ԵՐԵ
49
ՓՈԽ.–Ըս§%շ, IV, 5, 168 — 80, թրգմ. ՀԱ,
1895,
էջ 259 կասկածով
ենթադրում է որ
գոթ.
1
՜6
ՄՁՈ
«
երերալ,
շարժիլ, դո դա բ
։
իո–
խառեալ է
հայերէնից։
+ ԵՐԵԻ.
արմատ առանձին անգործածա­
կան, որից
կազմուած
են՝
երևիլ
«
երևնալ,
տ ե սն։ իլ»,
ւիիսր. «ծագիլ,
բուսն իլ,
յառա՛ք
գալ, գտնուիլ, ներկայ
լինիլ, կարծուիլ,
թու֊
իլ» ՍԳր. Վեցօր. Եզն.,
Երևակ
«
Զոհալ
մոլո­
րակը,
ՏՅւ1ՄՈԱՏ–»
Շիր. Արիստ. աշխ.
«
երե֊
վոյթ, տեսք» Զենոբ. նիւս, երգ., «երազ, ցը–
նորք» Կլիմ աք. «երեւելի, նշանաւոր» Պղատ.
օրին.,
եւ՝1ւոյթ
ՍԳր. Ոսկ. Կոչ., «նշանաւոր»
Բոլզ, գ. 10, 13. «խայտառակ» Եդեկ. ե. 15.
Ագաթ.,
անե րև ոյթ
ՍԳր. Ագաթ. Աեբեր,
Եզն.,
ե ր և ե լ ի
«
աչքի երևացող»
ՍԳր.
«
թավւանցիկ»
(
շոր ևն) Ես. գ. 22 ( = յն.
Տա՚քՅՕ՚ք)), յերևան
գալ
Վրք. հց-յ
յերևանի
«
երևելի,
նշանաւոր»
Վրդն. պտմ.
Էջ 153, 154,
րացերև
Ոսկ. մտթ.,
ակներև
Ոսկ, յհ. ա. 11,
յայտերևակ
Պիտ.,
յանկ արծ երևե աց
Վեցօր. 121,
յետսերևակի
Փիլ.,
սակաւ երևեաց
Վեցօր. 126,
գերերևիլ
Մաքս, եկեղ.,
մակերևույթ
Արիստ. քանակ.։
Նոր գրականի մէջ՝
երևակայական, աներևա­
կայելի, օդերևոյթ, կրկներևոյթ, դրսերևոյթ,
մակերևութային
ևն։
֊
Բնիկ
հայ բառ՝ հնխ.
բք6թ–
արմատից,
որի միւս ժառանգներն
են՝ յն.
71
թՏ1ա
«
երե–
ւալ, աչքի ընկնել,
նշանաւոր
հանդիսանալ,
թոլիլ, կարծուիլ, կերպարանքը կամ երևոյթն
ունենալ»,
1
էթ31էՏ1
«
պատշաճ
է»,
— 1
Սք.Տէք՚ղ<;
«
երևելի», հբգ.
քս1՝ե6Ո
«՜
մաքրել, աւլել (աչ­
քի երևցնել, շուք ու կերպարանք տալ)», մբգ.
\
ահշ
«
մաքրում,
թռիչ աստղ», հիռլ.
Ր1օհէ
«
ձև», կիմը.
քհ1էհ
«
եղանակ, կերպ, երևոյթ,
նմանութիւն,
սաղմ» (հնխ.
թքթ-էս
-
Տ
ձևից),
հին գերմաներէնից
փոխառեալ է ֆրանս.
ւՕԱւ՜եՄ
«
մաքրել,
յղկել, փայլեցնել
(
օր.
զէն֊
քերր)»։
Նոյն արմատին է պատկանում նաև
հյ.
երես (*երևս
ձևից), որ տե ս առանձին
տե՛ս նաև
հարթ
բառի տակ
(\\1
ճ\ձ&,
194,
Ց օ ւ Տ ՁՇ գ ,
էջ 8, 10,
Բ օ ե օ ա ^ ,
2,
89),–
Հիւբշ.
444։
ՆՀԲ
երես
բառի՞ց։
\
Վ\ոձւՏՕհ. 30
արև
բառի հետ՝ սանս.
ՏV^^:
—
ՕօՏՇ1ւ6 4 8
նոյնպէս
արև
բառի հետ, իսկ էջ 74
ար
Արմատական րաոարան—4
ԵՐԷւ
արմատից։–
86
էււՇւ1.
ճ ո Շ Յ ,
70, 150
և
Լ Ձ
§ . Սւ՜ց6Տժւ.
187
պրս.
ա
«
դէմք»
բա­
ռի հետ։ Տէրվ.
ճէէՅՈՈ.
72
ուրուականք
բառի հետ՝ սանս.
քԱբՁ
«
արտաքին երե­
ւոյթ, պատկեր, գոյն ևն»,
1՜11
բՅ^
«
երևիլ
երևացնել»։
1
ՀՕՀ.օ)ձ%–ղՀ,
Ր/,0033. 001X0.
էչ
81
(
ն.
ՕՕՏ
«
տեսներ, կապագովկ,
^ՕՀՕա
«
տեսնել»,
Հեսիք.
^ Տ թօ ;
«
աչք», լտ.
\՚
Շ1՜Շ01՜ «պատկառիլ»
ևն բառերի
հետ։
Մառ,
3 8 0 ,
5, 319
զնդ. ձ\, պրս.
ճէԺ
-
Ո
«
տեսնել»;
Հիւնք.
արև
բառից։
՚ 1 ՝ 0 1 ՜
Ո Յ –
ՏշհշՀ
Օւճ Ձ1է6Ո
1՝
Խտճ&,
I I ,
էջ 54 — 5
սանս.
1
՜
Ձ
\"
ւ
«
արև»։
Ուղիղ
մեկնութիւնը
տուաւ
^6՝ւ116է, 1՝*ւՏԼ,
7, 165,
որ Հիւբշ–
444
ընդունում է ա՛յն պա յմ ան ով մ ի ֊
այն՝ որ յոյն բառի նախաձևը եղած
քի­
նի
թՐՇբ–
և ո՛չ թէ
1
^
2
ք6բ–
(
այժմ
արդէն
գիտունները
յոյն բառի նախաձևը
դնում
են
բ1
՜6
թ––
բոլորովին
մերժում են
1
<
2
1
՜6
բ–,
որին պատկանում
են լտ.
ՇՕւ՜բԱՏ,
զնդ.
ե։9ք9ւ§
հյ.
կերպ
ևն. տե՛ս
յատկապէս
\
^31ճ6,
էջ 194),
8
ս
§ § 6 ,
^.2, 32, 66
եր–
փըն
բառից։ Բձէէսեձո՝/,
Տճ,
1, 210
ար՜և
֊–
սանս.
Ր3\
ք
1
բառի
հետ։
ԳԻՌ.–Ա
լշ
.
Ախց. Երև. Մկ. Մշ. Պլ. Ռ. Վն.
Տփ.
ԷրԷվալ,
Հմշ.
էրէվնոլշ,
Սլմ.
էրէվալ, էր–
ւ|ալ,
Կր. ննխ. Աչ.
էրէվնալ,
Տիգ.
էրէվնւպ,
Մրղ.
երավալ,
Սեբ.
երրվալ,
Ակն.
էրրվալ,
երվալ,
Խրբ.
էրվալ.
Ջղ.
արեվալ, յարեվալ,
Շմ.
իրէվիլ,
Աս լ.
էրվընալ,
Ոզմ.
հէրվընա,,
Գոր.
ըրէ՚վալ,
Ղրբ
•
ըւ՜վալ,
Հճ.
իյվր՝նօլ,
Զթ–
օրվօնռլ, օյվօնօլ,
Ագի
րրվէօլ.–
նոր բառեր
են
երևական, աներևուն, երևոլթան, երևին
տալ։
ԵՐԵԻ
«
երգ», ունի միայն Բառ. երեմ, էջ 91։
ԵՐԵԻԻԼ
«
բոյսերի
մի
հիւանդութիւն
է.
քոս, ժանգ կամ ոջիլ» Ովս. ե. 7. Յովէլ. ա.
4.
Եփր. ել. էջ 151 (որ մեկնում է «ղալու–
կրն»), էծ. նար. (որ մեկնում է «ժանկ, դա­
լուկն անկենդան»
)։
ՆՀԲ «արմատն
թոլի
երր;).՛—
Հիւնք. յն.
Տ՚.Ա31ք1
–/
ւ
հոմանիշից։
ԵՐԵՓՍ
տես Եռի էս։
-1-
ԵՐԵՔ
(
հ ոլովւում է միայն յոգնակի,
ե–
րից, երիս, երիւքի
«3»
ՍԳր. ևն. ածանցման
մէջ մտնում է հետևեալ ձևերով. 1.
երեք–.
Fonds A.R.A.M