ԿԱՄ
503
ԿԱՄ
ձգել» Պտմ. աղէքս.
նաւակամուրջ
Խոր. Ղե֊
ւոնդ.
Կամրջաձոր
(
տեղական
յատուկ ա֊
նուն), գրուած է իբր ռմկ.
կամարն, կ ար­
մունջ
և
կ արմանն
Բ՚լկը.
26,
55,
կարմուջ
Վկ. գէ. 58։
֊
Բնիկ
հայ բառ, հմմտ. յն. •ՀԼ՚
ՆԵ^Օ
. «
պո­
ղոտայ, յետնաբար՝
կամուրջ», որ ուրիշ
բարբառներում
ժողովրդական
ստուգաբա­
նութեամբ
ստացել է
8
ւ«քօՅք01,
§ ՚ 1 Փ 0Ղ> ք « ,
ՕՏՓՕքյՕէ, թտ<քՍք>0է,
խլ>գ6ն(Հ, ֆճ1գԱքՕ.՝է ձևերը։
Ուրիշ լեզուների
մէջ պահուած չէ
սոյն
հնդևրոպական
բառր, անշուշտ
կրօնական
նախապաշարմունքով,
և փոխանակուած է
զանազան
նոր դարձլածներով. ինչ. սանս,
«
կապ», իրան, «անցք»,
լտ.
«
ճանապարհ»
են։ Հայերէն
ու յունարէն
ձևերր ապահովա­
պէս
նոյն ենիրար հետ, բայց իրար
այն­
քան
աննման, որ կարելի չէ վերականգնել
հնդևրոպական
նախաձևր։
յ՜ՁԸՕետօհո (\\^Օէ՜–
է6ւ՜
սոձ ՏՁօՒւ6ո, րՀս1էսքհւտէօոտշհ6
2
շւէ–
ՏՇհՈւէ,
հտ. II, էջ 198) յունարէն
բառի հետ
է միացնում
լտ.
՝\
քւեւՅ
«
գերան», այս վեր­
ջինը դնելով հնխ.
§՝՝՚6եհ1Ձ
ձևից։
Արմատը
ենթադրելով
§*6եհ–
կամ
§6հհ–՝
հայերէ֊
նում սպասելի էր
*
կ ա լ ո ւ Ր ջ .
մեր
մ
ձայնը
կարող է մի անծանօթ ձայնական
օրենքի և
կամ ժողովրդական
ստուգաբանութեան ար­
դիւնք
լինել։ Րստ
Իձշ
՝
ւ
\\
շէ
նախաձայնը
ան­
շուշտ
§
ա
Է, ինչպէս
երևում է կրետական
օՏՉՕթօւ,
բէովտ.
(
ՅտօօթՕէ
ևյոն,–ատտ.
քՏ՚քՕք
)01
ձևերի
համեմատութիլնից,
իսկ հյ,
ա
յառաջացել է նախաւոր
Շ՝Հ>ն֊ից՝
ազդեցու֊
թեամբ յաջորդ վանկի
ու
ձայնաւորի,
հմմտ,
վեց
և
վաթսուն
(
փխ,
*
վ ե թ ս ո լն ) ։
նախ
1
Հ13բւ
՚
Օէհ, ճտա
բօ1^§1.
էջ 99
պրս. յձՏ՜
1
օՈ13ք
«
կամար» բառի
հետ։
նՀԲ
կամար ջ ա րց։
Լ Յ § . Սւ
՜
§6Տ
<։հ. 937
և
մստէւ,
26
ոճտբ.
78
կամար
բառից։
Յոյն ձևի հետ համեմատեց
առաջին
անգամ ա\Խ ՏԳ/ա
88(1877), 14
և
ԽՀ
ՈՇՈ.
V I
(1890),
էջ 5, նախաձևր
դնելով ըստ
Շսւ
՜
էատ՝ * § 3 ա ե հ ս ւ ՜ 3 ։
Իրեն
են հետևում
8
ս
§ § 6 ,
հԿ§. էջ
22
և
83
ւ–էհ010էՈՁ6,
Տէսձ.
II.
24։
8
ս ց
§ 6
Տայ
բառը
դնում է հնխ.
ցՅքՈհհԱւ՚յՅ
< § Փ ե հ յ 1 Ձ ,
իսկ յոյնը հնխ.
Տ
&
նհախ.
սրանց է կցում նաև սանս.
§31ՈեհՅՈ–,
§Ււ31է1եհ31՜3–
«
խորութիւն,
հիմ»,
§ՅԵ–
հս՜Յ–, §31ՈհհՄՅ–
«
խոր»,
րմբռնելով
կամ ուրջր իբրև խորութեան
վրայ ձը֊
գուած
բան։
Հիւբշ.
457
անապահով է
գտնում այս բոլորը։
Հիւնք.
կ ա մ ա ր
ջ ա ր ց
կամ պրս.
1011131
X3
«
փոքր կա­
մար»։
831
–
էհ0101Ո36
1
Ր
2(1893),
269
հսլ.
1
օ1
՜
է16Ո6,
գոթ.
հ տ հ Ո ւ Տ
ձևերի
հետ։
Ցւ
՜
Ա^ա.
<ձ
.
Օ՝..
2
1, 546
լիթ.
ՅԽՈԱ,
հսլ.
\.
շ
\
Հ
\
Ղ^
«
քար»
բառերի
հետ։
ՒԱւ
՜
է
8 8
24 ( 1 8 9 9 ; , 2 8 6
լիթ.
ՅԽ Ո Տ ,
հսլ.
Խաւ)՛
«
քար» և փռիւգ. ՚
ճճքԱՈէՕէ
քաղաքի
անուան հետ։
ԲՅէւ
՚
սԵՅՈ)՛
ՀԱ
1906, 366
հաշտեցնելու
համար
–
յՏէքԱՕՅէ
և
կ ա մ ո ւ ր ջ
ձևերը՝ ենթադրում է արմատը
հնխ.
§6աեհ–
«
ծռել»,
որից և յն.
Հգ՚հՕՀ,
«
ծուռ»։
Բւօ1<
43, 137
պրս. Խէճձէ
«
կամար»
բառից։
ր^31
՜
տէ,
Յուշարձան,
Էջ
420
ալթայ.
զօնաՀ
չաղաթ.
ԽՅբւ՜սԽ
թրք.
1
<6բ1
՜
Ա,
ատրպ.
Խ
)1"
թ1
«
կամուրջ»
բառերի
հետ։ Վերջին անգամ վերի ձե~
ւով մեկնեց
8
Տ Լ 22,
17;
Մառ
\ \
Ի ձ \
1917, 331
ավար.
ղ ա մ ա ր ի ծօ
«
կամարով
կամուրջ»։
ճսէՐՅՈ, ՏԱՈ16–
Ո6Ո 6է աձՕ6Ա1՜0թ.
1925,
Էջ
155
յն.
բառը միացնում
Է սումեր.
§ԱՏԱք
«
գե­
րան, կամուրջ» և ասոր.
՜\՝
Պ–1՝ձ
§ 9 ՜
ՏԱք
«
կամուրջ»
բառերի
հետ։
ԳԻՌ.֊Ագլ. Ալշ. Գոր. Երև. Ղրբ. Մկ. Մշ.
Շմ. Ջղ. Ալմ. Վն, Տփ.
կ ա րմ ո ւ ն ջ ,
Ախց. Կր.
կ ա րմ ո ւն ջ ՛ ,
Սեբ.
ց ա ր մ ո ւ ն ջ ,
Ոզմ.
կ ա ր մ օ ն ջ ,
Տղ.
կ ա ւ ՝ մի ւն ջ ։
նոր բառեր են
կ ամրջ ա կ ,
կ ամո լր ջ ա ա խ տ ա կ , կ ա մ ռ լ ր ջ տ ո ւ ն , կ ա մ ր ջ ա կ ։
ՓՈԽ.֊–
ԲՅէւ
-
ԱեՅՈյ՛
Տ ճ
1, 311
հունդ.
րԱւ––
1
Ո30Տ
տեղական
յատուկ
ան՛ունը հա յեր Էն ից
Է դնում։֊֊
56
բա136,
Ր բ ^
3
. 1710
ՇՇ. ՈՕ «1^6թ.
«
Բ34111-1. ՐՕՏՕբ.
1912,
Էջ
23
հայ բառին
Է միացնում
վր
ա
ց՛
գւռ.
կ ի ս յ ո ր ն ի
«
կամրջի
տեղ ծառայող գերան», որրստ իս հայերէ­
նից փոխառութիւն է և պահում է նախաւոր
շրթնայինը
(
փոխանակ
մ)։
"
ԿԱՄՓՍԱԿ ( ի - ա
հլ. ըստ նՀԲ,
բայց
միայն կայներդ,
ի կ ա մ փ ս ա կ ի 9–,
թագ.
ժէ.
12)
«
իւղի կուժ» Գ. թագ. ժէ.
12, 14, 16,
Fonds A.R.A.M