ԾՈՎ
468
ԾՈՐ
(
Ղրբ՛ նշանակում է նաև «գուլպայի
ծայրի
թելր՝ որ ոտքին են կապում»),
Խրբ,
ծ օ բ
«
աղջկանց
ծամ երր երկար ցոյց տալու հա
մար՝ ծայրից
կցած
մազի
հիւսք», Հմշ,
ծ ո ւ փ ք
«
կանանց
մ էջքի նախշուն
գօտի»։
ԾՈՎ, ու
հլ. «ծով. 2. ջրի մեծ աւազան, օ.
Արևմուտք
(
Միջերկրական
ծովի պատճա
ռաւ՝ որ Պաղեստինի
արևմուտքն է գանը֊
ւոլմի
ՍԳր. որից
ծ ո վ ա գ ո յ ն
Դան. ժ. 6.
Րսկ. յհ. ա. 11.
ծ ո վ ա լի ս
Եւս. քր. Ոսկ. մ.
բ. 12.
ծ ո վ ա խ ո ր
Ագաթ,
ծ ո վ ա կ
ՍԳր, Եզն.
Ոսկ.
ծ ո վ ա կ ա լ
Եւս. քր.
ծ ո վ ա կ ա ն
Սերեր.
Եզն.
ծ ո վ ա ծ ա ծ ո ւ կ
«
ծովի տակ
ծածկուած
(
քար)»
Ոսկ. բ. տիմ. 264 (չունի
ՆՀԲ).
ծ ո
վ ա կ ո ղ մ ն
ՍԳր.
ծ ո վ ա կ ո ւլ
Ոսկ. մ. ա. 20.
ծ ո վ ա ց ո ւ լ
Եզն.
ծ ո վ ա վ ւ ն ե ա յ
Ես. ժթ. 5.
ծ ո
վ ե զ ր
ՍԳր. Եւս. քր.
ծ ո վ ե զ ե ր ե ա յ
ՍԳր.
ծ ո
վ ը ն կ ե ց ի կ
Սերեր,
ե ր կ ծ ո վ
Գծ, իէ. 41.
լ ն ա
ծ ո վ
Եփր. ծն. էջ 5.
մ ե ծ ա ծ ո վ
Փիլ։ Նոր բա
ռեր են
ծ ո վ ա ծ ո ց , ծ ո վ ա խ ո րշ , ծ ո վ ա ն է ն, ծ ո վ ա
մ ա յ ր , ծ ո վ անկ ա ր, ծ ո վ անկ ա րիչ , ծ ո վ ա ն կ ա ր–
չ ո ւ թի ւ ն , ծ ո վ ա կ ա լ ո ւ թի ւ ն ,
ծ ո վ ա ս տղ, ծ ո
վախտ, ծ ո վ եզր ա բ ն ա կ , ծ ո վ ասպա տ ա կ , ծո–
վավւ, ծ ո վ ա վ ւրփ ոլր , ը ն դ ծ ո վ ե ա յ
ևն։
ա
֊
ւ բ ա է հ ,
Ճ Տ 1 3
թօ1.
էջ 103 և 117
վրաց.
Տ § ^ 3
«
ծով»։
ՆՀԲ վրաց.
զղ վ ա ,
հ՛յ.
ժ ո ղ ո վ
բառերի
հետ։
86
էէ1Շհ. 2 0 –
Ի\(ձ
1850, 3 6 7
և
ճ ո ՕՅ
35, 27
փռիլգ.
Լ<=.Հ>)ձ.6.՝>
«
աղբիւր»,
սանս.
^ 3 \ ^ 3.
Ի\ս\–
161", 86
ոքտ^տ
Օո6ո է
Ա.ՕՇՇ. 2, 5 8 0
փը–
ռիւգերէն
Լ.ս\ա՝1, նաև սանս,
յ ս ,
յն,
ԼԽ
«
եփիլ, եռալ»,
ճ. ք՝Ա& 8 7 Տ
7,
377
սրանց հետ նաև զնդ.
յ31\\՚1
«
խոր»,
սանս.
յ Յ օ հ
«
բացուիլ,
ճեղքուիլ» ար
մատից։
Հիւբշ. \\2 23, 23 սանս.
յՅՄ1ւ>–
հ Յ ,
յ Յ ա ե հ ՚ Յ
«
ծնօտ, երախ», զնդ.
2 3 –
քՅՈ
«.
բերան», աֆղան.
231՜
ՈՅհ
«
ծնօտ»
ևն։ Տէրվ. Նախալ. 77 հայ.
ծափ, ծ ա փ
բառերի հետ՝ կցում է յն. Լան «ծով»,
8
օէ1
^(0
«
մխրճիլ»,
հհիւս.
1(3
ք
«
ծով»
բառերին,
բոլորը
միասին
հանելով
հնխ.
§ 3 թ
«
խորունկ
լինել,
վիհ բա
ցուիլ» արմատից։
\
ԼճՀօ\\ձշՏ,
Թ.
Օպ.
84
կպդվ.
Շ՚0է)|)զէ8ւ
(
կարդա՛
ց ո լ վ ա յ –
դխ)
«
վտակ», լիթ.
Տ23ԱՈԱՏ
«
ուժգին»,
յն.
ՕՏՍՕ)
«
վարել,
քշել» ևն։ Հիւնք.
ժ ո
ղով
բառից։
ԸճԿսնձոյ
Տ ճ
1, 4
վեգ.
յ ՚ 3 \ ՚ 3
«
շտապ
։
արագութիւն»
ձևին է
կցում, նշանակութեան
տարբերութեան
համար
յիշում է զնդ.
շ Ր Յ ^ Յ հ ,
հպրս.
ձագՏւ «ծով» և սանս.
յ ՚ Ր Յ ^ Յ Տ
«
ընթացք,
վազք»։ Ատիլ, Բիւր. 1899, էջ 492 յի
շում է Լէման
բևեռագէտի
կարծիքր՝
իբր խալդ,
֊
ւույ
կամ
սույ
բառից,, իր
կողմից էլ հարց է տալիս թէ անգլ.
Տ 6 3
«
ծով» բառի հետ կապ
ունի՞։
ՏէօեՇՏ
1
ք
12, 191
կցում է իռլ.
§ 0
«
ծով» բա
ռին,
Տ<±6քէ610
՚
աէ2 8 8
29, 15
Տէրվի–
շեանի
նման
հիսլ.
«
ծով», Խշ1\տւ
«
ծովանալ»,
յն. ֆձէՀ՜ա «մխրճել»։
Այս
մ եկնութիլնր
մերժում է
ԲշԺշքՏՇՈ
– \ 2
40 ( 1 9 0 6 ) 2 0 7
և ընդունում է
Տէօե6Տ–/>
մեկնութիւնը,
ԲՅէաեՅՈ;/
ՀԱ 1910, 93
հնխ.
3
§
6
«
ածել»
արմատից,
հմմտ.
հիռլ.
§ 0
«
ծով»։
Սագըզեան ՀԱ 1909,
336
և
յ^ՅՐՏէ,
Յուշարձան 409 սումեր.
2
ԱՁե
«
ովկիանոս», 420, 426 թթր.
ՏԱ,
ՏԱե, ՏԱ\ք
«
ջուր»։
Թիրեաքեան,
Արիա֊
հայ բռ. 50 նոյն րնդ
հով, զով
և
հողմ։
Բ՝էև շատ մերձաւոր են հնչում,
բայց
երևի պատահական
պէտք է համարել
վրաց.
զղոլա, զղվա,
մինդ,
զղվա,
լազ.
զուղա, զղվա,
սվան,
ծուղա
«
ծով», նաև
կայ.
զավ, ձավ,
ակու. խի֊ր.
ծավ
«
անձրև»,
ինչպէս նկատում է
8
ս § § 6
Ւ
^2
32, 84։
Պատահական է նաև արաբ.
Լ-յՅյ
23
Աե
«
հոսիլ»,
յ
2
Յ Ն
«
մի քա֊
նի նշանաւոր գետերի
անուններ» (Կա֊
մոլս, թրք. թրգմ. Ա. էջ 156)։
ԳԻՌ.–Վն.
ծով,
Ագլ. Ալշ. Ախց. Գոր. Երև.
Կր. Ղրբ՛ Մկ. Մշ. Մրղ. Շմ. Ոզմ. Ջղ. Սլմ.
Տփ.
ծօվ,
Խրբ. Ննխ. Պլ. Ռ. Հմշ. Սեբ. Սչ.
Տիգ.
ծօվ,
Ասլ.
ձԷօ՝վ։
Նոր բառեր են
ծովա
տակ, ծովշուր, ծովծվան, ծովաո, ծովեղէն,
ծովիան, ծովինար
«
վւայլակ»
(
մեկնում է
ծով
բառից՝ Աբեղեան, ԽոՂ.
VՕ11<Տ§1ՅԱ06
8 5 ) /
ԾՈՐ
«
կոծոխուր,
եշւ՜եշոտ Vս1§3^^տ Լ *
(
Տիրացուեան,
Օօոէոե. § 198 , Տ61ճշ1
Մխ.
հեր. § 138) Բժշ. Գաղիան. Մխ. բժշ. 122.
որից
ծորենի
«
նոյն պտուղի
թուփր» Բժշ.
Վստկ. 208. Գաղիան. որ և
ծորի
«
կոծո–
Fonds A.R.A.M