ԵՍԵ
33
ԵՐԱ
ընդունում են ոմանք։ Մառ,
53
3•
11
յալ
I,
244
վրաց,
6
Տ6
«
սա», ափխազ.
33
«
ես» ևն։
ԳԻՌ.֊Ակն.
Պլ.
էս,
Ասլ.
է՝ս,
Խր
Բ
.
էս, յէս,
Վն.
յե ս ,
,0(7.
յ.ես.
Ալշ, Ախց, Երև, Կր. Հճ.
Ղրր. Մշ. ննխ. Ռ. Սեր. Սլմ. Աչ. Տիգ.
յէս,
Հմշ.
յէս, յիս,
Ագլ. Զթ– Մկ. Մղր. Ոզմ.
իս,
Մրղ. Տփ.
յիս,
Շմ.
յէս
(
սակայն նաևփաղա­
քշական և կրկնակ
փաղաքշական
ձևերով՝
եսիկս, եսիկիկս, եսիկիկիկս^»
ՓՈԽ.—Հայ
բոշա յերէն
յ է ս
«
ես»,
զիս
«
ղիս» (ըստ
ՐւՈԸր։,
016
ՏթՐ30հ6 (ԽՐ
ՅՈ71.
21
§6ԱՈ61–,
Յ ա , 1907, էշ 111 և 121),
ԵՍԵՆ
«
դարան կամ լռութիւն կամ աղ­
բիւր»,
ունի միայն Բառ երեմ, էջ 89,
*
ԵՍԿՈՊ0ՏԻՐԱՅ
«
պալատական
մի պաշ­
տօնեայ», մէկ անգամ
ունի Մխ. ղտ. 263
«
Հինգերորդ (դաս պալատական
պաշտօնեից)
եսկո պօտ իր ա յն, որք լինին մեծահասակք և
ունին վահանս կմբրաւորս»
(
այլ ձձ.
եռկո–
աոտորերայն, եսկոսլոսիրայն),
որից Մխ.
ա
յրիվ. էջ 4՝
էսկապիտորայք
և Ամբ. դատ.
87
էսկոպոտորայն
ձևով։
֊ – –
Յ ն ,
տ&*օսքլաթ,
յգ.
տ|*օւփււնք,տ;
«
պա֊
լատական
կայսերական
պահ ակ» (Տօ–
բՈՕՇԽտ,
484),
որ փոխառեալ է լտ.
6
ՃՇսՒ)1է0ք
«
պահապան, պահակ» բառից և սա էլ ծա­
գում է լտ.
6
ճ
–
|–Շսհս
«
հսկել,
պահպանու­
թիւն անել»
(
շսհօ «պառկիլ»)
ձևից։
Ուղիղ մեկնեց
1
^3քՏէ,
Դատաստ.
I,
էշ
76։
Աճառ. Հայ. նոր բառեր հին մատ.
Ա.59 դնում է յն.
տ՚յՅ/01էաւՏ|Յօ;
«/
աւ
նշանառու»
բառից, որ րստ այսմ պա­
տահական
նմանութիւն
միայն
ունի։
ԵՍՓՈԻՂԷ
«
արտաքս», անի միայն
Բառ.
երեմ, էջ 90,
ԵՏ, ԵՏ ԸՆԴ ԵՏ, ԵՏ ԸԵՏԵ
տե՛ս Հետ,
*
ԵՏեԿՆԻԼ
«
ծնիլ»,
ունի միայն Մագ. դա­
մադ. «Աակայն ոչ ետեկնեսցիս». Հին բռ.–֊
Բառ, երեմ, էջ 90 ունին
եսւիկէն
«
ծնաւ»։
–
=3ն.
ՏէՏ*Տ^)
«
ծնաւ» Մտթ. Ա,24,
էՕէէ
<0
«
ծնանիլ»
բայից։
Ուղիդ մեկնեց նորայր, Բանաս. 1900
132,
ԵՏՂ
տե ս Տեղի,
Արմատական |>աոարան—3
ԵՏՐ
«
աղջիկ կամ բոզ»,
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էջ 90։
ԵՏՐՈՆԻՆ
«
ընկեր կամ պատուակից»,
ունի
միայն Բառ. երեմ, էջ 90։
ԵՐԱԳ
տե՛ս Արագ։
ԵՐԱԳԱԶ, ի
հլ. (յգ. սաև
երադազանք
Եզն.
էջ 107) «երէ կամ ուրիշ կենդանի
բռնելու
ցանց» Ագաթ. Եզն. Փարպ. Կիւրղ. թգ. Պիտ.
(
գրուած է նաև
աՐագադ
Պիտ.)։
ՀՀԲ առաջին
մասում
մեկնում է
«
խրախոյս, քաջալերութիւն»,
բայց երկ­
րորդ մասում
ուղղում է։ նՀԲ լծ. յն.
ԱՀ՝/.ԱՀ, «ո ր ս ի ցանց», լտ.
Րշէշ,
իտալ. 7Տ7-
7.3։ — 6
ս § § 6 , 8է1՜§.
39
նշանակութեամբ
նոյն րնդ յն.
ՕէՕ/ԱՀ,
ձևով յն.
Օ ք » ^ )
«
սարդ»։
Գալեմքեարեան՝
Եզնիկի
երսւ–
դազանք
ձևր ուղում է կարդալ
երէ-գա–
զան,
քանի որ
երազադ
բառի դէմ իբր
յգ. սպասելի էր միայն
երագազք,
այս
մասին բանավէճ՝ իր և Ե. եպս.
Դուրնա֊
նի միջև՝ տե՛ս Մասիս, 1900, ֊V– 26, 28,
30։
Հացոլնի, Դաստ.410 կցում է
եր–
դազ
բառին, որ դժբախտաբար
եբրայե­
ցերէն է և տարբեր բառ է։
ԵՐԱԶ, ո
հլ, (յետնաբար
կայ գրծ,
երա­
զի ւք
) «
երազ, քնում տեսիլ»
ՍԳ-ր. Ոսկ. մ.
ա, 1, որից՝
երազական
Ոսկ. ես.,
երազանան
ՍԳո.,
ե րազաաես
Ծն. լէ. 19. Միք. գ. 7, և–
ր ազա ց ոյց
Սերեր. Ագաթ.,
երազընդհան
Ա֊
գաթ.,
երադիլ
ՍԳր.,
յերադանալ, յերադիլ
«
երագի մէջ երևալ» ՍԳր. Սերեր, են։
նՀԲ
երԼալ
բայի՞ց։ Բագրատունի, Քե–
րակ. զարգ. 1496
–
ադ
վերջայանգր
հա­
մարում է մասնիկ։ Տէրվ.
ճ1է31՜1՜Ո.
75,
նախալ. 86 սանս.
(131՜03
ՈՅ
«
ե֊
րազ»,
0՛ 31
X3
«
երես,
տեսիլ», յն.
օտթ/.օս.տս.
գոթ.
է31
՜
հյՅՈ
և հյ.
տեսանել
և
երես
բառերի հետ հնխ.
ԺՅ1՜Շ
«
տես­
նել» արմատից։ Պատկ.
^\՚1376բ. I .
15
պրս.
ք32
«
գաղտնիք»։
Լ Յ § .
Յն. Ագաթ,
էջ 139 չի րնդունոլմ իբր բնիկ հայ, բայց
սրանից է դնում ասոր. –յ Հ
372
«
գաղտ­
նիք»։ ն(ազարէթեան),
Բաոմ, 1897, 67
ծան.
երազմոյն, երազընդհան
ևն ձևերը
մեկնում է զնդ,
326
Ր
«
հուր,
փայլակ,
կայծակ», բառով;
8
ս § § 6 , 1<2, 3 2 , 3 9
I
Fonds A.R.A.M