խուր» Բժշ.—(ուրիշ է
ծ ո ր ե ն ի
«
կուենի» Գա֊
ղիան. որ պէտք է դնել յաջորդ
ծ ո ր
արմա֊
տ
ից՝
Իբր
«
իւէժ
ծորեցնող»)։
ԳԻՌ.— Սեր.
ձ է օ ր ,
Բբ.
ձ օ ր ձ օ ր ;
ՓՈԽ.— Վրաց.
8
^ք–(5)ք>– մ ծ ո ր ո
«
սին պտոլ–
ղը»,
^<ո<^Ր1 ծ ո ր ո
«
մի տեսակ ծառ է»։
է) ՈՐ
«
հոսած՝ վազած
նիւթր»
Շնորհ, ա֊
ռակ. որից
ծ ո ր ե լ
«
հոսիլ, վազել»
ՍԳր.Մծբ,
«
պտուղների
հասնելով
թափուիլը» Վստկ,
75.
ծ ո ր ա լ
Մանդ. Մադ.
ծ ո ր ե ց ո ւ ց ա ն ե լ
Ա,
թագ. իա,
13.
ծորածոյ
«
ինքնաքամ»
(
մեղ֊
րի համար ասոլած) Ելս, պտմ,
606.
ծ ո ր ա ն
Կոչ.
147.
ծ ո ր ո ւ մ ն
%
ևտ. ժե.
2.
ա ն ծ ո ր ե լ ի
«
ծառից չթափուող
(
պտուղ)»
Տաթև, հարց.
223,
ամ.
393.
ծ ո ր ո ւ ն
Փիլ.
ե ր կ ն ա ծ ո ր ա ն
Ոս֊
կիվւ.
հ ր ա ծ ո ր ա ն
Շար.
շ ա ր ա ւ ա ծ ո ր
Մարաթ.
թ ա ր ա խ ա ծ ո ր
Խոր. առ արծր. նաև
ծ ո ր ե ն ի
«
կուենի» (ըստ Տիրացուեան,
Շ օ ո է ո ե ս է օ
§ 371
կայ նաև
ծ ո ր ծ ո ր ա կ
«
Տ
^ ա բհ^ է ս ո ւ
ՅՏ–
Բ 6 ա ա ս ա ՏւաՏ.)
Գաղիան. (տե՛ս
նախորդ
ծոր
բառի տակ). — կրկնաւոր
ձևեր են՝
ծ ո ր ­
ծ ո ր
(
դրուած նաև
ծ ո ծ ո Ր ^ )
«
ձոր,
հովիտ»
ՍԳր.
ծ ո ր ծ ո ր ա կ
(
գրուած
նաև
ծ ո ծ ո ր ա կ ^
«
ձորակ, փոքր հովիտ»
Եվւր.թ գ.
ծ ո ր ծ ո –
Ր ա ր դ
«
գոգաւոր» Ոսկ. եփես.
871.
վերջին֊
ներիս համար հմմտ. արաբ,
^–քյ
\՜
ճճ «ձոր
և գետ», թրք. օ^/ձ ՃՇւ՜Շ «ձոր և գետ» և հյ.
խ ո խ ո մ
«
ձոր»՝
խ ո ւ մ
արմատից, — նոր բա­
ռեր են
ծ ո ր ա կ , ծ ո ր ա կ ա ւ ո ր ,
մ ե ղ ր ա ծ ո ր ա ն
ևն,
ՆՀԲ լծ.
ք ո ւ ր , ս ո ր , թ ո ր ։ ԲշէՇՈՈ.
62
լծ.
ս ո ր ի լ ,
թ ո ր ի լ ։
Բւօէշէ
1, 134
սանս.
ճճւ՜ճԶՈ։ և հյ.
ձ ո ր
բառերին է կցում
ծ ո ր ծ ո ր ։
Տէրվ. Նախալ,
78
սանս.
§ Յ
1
«
ծորիլ,
սորիլ»,
յ ՚ 3 1 3
«
ջուր», գերմ.
ԳԱՇԱՇ «աղբիւր»,
յն. ֆօլճճա «արկա­
նել» և հյ.
ծ ո ր , ծ ո ր ե լ , ծ ո ր ծ ո ր
հանում
է հնխ.
^ Յ Ր
«
ծորիլ»
արմատից։
յստէԼ
Օ10է.
ճաձշ 129
հյ.
ծ ո ր ա կ
բառին է
կցում քրդ. (ձԼ>յ&
«
ծորակ, ճա­
խարակ»
(
իմա՛
հյ.
ս ո ի կ յ »
Հիւնք.
թ ո ­
ր ե լ
կամ
ՍՈՐ
բառերից։
Դ. Սարգսեան,
Բիւր.
1898, 484
դնում է
ՈՐ
ձևով մի
արմատ, որից հանում է
խ ո ր , հ ո ր , ո –
ր ո գ ա յ թ ,
ձ ո ր , ծ ո ր ծ ո ր ։
ՏօհշքէշԽաւէշ
8 8
28, 296
սանս.
յքՅ^Ձէւ
«
գնալ, շտա­
պել», զնդ.
շՐՅ^Օ
և հպրս.
^ Յ Ր Յ ^ Յ
«
ծով»,
ԲՅէ ահՁՈ7
ՀԱ
1910, 118
հնխ.
3
§ ՚ 0
«
բերել»
արմատից։
Ւ^ՅքՏէ,
Յու­
շարձան
407
սումեր,
ՏէՄ
«
անձրևել»,
420
թթր.
ՏԱե, ՏսV,
ՏԱ
«
ջուր», իսկ
425
ծորիլ = ^^ր. էշք
«
քրտինք,
թացու­
թիւն»,
ծ ո ր ծ ո ր
=թթր.
է6ՈՈ
«
խոր»,
էՇՐՇ,
0՝61
՜
Շ
«
ձոր»։ Մառ,
0 110
.710»;.
Յ6Ճ.
էջ
38 — 39
հյ.
շ ո ւ ր ,
ձ ո ր , ՝
չերք.
աձր
«
ջուր», վրաց.
ծղալի
«
ջուր»
բառերի
հետ։ Թիրեաքեան,
Արիահայ բռ.
194
պհլ.
տաՅ.\<, պրս. է)յՒ~՛
ՏԱք
^՝
Հ
«
ծակ»
բառերից։
Բ6է6քՏՏ0Ո,
Խ.
Ա.
ԽՈԴ.
Տէսճ.
90
յն.
քՕՕ-քՕթՅ
«
ստորեր–
կրրեայ
բանտ»,
քՕՕ՜քՕՕՕէ
«
Հրի փող­
րակ»։
ԳԻՌ.
֊
Ղրբ.
ծ օ ՚ ր է լ ,
Ալշ. Ախց. Մշ. Սլմ.
ծ օ ր ա լ ,
ննխ.
ձ օ ր ա լ ,
Մկ.
ծ ո ւ ր ա լ ,
Շմ.
ծ է օ –
ւփլ,
Զթ–
ձ
Ի
լ
յ ի ի
ձ ի լ ր ի լ . –
Երև.
Ղրբ.
ծ օ ր
«
մեղրից կաթած ու երկարած
թելը», Ախց.
ծ օ ր մ է ր ղ
«
պարզ մաքուր՝ մեղր». — նոր ձևեր
են
ծ ո ր ա ն ե լ , ծ ո ր ց ց ե լ , ծ ո ր ը ն կ ն ե լ , ծոր
կ ա պ ե լ , ծ ո ր տալ, ծ ո ր ե լ
«
խօսքի
ծայրը եր­
կարելով արտասանել»,
ծ ո ր ե ց ն ե լ
Հմշ.
«
զ ը ֊
տել, մաքրել»,
ծ ո ր թ փ ե լ
«
հունձը վ.ռել՝ որ
չորանայ»,
ծ ո ր ա ն
«
յստակ
(
ջուր)»,
ծ ո –
Ր ո ր դ , ծ ո ր ա ր
«
չորացնելու
համար
հունձքը
վւռող մշակ»,
ծ ո ո ծ ո ր ո տ
Ղրբ.
«
դարուփոս
տեղ»,
ծ ո ր ո ւ ց ք
«
հունձր փռելով
չորացնելը»։
ՓՈԽ. — Ուտ. ՇՕէ «ծոր»,
ծ ո Ր ե ս ո ւ ն
«
հոսիլ,
ծորիլ, վազել»,
ծ ո ր ե բ ս ո լ ն , ծ ո ր ո բ ե ս ո ւ ն
«
թո­
րիլ, մ զիլ, ծորիլ»,
Շ01՜օճ6ՏԱՈ
«
քամել», ւշՕՀ–
է՚0ք1օ1
«
ծործորող», վրաց.
^՝ց<»>3* ծ ո լ ր վ ա
«
սեղմել,
քամել,
մզելով
թորել,
սեղմելով
վազեցնել
(
շոր ևն)»,
օ ^ ՚ ց ^ Յ "
ա ծ ո ւ ր վ ա ,
ձօ^<յ–(ք>3– ղ ա ծ ո լ ր վ ա
«
մզել, թորել»,
^ ՝ ց ( ՚ > 3
0
2
Ր ՚
ծ ո լ ր վ ի լ ի
«
քամել»,
3
^՝յյ(5>՝3°
մ ծ ո լ ր ա վ ի
«
թո­
րող,
մզող»,
^ ՚ ց ծ ^ ՚ ց ծ օ ծ ո ւ ո ծ ո լ ր ի
«
թաց բա­
նից կաթած
կաթիլ»։
ԾՈՑ, ո
հլ. «գիրկ, գոգ, խորշ» ՍԳր. Սե­
րեր,
որից
ծ ո ց ա ծ ի ն
Պիտ. Շար.
ծ ո ց ա ծ ա գ ե ­
ն ի
Նար. տաղ. նոր բառեր են
ծ ո ւ | ա ծ ո ց , ծ ո ­
ց ա տ ե տ ր , ծ ո ց ա գ ր պ ա ն
ևն։
Ցճէէւշհ. Ճ
.
ՈՇՅ
79, 315
սխալմամբ
կարդալով
ծ ո յ ՝
կցում է սանս.
^001
ձևին։
ՒՀՁՐ01ւճ6Տ,
I X
00–
ք*0.
82
կպդվկ.
Fonds A.R.A.M