ԵՐԵ
46
Մառ,
3 8 0 ,
5,319
և 13, 0121
յոյն ձե–
վը կքելով եբրայ.
՚6–՜6֊
>
«
երե­
կոյ» բառին՝ իբրև սեմական մէկ կողմ է
դնում և հայերէն բառի հին ձևը համա­
րելով
երեակ,
արմատր
դնում է
1՝
ե (ե
յաւելատառով
և
ակ
մասնիկով), որ
միացնում է պրս.
ձւ «երէկ»
բառին։
1
<.31՚տէ,
Յուշարձան, 402 սումեր. Ճմ1§՚.
ԳԻՌ.֊Ակն. Ռ.
խփօու, իրիգուն,
Ախց. Կր.
Վն.
իրիկուն,
Սլմ.
իրկուն,
Հմշ.
իոիգուն,
Երև.
որիգան,
Տփ.
իրիօուն
«
երեկ
երեկոյ»,
իրիկնապահ
«
երեկոյ»,
Պլ.
իրիօուն, իրին–
գուն,
Խրբ. ննխ. Սչ. Տիգ.
իրգուն,
Ալշ. Մշ.
^իրգուն,
Ասլ.
իրգիւն,
Զթ–
իւ՚գոն, իյգօն,
Սեր.
.
փրինգուն,
Հճ.
իյիգուն,
Մկ.
հիրիկոլն,
Ղրբ՛
րրիւ՚գիլ,
Գոը. Շմ.
իսփւ՚գիւն,
Հւր.
հիլրիւ–
կիւն,
Ջղ.
տարակա,
Հջղ.
հարակու, հիրիկւ.1,
Ղրդ.
ըրա
՚
կոլ,
Մրղ.
իրվանչաղ
(
իմա՛
իւփկ–
վան + չաղ,
որ է թրք. է՝~^–
ՇՅք
«
ժամա­
նակ» ), Ողմ.
հէրկօն։ —
Կրճատ ձևով ասում
են
Պլ.
բարիրկուն,
Ստանայի
թրքախօս
հայե­
րը՝
բարիրգուն,
Տփ.
բարիգուն
«
բարի երե­
կոյ»։— նոր բառեր են՝
իրիկնադէմ, իրիկնա–
գանգ, իրիկնաժամ, իրիկնակիթ, իրիկնա­
հաց, իրիկնահով, իրիկնապահ, իրիկվնակ,
իրիկնոլթիւն
են։
*
Եք՚ԵԿԻՆՔ
«
մի տեսակ
բոյս է», նորագիւտ
բառ, որ մէկ անգամ գործածել է Բարո
յա֊
խօս
= Փ
« 3 1 0
յ 1 0 Ր Լ ,
հրտր. Մառ,
16
ւ«։ւեւ,
V I ,
1904,
էշ
5
և
56։
–
Յն.
&
թ՝ձԼ՝/՜ղ ձևից, որ գործածուած է
Բարոյախօսի
բնագրում՝
համապատասխան
տեղր և որ Մառ թարգմանում է «ռուս
8 6 –
բօշճ՚ե» բառով։ Ո՛չ
83
ւ11^,
ո՛չ
ՏօթհօշԽտ
և
ոչ էլ նոր յունարէնի
բառարանը
չգիտեն
այսպիսի մի ձև. բայց կայ
Տ(Տ1՝/7յ
կամ տր՚ւ%՝ղ.
որ
8
Ձ
111
^՛
մեկնում
է«մի տեսակ մացառ,
Տ01՜–
է& ձշ նւ՜պ&շ, լտ.
6
Ո Շ Յ
31
՜
հօւ
՜63
Լ», ձո–
116
ա<08՚ե–/՛
բուսաբանական
բառարանն
Էլ,
Էջ
78,
ճանաչում
Է
ՇՅ1 1 Ա Ո Յ
Vս1
§^^^Տ
ՏԶ1ւտե.
րոյսր, որ առաջ կոչւում Էր
6
Ո Շ Յ \քԱ1§ՅՈՏ,
և Է ռուս.
8 6
Բ 6 Շ Ճ Ն ,
ֆր. Խպ&&
շ օ ռ ա ա ո 6 ,
գերմ.
§ 6 1 1 1 6 1 0 6
8 6
Տ 6 Ոհ6 1 0 6
ևնէ—ԱՃ.
ԵՐԵՄՆ-ՈԻԹԻԻՆ
«
բերքի և կենսամթերքնե­
րի առատութիւն»,
նորագիւտ բառ, որ մէկ
անգամ
գտնում եմ գործածուած
Խլաթ
եՐԵ
յիշ. 1 5 «Արար բազում խաղաղութիւն և յա­
ջողումն մարդկային,
էրէմնոլթիւն և էժնու–
թիւն, ամենևին
ան
դողութիւն»։
*
ԵՐԵՄՈԻԿ
«
ալիւր վարսակոյ, գարւոյ, ցո­
րենս յ խոշոր աղացեալ», իբր միջին
հյ. բառ
ունի նորայր,
Բառ. ֆր. 621բ (քէԱ&Ա.) .
Կոյլաւ, Բո. գերմ. էջ 374 ա մեկնում է «ձա­
ւար», նոյն բառը դիտէ նաև ՆՀԲ (գւռ. բա­
ռերի յաւելուածում)
երմոլկ, իրմոլկ
ձևով՝
«
ալիւր խոշոր և սևագոյն». այլուր գտել եմ
«
ցորենի
թեփ»
նշանակութեամբ։
= Ռրք.
\1
կ–*յձ\
Աա՚ւԿ. «կորկոտի շատ
մանրը»
(
իբրև ռուսական
«
Ձ » Ո Ձ5 1
ոբյւՂձ).
թուրք բառը չունի
5
^71
,
ՅՐ08
՚
ե,
բ
ա
յց
սովորա­
կան է օսմաներէնի
մէջ (աղաւաղեալ
ձևով
իմրիք,
որից էլ
իմրիք հէլվասի
).
և թուի թէ
ծագում է
Հ*յ–1\
Մ1
«
խոշոր»
արմատից։
—
Աճ.
Այս
մեկնութիւնր տուած եմնախ իմ
Գաւառական բառարանի
մէջ, ա տպ. էջ
311։
֊
ւ֊ԵՐԵՍ, ի
-
ա
հլ. (առհասարակ
գործած­
ւում է անեզաբար, այսպէս Ս. Գրքի 781 վր֊
կայութեանց
մէջ ո՛չ մի հատ չկայ եզակի, ե֊
զ-յյկի ունինք միայն մի քանի ոճերի մէջ. ինչ.
ինձ երե՛ս
արա
Ոսկ. ա. թես.,
դալ յե ր ե ս դ
քո
Ոսկ. մ. ր. 1 0 և յետնաբար)
«
դէմք, կեր­
պարանք» և փոխաբերաբար
«
մակերևոյթ,
անձ, աչք, երեսպաշտութիւն,
կեղծաւորու­
թիւն, դիտաւորութիւն, նպատակ ևն» ՍԳր.
Եզն. Ագաթ. Ոսկ. եփր. թգ., որից՝
բացերե­
սութիւն
«
համարձակութիւն»
Ոսկ. ես. և յհ.
բ. 42,
դժոխերես
Ոսկ. յհ. ա.26,
խորշոմե ­
րես
Եփր. թգ.,
կարմրերես
(
նորագիւտ բառ)
Անկ. գիրք առաք. 45,
երեսաւոր
Խոր. Յհ.
կթ.,
երեսաարեալ
Անկ. գիրք հին կտ. 244
(
տպ.
երեքաւորեաԼ), երեսալ
(
կամ
երեսա–
նալ^
«
նայիլ»
Տիմոթ. կուզ, էջ 236
(
ստըր֊
կօրէն թարգմանուած
յն .
0՚1
ււյաւ
«
տեսնել»
Բ
ա
յից.
հմմտ. պ>6զ–
(
ւ)՜0^
«
երես»),
գեղերե­
սել
նար.,
երեսագիր
«
հասցէ» Վրդն. օրին.,
երեսապաշտ
«
կեղծաւոր»
Մ. Մ աշտ. 337 ա.
երեսպաշտութիւն
Մխ. ապար.,
երեսփոխան
Մխ. դտ. (կազմուած է
երես
և
փոխան
բառե­
րից,
հմմտ. Ուռհ. էջ 244՝
Զքեռին իւր դնեն
Fonds A.R.A.M