ,
ԿԻԹ, ո
հլ. «անասուններից
քաղուած ար֊
դիւնք. ինչ. կաթ, ձու, կարագ ևն» Յոբ. ի.
17.
Ոսկ. ա. կոր. «կթելը,
քաղե՛լը» Վստկ.
41.
Լծ. նար. որից
կթե |
«
կաթ
կթել» Առակ,
լ. 39. Յոր. ժ. 3, 10.
կթան
«
կթելու
անա­
սուն»
Իսիւք. 38. Ոսկիփ.
կթեղէն
«
կաթի Կ
ձուի վերաբերեալ
ուտելիք.
ինչ. պա՛նիր,
կարագ, մածուն,
ձու ևն» Ասող. գ. 17.
ա յ ­
գեկիթք
Վստկ.
հաւու կիթ
Վստկ. 205=
հաւ­
կիթ
«
ձու» Ոսկիփ.
իւակակիթ
Մծբ.
կովկիթ
Կանոն. 116.
ձիակիթ
Փիլ. տես։ — Այս ար­
մատի
երկրորդ
ձևն է՝
կ ո ւ թ , ո
հլ.
«
այգին
քաղելր»
ՍԳր. որից
կթել
«
խաղողր
քաղեր
ՍԳր. «պտուղ
քաղել»
Անկ. գիրք
հին կտ.
155.
Գր. սքանչ,
ծն. քս. (ՀԱ 1912, 473).
Լմբ. ճառ
հմբ. տպ. 1865, էջ 252.
կթոց
«
կթած
խաղողր
մէջը
լցնելու
կողով» Վա­
նակ,
յոբ. Վրք. հց– (\ աղդուելով
յաջորդ
ք֊ից՝
քթոց
Վրդն. սղ. ձ. էջ 274, Վստկ. 135.
Սմբ. դտ. 61, որ և
քթանոց
Վստկ.),
այգ ե­
կութ
Ոսկ. ես.
խակակութ
Ել. իէ. 20. Վետ.
իդ. 2.
դժուարակութ
Նար։ — Նոյն
կութ
ար֊
մատից է դարձեալ
կթոց
«
սեււլտհմ
բեր ա֊
միսր»
Գիրք թղ. 273 (ն՛որագիւտ բառ), որ
կազմուած է ճիշտ
այնպէս՝
ին՚պէս
գւռ.
քաղոց
«
յունիս»
ամսանունը
քաղել
բայից։
ՆՀԲ երկուսին
էլ լծորդ է գնում
կաթն։
Հիւնք,
կաթն
բառից է հանում։
Այսպէս
նաև
Բ 6 (Խք Տ 6 Ո
Նպաստ 12, որ
մերժած
եմ ՀԱ 1904, 335՝ առարկելով թէ այս
պարագային
Ագոլլիսի
բարբառով
պի­
տի
ունենայինք
"
կիւցիլ,
քանի որ ու­
նին ք
կաթն==^գր կ ա ՚ խ ց ր ։ ԲտճշքՏԸՈ
ևս
մերժում է իր հա մեմ ա տ ութիւն ր՝
Հայ. դր. լեզ. 28,
Տ Շ Ո Շ ք 0 Գ Ո է 2
8 8 29,
15
հբգ. զաԱ, անգսք.
ՇաւԺս,
հհիւս.
1
< \ ՚ Ձ Ճ Ձ ,
սանս.
^Ձէս
«
խէժ, ծամոն, կիւ».՛
Մերժում է իբրև պատահական՝
\\
^Յ1ՃԲ
92,֊–
ԲօէՇՐՏՏՕՈ
\
<Լ1
47, 270
զնդ.
Տ
Ձ \ ՚ 3 –
«
երկոլ
ձեռքր»,
§ԱՈ301է1
«
հայթայթել»
§ՅՕՈՁ–
«
շահ, վաստակ»,
լիթ.
§ՅԱՈԱ,
§ՁԱէ1
«
ձեռք
բերել»,
լեթթ.
§ ս է
«
խլել,
յափշտակել»,
զ ս ս ^ յ տ
«
շահող»,
յն.
տ-լ՚՚րշս),
Յքք՚)0/.սա
«
ձեռքը
դնել»
ձևե­
րի հետ՝
հնխ.
§Ա՜
արմատից՝
աճած
–
էհօ–
մասնիկով։
ԳՒՌ.֊֊Սլմ.
Վն.
կթել,
Ախց. Երև. Կր.
կր­
թել,
Մրղ.
կ րթէ ի
Ագլ. Մկ. Ոզմ. Տփ.
կթիլ,
Ջղ.
կթթել,
Ալշ. Մ շ.
կտել,
Սչ.
գթել,
Ննխ.
Պլ. Ռ. Սեր.
գթել,
Աս լ.
գթէ՝լ,
Խրբ.
գթրլ՛
Հմշ.
գթուշ,
Զթ–
<յր՝թիլ.
Տիգ.
գթթէլ,
Սվեդ.
գրթթիլ,
Հճ.
գւոդ՚դ՚ել,
Գոր. Ղրբ.
քթէի
Շմ.
քթիլ. —
սովորաբար
նշանակում
են
«
կաթ
կթել», իսկ Ակն. Ասլ.
Բիլթ. Խն. Ռ. թէ՛
«
կաթ
կթել» և «այգեկութ
անել»։—Արմա­
տական
ձևն ունի
Ղզ.
կիթ
«
ոչխարների
կթու­
մը»,
կիթ անել, կիթ բերել
«
ոչխարները
բե­
րել ո։ կթել»։
Հմմտ. նաև
կթո ց>^&, կթո ց
«
կաթ
կթելու
աման» Ախց. Խրբ. Հմշ. Տ վւ.
քթոց
«
կողով»,
Մրղ.
կութից, քթուեց.—հաւ­
կիթ
«
ձու»^>
Սչ.
հալգիթ,
Ննխ. Պլ. Սեր.
հավգիթ,
Տիգ.
հավգիթ,
Սվեդ.
հավգայթ.—
ա յ գ ե կ ո ւ թի
Խրբ.
էգւեգութ։—
Նոր բառեր են
կթան, կթուան, կթիչ
«
կաթ
կթելու
աման»
(
Հմշ.
գթիշ,)) անկիթ, կալուկուտ
(
այսպէս
ու՛ն՛ի նաև Առաք. պամ. 64, իմա՛
կալոլ–
կութ^, կթեւեկ, կթի, կթոտել, կթման, կթուն,
կթօն։
"
ԿԻԹԱՌ
«
փանդիռն,
քնար»
Յայսմ. նոյ.
7.
որ և գրուած է
կեթաո.
(
Խաղայր ի մէջ
քաղաքին
կեթառով, որ է
փանգռմւամբ)։
= 3ն.
՝
Հ՚.
«
մի տեսակ
նուագարան»,
որից փոխառեալ
են նաև լտ.
շ Ա հՅ ք Յ ,
ֆրանս.
ՇւէհՅքՏ,
գերմ.
2
Ահ
&1",
ռուս.
Ա « 1 3 ֊
03,
թրք՛
1
սէ6քՅ
ևն։ Բառիս
ծագումր
յայտ֊
նի չէ. տրուած
զան ա զան
ստուգաբանութիւն֊
ներր
ուղիղ
չեն. հաւանաբար
յոյնր
փոխա­
ռեալ է Փոքր ֊Ասիական
կամ
Միջերկրեան
Fonds A.R.A.M