կ ա ր ճ ա պ ա տ ո ւմ
Ագաթ.
կ ա ր ճ ա պ ա ր ա ն ո ց
Վեցօր.
կ ա ր ս ա ո օ տ
Բ. մա՛կ. բ. 29, 33.
Ելս.
քր. Սերեր,
կ ա ր ճ ա տ ե լ
Երեմ. զ. 4. Ոսկ. բ.
կոր.
կ ա ր ճ ո ւ ն չ
Ղևտ. իա. 17.
կ ա ր ճ ա տ ե ս
(
նոր բա ռ) ևն
։
ր Ա Յ բ ա է հ , ձ տ ւՅ բօ1.
102
գերմ. ճսռ,
պրս.
շհօ Ր ճ ,
լտ.
ՕԱւ՜էսՏ
հոմանիշների
հետ։ ՆՀԲ պրս.
խօր տ ,
լտ.
ՇԱւ՜էսՏ,
ի ֊
տալ.
ՇԱրէօ,
ՏՇՅՐ20,
ռուս.
1
<թ37Ի;ւՑ(
Տէրվ.
ճ1էՅՈ71. 30
հյ.
կ ո ւր տ
բառի հետ
նոյն է դնում։
Նոյն, Նախալ. 70 հնխ.
1
<31՚է
«
կտրել,
կոտրեր)
արմատի
տակ
դնում է սանս.
1
<31՜է,
լիթ.
րԱ1՜էՅԱ
«
կրտ֊
րել)),
հյ,
կ արն, կրճա տ ել, կուրտ, կ րր տ –
սեր,
լտ.
ՇԱ1՜էսՏ։
Եազրճեան,
Արևելք
1884
նոյ. 16 սանս.
\ ՚ 3 1 ՜
յ Յ յ
՚ 3 1
ա
ձևից։
Հիւնք.
ք ե ր ծ ո ւ լ
բայից է հանում։
Հիւբշ.
459
մերժում է կցել
յն. 7ւօճ–ֆօՀ,
7
^ ճ ՚ , 8 6 ( 0
«
կարճ,
կարճել»
բառերին,
ք*6–
Ժ67Տ6Ո,
Հայ. դր. լեզ. 76 կապ
չունի
լտ.
ՇԱքէսՏ
«
կարճ»
բառի
հետ։
(
Այս­
պէս նաև \Վտւ\ձշ
216,
Րօեօւ՜ո^ II.
էջ
580),
Բ Յ է ա ե Յ Ո ; /
ՀԱ 1908, 187 դնում
է
կ տ ր ե լ
բայից,
իբր
կ տ ր > կ ր տ ^ > կ ա ր տ
> կ ա ր ճ ։
Թիրեաքեան,
ՀԱ 1912, 288
նոյն ընդ
ք ա ր ձ ։
Մառ
3 8 0
1925 , 799
և 801 ռուս,
հ օ ա է
և գերմ.
1
ա.2
ձևե­
րի հետ։ Պատահական
նմանութիւն
ու­
նի արար, ձ^
զ31՜ճ
«
կարճ»
(
Կամուս,
թրք. թրգմ. Ա. 669)։ Պատահական
են
թերևս
նաև վրաց.
դ ա կ ա ր ծ ա իւ ե բ ա
«
տափատի
վարի
ծայրը
նեղացնել»,
կ ր ենա , գ ա կ ր ե ճ ա
«
խուզել,
ածիլել,
փոքրել
զհերս»։
ԳԻՌ.֊Ախց.
Գոր. Երև. Կր. Ղրբ. Շմ. Ոզմ.
Սլմ. Տփ.
կ արն,
Խրբ. Ննխ. Պլ. Ռ. Սեր. Սչ.
զարջ,
Ասլ.
գ արջ ( գ ա րժ, գ ա ր շ ) ,
Սվեդ.
գարջ,
Տիգ.
<յաւ՝ք,
Մկ. Մրղ. Ջղ. Վն.
կաոճ,
Ալշ.
Մշ.
կաոջ,
Հմշ.
գ այջ ,
Զթ–
Գ
Տ
–
Ոյք,
գ ՚ 1 Ո 1 ՝ ք ,
Ագլ.
կ օ ո ճ ։
Նոր բառեր
են
կ ա ր ճ ա կ ոթի կ ,
կ ա րճ ա կ ող, կ ա րճ աղա գ , կ ա ր ճ ա թ ա թի կ , կ ա ր­
ճա տ ո տիկ , կ ա րճ ա րև , կ ա րճ ա ւ ո ւն, կ ա րճիկ ,
կարճուկ, կ ա ր ճ ճ ո լ կ , կ ա ր ճ լ ի կ ։
ԿԱՐՃԵԱՆ
«
բաւական
մեծարժէք
մի գրա­
մի անուն»,
նորագիւտ թառ, որ մէկ անդամ
գտնում եմ գործածուած
Կանոն. 91
«
Իսկ
որք ի գազանս
և յանասունս
յանղգնին...
քահանայն
տեղեկացեալ՝
գանեսցէ
առժա
֊
մայն և 3 կարճեանս
յաղքատս տացէ. և 300
ծնրադրութիւն»։
Յանցանքի
մեծութեան հա­
մեմատութեամբ
3
թուանշանի
փոքրոլթիւ–
նից երևում է որ կարճեանր
բաւական
մեծ­
արժէք մի դրամ էր։
ԿԱՐՃԸՆԴԵԱՑ
տե ս
Կարիճ։
ԿԱՐՃԻՆ
«
բոյսի
արմատ», մէկ
անգամ
ունի Ագաթ. § 548 «Չարաթոյն
օդոցն
շընչ–
մամթ խստութեան
դառնութեան՝
խորշակա­
հար ցամաքեցուցանէ
զվարսաձև
բոյսս դա֊
լարոյն, մօտ առ կարճինսն
ա յրեցուց
անէ»։
(
Ջեռ.
կաճինսն, կարճիսն, կարճիսկսն.
ՆՀԲ
դնում է
կաճին,
նոր տ պա գրութիւն ր՝
կ ա ր ­
ճինսն,
բայց
ուզում է կարդալ
«
մօտ առ
կարճ իսկ սնարեցուցանէ».
կրկնագրում
պա­
կասում է. յն. և արաբ, թարգմանութիւնն
երը
յապաւած
են այս մասերր)։
Թէ
ուղիղն է
կարճին՝
ցոյց է տալիս
նրանից
ածանցուած
կարճնովին
«
արմատաքի,
արմատով
միա­
սին» բառը, որ գործածուած
է մէկ անգամ
Սղմ. կէ. 22 «Փշրեսցէ
զգլուխս
թշնամեաց
իւրոց և զհերսն
կարճնովին»
(
այլ ձեռ.
կ ա Ր –
ճ ո վ ին>
ք
ՆՀԲ
կարճին
հանում է
կան
«
թաղիք»
բառից,
ասելով
«
թերևս
բազմաթել որ֊
պէս
զկաճ»։
—
Կարննովին
բառր
տեղի
է տուել
այլևայլ
թիւր
մեկնութեանց։
Յունարէնր
թարգմանում
է
/0
թՍէք>7)՝՛ էթւ–
70
Հ
«
մազի գագաթր»,
որին
նման են
հսլ.
տշբճ՚ե տյւՁշ՚ե
և ֆրանս.
1
շ տօաաշէ
ՃՇ 13 թ6Ո՜ւպԱ6.
եբրայական
բնագիրն
"
լ ն
Ի
՜
ՀՀՀհ
"1
հ"1քՅ
գ Ձ ֊ գ օ ճ
ՏՇ՚Ձ.
«
մազի գագաթր», որ
բողոքականները
թարգմանել
են անգլ.
էհ.6 Ւ13Մ>՛ Տ031բ
«
մազոտ
մաշկը
(
գլխի)»,
պրս.
9&
ձձ
յ,\.Օ^օ Ա
Յ
11
Յ
–1
Ո7Ա>՚–Ձք
«
մազոտ
գանկը»
ևն։ Յունարէնից
ազղուելով
Եփր. աւետ,
հասկանում
է «գագաթն
հերոյ, ոչ կա­
տարեալ
հեր»,
Լմբ. «կարճելով
ի բաց»,
Վրդն.
«
զուղեղն
կամ կարշովին՝ իբր
արմատով»,
Հին բռ.
կարննով
«
կաշի»
բառից է հանում, ՆՀԲ «կարշնովին,
կա֊
շիովին
կամ գագաթովին,
այսինքն
հանդերձ
մորթով
գլխոյն՝
յոր
անկեալ
Fonds A.R.A.M