30
ԵՐԱ
Ե ՐԱՆ
«
բարակ քամի» Ոսկ. յհ. մկ. և հհ֊
բող. 618. (գրուած
է ր ա ն
ձևով՝ ըստ յետին
արտասանութան).
«
քամին
անձնաւորող
դևը» (չունի նՀԲ) Հերձ. 141 (Ալդիանոսք...
պատուեն
զօղս և զպտուղս... զԱստոլած ոչ
յիշեն, այլ զհողմ և զտոհմականս, և դիւի
ումեմն զոհ մատուցանեն՝
Երան և Տոհմա֊
կան կոչեցեալ
անուն),
որից
ե ր ն ե լ
«
կալր
հոսել բարակ քամիով» Վստկ. 29, 172։
նՀԲ լծ. յն. ԱՀյԱ «այեր», լտ,
31
ՄՁ
(
տե՛ս Յաւելուածը)։ Պատահական
նմա֊
նոլթիւն
ունի սանս.
քՈԱ^Յէ,
հնխ.
յՈ Ա
«
շարժել»
արմատից։
ԳՒՌ.֊Խտջ.
Մկ. Մշ. Սլմ. Վն.
Էրսւն
այսպէս և ուրիշ բարբառներում
է ր ա ն անել,
է ր ա ն սւալ, է ր ն ե լ
ձևերով, ննխ.
(
գիլզերում)
է յ ն է լ
«
հոսել ցորենր՝ յարդից մաքրելու
հա­
մար».—նոր
ձևափոխութեամբ
ե ր ն ե լ
Եւղ.
«
մի բան տակնուվրայ
անել»։
ԵՐԱՆԱԷ
«
հեռանալ», մեկ անգամ
ունի
Փարպեցին. «փախեան,
հրացան,
ամաչե­
ցին»։ Անստոյդ
բառ։
"
ԵՐԱՆԳ, ո, ի- ա
հլ. «դոյն, ներկ» Դատ. ե.
30.
Եզն., որից՝
ե ր ա ն գ ե ր ա ն գ
«
գոյնզդոյն»
Զքը. կթ–,
ե ր ա ն գ ա ն ե ր կ ո ւ թ ի ւ ն
Փիլ.,
ե ր ա ն գ ե լ
Լմբ. սղ.,
բ ա զ մ ե ր ա ն գ
կամ
բ ա գ մ ե ր լ ս ն կ
Պիտ. Շնորհ. հրեշտ.,
ե ր փ ն ե ր ա ն գ
Երզն.
լուս.,
կ ա ր մ ր ե ր ա ն գ
Գնձ. նար.,
խ ր թ ն ե ր ա ն գ
Երզն. մտթ. 502։ Արդի գրականում
ե ր ա ն գ
գործածւում է «նուրբ տարբերութիւն,
ՈԱՅՈ–
06)
իմաստով։
֊
Պհլ.
*1–
ՁՈ§
«
գոյն»
բառից
(
^\/հշէ§,
աււտեԱ-հ,
-, 51
և2, 191). նոյն են պազենդ.
73
Ո0,
պրս.
–՚
ՁՈ&.
ՔՐԴ–
1
՜ 6 1
§ ,
Ո.ոՀ աֆ­
ղան, բելոլճ.
քՅՈ0,
սանս.
7 3
Ո ՚ § 3 – ,
բոլորն էլ
«
գոյն»
նշանակութեամբ
(
Ւ1օ ա , § 6 2 3 ) ։
Պարսիկն
ունի նաև
ՅՐՅՈ0, ՐՅՈյ
հոմանիշ
ձևերը։
Իրանեանից
՛
են փոխառեալ
արևել.
թրք. ՀՇՈք,,
ՐՅՈ0
«
գոյն,
երևոյթ, տեսակ»,
սերբ. ^ՇՈՃ, ՀՇՈ)ձԿ. «գոյն»։–Հիւբշ.
148։
Ուղիղ մեկնեց նախ ԳԴ որ դնում է
պրս.
ա ր է ն կ
ձևի հետ,
ՔՇէէւշհ. 201՝/10,
1850, 354,
ճ ո Օ Յ ,
78, 289
ևն համեմա­
տում են սանս. պրս. ևն ձևերի
հետ։
Հիւնք. =ԳԴ,
"
Ե ՐԱՇԽ
«
աշխէ՞տ», մէկ անգամ
ունի
Մագ.թղ. 51 «Ե ձի երաշխ արինադոյն
հե­
ծեալ».–— ուրիշ տեղ չէ գործածուած։
–
Պրս.
Հյ~––Հ աձտ «խառն
գոյնով,
ինչ­
պէս ճերմակով
կարմիր ևն. 2. աշխէտ,
կարմրերանգ
ձի. 3. անուն հռչակաւոր
երի­
վարի
քաջին
Րիւսթէմայ. 4. երիվար ձի»,
բուն իմաստն է «փայլուն,
փայլ» ե. կցւում
է զնդ.
Ր Յ Օ Ճ Տ Ո Յ ,
սանս. ՀԱ\<.Հ,1ւ–«փայլուն» բա­
ռերի հետ՝
հյ.
լոյս
արմատին
(
Ւ101
՜
Ո,
§
610)։
Իրանեանից է նաև վրաց.
(5)
ձհեօ
Ր ա խ ս ի
«6
յբՅւՈ
յ ւ օ ա Յ ^ հ ,
աշխէտ
ձի»։ —
Հիւբշ. 148,
Ուղիղ մեկնեց Պատկ.
^ 3 1 6 թ.
1.
էջ
15։
Պատահական
նմանութիւն
ունին ա–
րամ.
Ո
1
<
ՏՅ,
եբր.
^ 6 : 5
«
ձի,
նժոյգ»։
"
Ե ՐԱՇԽ
«
գրաւական»
ճառրնտ.,
որից՝
երաշխիք
«
գրաւական կամ
երաշխաւորու­
թիւն»
Պղատ.
օրին.,
յէրաշխի աո–
նոլլ
«
մէկին երաշխաւոր
լինել» ՍԳր.,
«
րն֊
դունիլ,
մօտն
առնել
պահել»
ՍԳր.,
ե–
Րաշխաւոր
«
ուրիշի համար պատասխանա­
տու» ՍԳր. Ոսկ. մ. ա.23. Եւս. քր.,
երաշ­
խաւորել
Եւս. քր. Ա.184 (որ Վարղանեան,
ՀԱ, 1922, 577 յետին է համարում),
երաշ­
խաւորութիւն
ՍԳր.,
յերաշխել
Իրեն. հերձ.
120.
գրուած է նաև
երեշխաւոր, երեշխևոՐ
Յայսմ. (ստէպ), նոր բառեր են՝
համերաշխ,
համերաշխաբար, համերաշխութիւն
ևն։
֊
Պհլ.
^ 3 X 5
օ\ևից. այս բառը
աւանդուած
չէ ո՛չ մի իրանական
լեզլում, բայց նրա գո­
յութիւնը հաստատում է սանս. Հ՚է\
7
Յ
1
<
Տ
(
Ր31
<Տ31Լ
ք3ետ\՚3է6՜)
«
պահել, պաշտպա­
նել, ազատել»,
7
^ 1 ^ 7 1
ՐՅե Տ ՅՈՅ
«
պահ­
պանութիւն, պաշտպանութիւն»,
Հ
^""| | ք31(53
նոյն
նշ.
էԴ^քք
ՐՅետւէՅՐ
«
պաշտ­
պան, պահապան», այս բառը հին պարսկե֊
րէնում պիտի ունենար
"73
X53–
ձևր։ նրա
ցեղակիցներն
են այլուստ
յն. օճէԼա
«
պաշտ֊
պանել, հեռացնել», Օ./.7.
;
յ
«
ուժ, պաշտպա­
նութիւն», անդլսք.
6
Յ
1
§ 1 3
Ո
«
պաշտպանել»,
հնխ. ճ\<էՀ\– արմատից
(
Ա Յ
1
Ճ
6 ,
5 6 ,
8
օ1ՏՅՇգ,
43),֊
Աւելի
հե ռաւոր ցեղակիցների
մասին
տե՛ս անդ։
Fonds A.R.A.M